MEETING POINT: ΔΥΟ ΟΥΩΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟΥ ΓΚΡΙΝΟΥΙΤΣ

Υπαρχουν καποιοι που προσπαθουν με τροπο προβοκατόρικο να απομυθοποιήσουν κάποια πράγματα όσον αφορά την Ελληνική ιστορια.

Αυτο που επιδιώκει η κάθε μεγαλοεπαρχιωτισα (κόρη τυρεμπόρου που ήτανε σπασίκλα στο Λυκειο, κι εