Καθισμενος στην τετράγωνη 70's πολυθρονα μπροστα από τον πρασινο νοσοκομί τοίχο, σε ενα πάγωμα του χρονου, κοιτω απεναντί μου τους τρεις γέρους που τα κρεββατια τους βαρυνουν 245 χρόνια - μαζι με τους συνωστισμούς σε αποβάθρες, σε προκυμαίες και στις στάσεις των λεωφορείων.
Τιποτα δεν σπάει την ομοιογένεια της αισθητικής του νοσοκομείου. Ακόμα και εκείνη η θλιμένη εικόνα της Αγιας Υπομονής έρχεται και δένει. Της Σέρβας μάννας του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου που πριν η Πόλη πέσει είχε αντιληφθεί πολύ νωρίτερα πως και οι βασιλίδες και οι βασιλεύουσες εχουν ημερομηνία λήξης, και πεταξε το στέμμα. Και φόρεσε τα ράσα.
ὅτε οὖν ἔνιψεν τοὺς πόδας αὐτῶν καὶ ἔλαβεν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἀνέπεσεν πάλιν, εἶπεν αὐτοῖς γινώσκετε τί πεποίηκα ὑμῖν; ὑμεῖς φωνεῖτέ με· ὁ διδάσκαλος, καὶ ὁ κύριος, καὶ καλῶς λέγετε· εἰμὶ γάρ. εἰ οὖν ἐγὼ ἔνιψα ὑμῶν τοὺς πόδας ὁ κύριος καὶ ὁ διδάσκαλος, καὶ ὑμεῖς ὀφείλετε ἀλλήλων νίπτειν τοὺς πόδας· ὑπόδειγμα γὰρ ἔδωκα ὑμῖν ἵνα καθὼς ἐγὼ ἐποίησα ὑμῖν καὶ ὑμεῖς ποιῆτε.
Να πλενεις τα πόδια του άλλου κι ας ειναι κατώτερός σου. Οικειοθελης δουλεία - απελευθερωση από τα όρια του εαυτού σου. Τι θελει να μου πει ο Ποιητης;
Και εγενετο εσπέρα και εγενετο Νυξ, ημέρα Τετάρτη. Και αναχωρεις κατακοπος από το δωματιο του πόνου. Και σαν ξημερωσε η Πεμπτη στο κρατικό νοσοκομειο ανακαλύπτεις σαν ξαναρχεσαι για να πιασεις την θεση σου στην 70's πολυθρονα πως ο γερος ο μεσαίος είχε λερωθει εδώ και ώρα. Και πως ολίγον η έλειψη προσωπικού, ολίγον η ζαλη του κόσμου κι ολίγον το μηχανογραφικό που έριξε την αδιάφορη νεαρά νοσοκόμο στην νοσηλευτική Πάτρας αντί για τo casting του Xfactor, και ο γερος περίμενε στωικά καποιος να τον βοηθήσει να αλλαξει. Κι αυτος ο κάποιος εισιαι ΕΣΥ.
Εσυ που αν και πήγες φαντάρος στο σαπιοκαραβο 25 μήνες και καθαρισες την καλλιόπη πολλες φορες έφτασε η ώρα να πρεπει να ξεσκατισεις και γέρο. Δηλαδη τον ίδιο εκεινο τον ωραίο άντρα που έφερνε ολιγον από Elvis όταν εσυ ησουν μωρό, εκεινον τον ώριμο και κοσμογυρισμενο κύριο όταν εσυ ήσουν εφηβος. Και που καποια στιγμη οι δρομοι σας χωρισαν γιατι η ζωη θελησε να παρεις εσυ την θεση του.
Και ηρθε η ωρα να κατεβεις στα σκαλια την απόλυτης ταπεινωσης. Να δεις τον Νωε γυμνό, ανημπορο και λερωμενο. Να κανεις την ιδια διαδικασία που εκανες με χαρα στο νεογέννητο γιό σου, αλλά σε εναν ανημπορο γερο που ξαφνικα έχασε τη γη κατω από τα πόδια του. Να βαλεις εδαφιαία μετάνοια σε μια λερωμενη πανα μέσα σε μια τουαλετα με πρασινα νοσοκομί πλακάκια.
Πόσο εχει αναγκη ο ενας τον αλλον. Και πως ψηλώνει ο ανθρωπος οταν εξευτελίζεται. Τι ναναι αυτο που σου δινει την δυναμη να πλενεις βρωμοπόδαρα; Και ποιο πιστευω σε αποβλακωνει τοσο πολύ που να σε κανει να χαιρεσαι με την αέναη ακολουθία του νιπτήρος σαν αντιδοτο στην θλίψη του κόσμου τούτου των μεταξωτών βρακιών όπου επιδέξιοι κώλοι δεν υπάρχουν. Μόνο λερωμένοι...
17 σχόλια:
Tι να πω;
πέρασα με την κοκώνα μου!
(τη γιαγιά μου)
πρόσφατα τα ίδια!
τέτοιες ώρες γινόμαστε όλοι...κάπως...ποιητές!
καλημέρα!
Τι να πω...αγγίζεις ψυχές..
Ένα χρόνο προτού πεθάνει ο πατέρας μου, όταν τα νοσοκομεία ήταν το δεύτερο μας και πρώτο του σπίτι, ένα βραδινό, έμεινα κοντά του για να πάει η μάνα μου να φουμάρει.
Απέναντι ένας γέρος που φαινόταν ότι δεν θα πήγαινε για πολύ. Δυσκολευόταν να πάρει αναπνοή και πρέπει να χτύπησε το κουδούνι γιατί εμφανίστηκε μια μικροκαμωμένη νεαρή νοσοκόμα, να τη λυπάται η ψυχή σου.
Προσπάθησε να τον ανασηκώσει λίγο για να ηρεμήσει αλλά φυσικά ήταν αδύνατο.
-Θέλετε να σας βοηθήσω;
- Αν θα μπορούσατε να τον κρατήσετε για να του ταιριάξω λίγο το μαξιλάρι και να τον τραβήξουμε προς τα πάνω. (Είχε "φύγει" προς το κάτω μέρος του κρεβατιού.)
Αναγκάστηκα ουσιαστικά να τον αγκαλιάσω για να τον τραβήξουμε προς τα πάνω.
Την άλλη μέρα όταν ξαναπήγα, είχε φύγει. Ο θεός να αναπαύσει την ψυχή του.
Τα νοσοκομεία είναι μεγάλα σχολεία ταπείνωσης κι αγάπης.
ti prospatheis na petyxeis me aytes tis AHDIASTIKES EKFRASEIS?
NA TO PAIKSEIS MONTERNOS?
NA TO PAIKSEIS SKLHROS?
XREIAZESAI KAI PNEUMATIKO
KAI
PSYXIATRO./.
KALH METANOIA
KAI NA SEBESAI TOYS ANAGNVSTES
DEN PASXOUN OLOI APO THN IDIA
NOSHRH FANTASIA- NOSO
SAN KAI SENA.
OYTE TAIRIAZEI SE ENAN ANTHRWPO
@ THEO- PROBLHTO-
SKATA KAI AHDIES.
MPLIAX
@Cacofonix
Σε θυμομουνα τις προάλλες που εχασες τον πατέρας σου πριν δυο χρόνια - αν δεν απατώμαι. Οπότε τα εχεις περασει υποθετω.
@Αnonymo
To oti hreiazomai psyhiatro mou to lene kai diaforoi vlamenoi antichristianoi epeidi tous tin leo. Gia na to les ki esy o efsevis gia tous akrivos antithetous logous mallon eimai mia hara.
Tora an einai nosiri fantasia to xeskatoma enos arrostou ilikiomenou -opos to lene apantes - den xero. I i perigrafi enos nosokomeiou.
Borei esena na se aidiazei i perigrafi. I na se skandalizei i pasignosti ekfrasi ta metaxota vrakia... Alla ti na kanoume. Tha se prosgeiosi i pragmatikotita.
Esy diladi megalos anthropos pos ta onomazeis stin kathimerinotita sou. Kakakia kai popouli?
Oi pnevmatikoi anthropoi pantos poly apla DEN ASHOLOUNTAI ME TO INTERNET kai an petyhoun kanena skandalistiko keimeno i eikona fevgoun amesos. DEN KATHONTAI NA TO DIABASOUN.
@Anonymo
Και κατι ακόμα. (Αν δεν κανεις πλακα). Από ένα ολόκληρο κειμενο - καταθεση ψυχης και βιωματος - που χρησιμοποίησα καποιες δυνατες λεξεις ακριβως για να καταδείξω το μεγεθος της αηδίας και πως ο Θεος σου δινει την δύναμη να το ξεπεράσεις μπροστα στο δραμα της ανθρωπινης ύπαρξης, εσεις σε αυτές τις δυο λεξεις σταθηκες; Απο τα υπόλοιπα δεν κατάλαβες τίποτα; Μηπως χρειάζεσαι εσυ πνευματικό;
Διάβασα το πόνημα σου. Δεν μπορώ να το αξιολογήσω, γιατί αφενός δεν μου έδωσε κάτι παραπάνω από αυτό που ήδη έχω βιώσει φροντίζοντας κι εγώ τον Πατέρα μου, και αφετέρου διότι δεν εγώ σε αντίθεση με σένα δεν είχα τον χρόνο ή την πολυτέλεια της δυσανεξίας γιατί την φροντίδα μου καθοδηγούσε η αγάπη και η ευγνωμοσύνη.
Νομίζω οτι αυτό που πιο πολύ με προβλημάτισε ήταν το όνομά σου στο τέλος του κειμένου. Με προβλημάτισε γιατί το μεταμήνυμα και το μετακείμενο του κειμένου σου είχε να κάνει με κάποιον όχι "Θεοπρόβλητο" αλλά για κάποιον "Θεοαπόβλητο". Ακόμα κι έτσι όμως, συνέχισε να γράφεις. Ακόμη και οι "Θεοαπόβλητοι" είναι must σε έναν κόσμο που λατρεύει να ανακυκλώνει σκουπίδια για να "ζεστάνει" την καρδιά του....
@Ανωνυμε
Θα μπορουσα να ζηλεψω τον αλτρουισμο σου και το ύψος της πνευματικότητας σου - που πρεπει να αναδειχθει για να καταστει παράδειγμα - και που σε έκανε να μην αισθανεσαι καμμια δυσανεξια στο να καθαριζεις ενα λερωμενο γέρο σε μια κοινόχρηστη τουαλετα.
Αλλα αφου το θες να στο πω: Ο δικος μου ο πατερας εγκατελειψε την μητερα μου και την οικογενεια του οταν ετοιμαζομουν να παντρευτω, σκορπισε την συνταξη του με διαφορες κυρίες, χρεωσε τις πιστωτικες του καρτες και τωρα στα γεραματα του, μονος από όλους καλουμαι εγω να αναλαβω να τρεχω και για τον ιδιο και για τα χρεη του ων ο ιδιος και χρεωμενος και με 4 παιδια - η μια φοιτητρια εκτος Αθηνων.
Επομενως λογικά ουτε υποχρεωση ουτε ευγνωμοσυνη θα επρεπε να εχω και μαλλον η δικια μου η προσφορα - εστω και με απεχθεια στις ανθρωπινες εκκρισεις - ειναι ανωτερη από ότι μου λεει το φτωχό μου το μυαλό.
Όσο για τα σκουπίδια που γραφω, σε ευχαριστω για τα καλά σου λογια. Θα μείνω εγω λοιπον με τον Θεο-Απόβλητο Τελωνη στα ανακυκλωμένα σκουπίδια και πηγαινε εσυ με τον Θεοπρόβλητο Φαρισαιο που έχετε και την ίδια κατεύθυνση...
Θεοπρόβλητε, η σπαρταριστή περιγραφή σου είναι τόσο, μα τόσο, αναγνωρίσιμη απ' όποιον την έχει βιώσει! Με ταξίδεψες στον χρόνο.
Ο ανώνυμος, "πνευματικός"(!) σχολιαστής, προφανέστατα, δεν έχει ιδίαν πείραν του τι σημαίνει "ξεσκατίζω τον γεροπατέρα μου σε δημόσιο νοσοκομείο" και "κάνω βαθειά μετάνοια σε λερωμένες πάνες". Αν ήξερε, θα είχε καταπιεί την έπαρσή του, μαζί με την κούφια αγαπολογία και την κομ-ιλ-φώ ηθικολογία του.
Κι αν κρίνω απ' τον στείρο και στεγνό λόγο του, ούτε και μωρό έχει ξεσκατίσει ποτέ. Επειδή, αν και δεν είναι ψυχικά επώδυνο -το αντίθετο μάλιστα- κι αυτό ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ θέλει.
Καλό κουράγιο. Να μελετήσεις το μάθημά σου επιμελώς.
@Mnk
Λεω κι εγω, που χαθηκε αυτη η ψυχη.
Δυστυχως το μελεταω...
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΛΕΩΩΩΩ!
ΜΟΝΟ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΞΕΣΚΑΤΙΣΕΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΟ ΖΟΡΙ...
Αχ, Σαλογραία
Απροετοιμαστο με βρηκε, αριστοκρατην άνθρωπο. Ασε που νόμιζα ότι τα ξεσκατισματα ειναι και... γυναικειες δουλειες.
Ελπίζω τουλαχιστον να αποφοίτησα το Δημοτικό.
ΟΣΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΔΙΑΒΑΣΑΝ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ,
ΕΙΠΑΝ ΟΛΟΙ
ΟΤΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΕΙΣ ΕΤΣΙ...ΟΠΩΣ ΕΣΥ
ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙΣ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
ΚΑΙ
ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΝΙΠΤΗΡΟΣ.
ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΣΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΙ ΕΙΣΑΙ
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΣ.
ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΛΥ
ΓΙΑΤΙ ΟΥΤΕ ΑΓΑΠΗ ΕΧΕΙΣ
ΟΥΤΕ ΙΧΝΟΣ ΕΣΠΛΑΧΝΙΑΣ.
ΑΝ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΔΙΑΚΟΝΕΙΣ ΕΝΑΝ ΑΣΘΕΝΗ
ΚΑΤΑΚΟΙΤΟ
ΝΙΩΘΕΙΣ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΓΓΑΡΕΙΑ
ΤΟΤΕ ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ.....
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ,ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΣΑΛΕΙΜΕΝΟ ΜΕ ΒΡΩΜΙΕΣ -ΕΥΣΕΒΙΣΤΙΚΟ.
ΕΜΕΝΑ Μ'ΕΝΟΧΛΕΙ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ
ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΑΡΓΚΟ.
ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ
ΕΦΥΓΑ
ΔΙΟΤΙ
ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΗΣ ΒΑΒΕΛ ΠΥΡΓΟΣ.
ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ.
(Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΘΑ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ-ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΕΤΣΙ-ΕΧΕΤΕ ΜΑΘΕΙ ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΚΟΛΑΚΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΜΑ ΣΑΣ ΠΟΥΝΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗΘΕΙΑ-ΚΛΩΤΣΑΤΕ.)
\
+ΕΥΛΟΟΟΟΟΟΓΗΣΟΝ+
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ
ΕΧΩ ΔΙΑΚΟΝΙΣΕΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ
ΚΑΙ ΣΕ ΣΠΙΤΙ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΝΙΩΣΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΟ ΠΩ.
ΟΥΤΕ ΦΥΣΙΚΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΓΙΑ
ΣΚΑΤΑ
ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ
ΠΟΥ ΜΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ
ΤΑ ΛΕΤΕ ΜΕ ΜΙΑ ΝΤΟΥΝΤΟΥΚΑ ΟΛΟΙ!
ΤΙ ΑΞΙΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΤΥΜΠΑΝΙΖΕΤΕ????.
ΘΑ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ ΜΙΣΘΟ ΣΑΣ,
ΑΝ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΩ
ΟΤΙ ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ
ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ-ΜΙΣΘΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ.
ΤΩΡΑ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΥ Η ΣΑΛΟΓΡΑΙΑ
ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΟΥΣΑ
ΘΑ ΣΕ ΠΕΙΣΗ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΕΒΑΖΕΙΣ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΟΥ!
ΕΤΣΙ ΕΠΕΙΣΕ ΚΑΙ ΟΝ ΤΑΔΕ ΧΩΡΙΑΝΟ ΤΗΣ
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΝΔΡΕΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΔΡΟΙ...
ΠΗΞΑΜΕ ΣΤΟΥΣ ΕΥΣΕΒΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΜΠΛΟΓΚΣ ΑΠΟ ΕΓΩΠΑΘΕΙΑ
ΕΙΝΑΙ ΚΑΡΓΑ ΕΥΣΕΒΙΣΤΕΣ
ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΑΡΓΚΟ
ΓΙΑ ΚΑΜΟΥΦΛΑΖ!
ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΤΕ ΤΗΝ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ...
Δυστυχως Ανωνυμε βλεπω ότι πολυς ψυχαναγκασμός κυκλοφορει στους θρησκευτικους χωρους.
ΕΥΤΥΧΩΣ που υπαρχουν και πνευματικοι που δεν ανηκουν στο στρατο... Σωτηριας και προφανως οι πνευματικοι που συναναστρεφεσαι αν ειναι των ιδιων αντιληψεων με εσενα ειναι ακριβως εκεινοι που διωχνουν σωρηδον τον κοσμο από την Εκκλησια βαζοντας τους στο κρεββατι του Προκρουστη. Ο Φαρισαισμος δηλαδη και η τηρηση του γραμματος του νομου που σκοτωνει το πνευμα.
Οπότε μενουν στην εκκλησια 5 γριες, δυο γεροι και ενας μισοπάλαβος.
Για μενα ειναι προφανεστατο οτι δεν γνωριζεις και ουτε προκειται ΠΟΤΕ να να μαθεις τι σημαινει ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ. Οπου ο αλλος περα από προσωπεια, μασκες και.. ανωνυμιες καταθετει τις σκεψεις του και την ψυχη του ως ΕΙΝΑΙ και οχι σαν εξωραϊσμενο καρναβαλο του καλου Χριστιανου.
Αλλα και στα κειμενα σας διακρινω μια ανισορροπια γιατι από την μια με εγκαλειτε ως ανευλαβη και αθυροστομο και από την άλλη ως ευσεβιστη. Την μια ως ανεπαρκη στις χριστιανικες μου υποχρεωσεις και την αλλη ως προβαλλοντα τα καλά μου εργα. Παρανοια δηλαδη.
Κατοπιν τουτου, δεν ξερω γιατί ακριβως θα μπορουσε να με πεισει η Σαλογραια αλλα ειναι προφανες οτι οταν καποιος καταθετει τις σκεψεις του ή την ψυχη του το να πεταγεται ο καθενας και να γραφει τις ανισορροπίες του ειναι λιγακι ενοχλητικο. Ακομα και η κεφαλογραμματος γραφη που χρησιμοποιείτε αλλοτε ελληνικα άλλοτε greeklish κατι λεει απο μονη της.
Οποτε η ταπεινη μου συμβουλη ειναι να σπευσετε στον πνευματικο σας και να ασχοληθείτε με τις ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ αμαρτιες. Όσο σας ειναι εφικτό.
Για την μη δημοσιευση των σχολίων σας πάντως, σας ευχαριστω που μου βαλατε την ιδέα. Δεν χρωσταει τιποτε και ο υπόλοιπος κοσμος.
Και που να δεις την ύλη του επόμενου μαθήματος...
Ρωτάς που χάθηκα.
Πριν από λίγους μήνες, είχα ένα ατύχημα κι άλλα προβλήματα υγείας. Στα καλά καθούμενα, βρέθηκα να παίζω τον έτερο ρόλο του έργου και να εξαρτώμαι, κατά τα πάντα, απ' την προαίρεση των άλλων. (Μόνο μέχρι το ξεσκάτισμα δεν φτάσαμε, επειδή αντιστάθηκα σθεναρώς σ' αυτό το ενδεχόμενο. Τα στύλιωσα σαν το μουλάρι, αν μ' εννοείς. :-) )
Εκεί σε θέλω κάβουρα, να περπατάς ανάποδα στα κάρβουνα. Εκεί να δεις ζόρια και ταπείνωση... Ειδικά όταν έχεις συνηθίσει να είσαι συ ο "δότης", ο "δυνατός" (χα!).
Τώρα, δόξα τω Θεώ, αναρρώνω κι επανακτώ, αργά αλλά σταθερά, την αυτονομία μου.
Μου φαίνεται πως, από δω και πέρα, δεν θα ξαναπαραπονεθώ ποτέ ότι κουράστηκα. Θα λέω κι εγώ σαν τον Γιαπωνέζο: "Τι χαρά! Κόβω ξύλα, κουβαλάω νερό!"
*Τι να πούμε κι εμείς, τα άθλια βάρη της γης, στα μέλη του κλαμπ των "αναμάρτητων"...
Δημοσίευση σχολίου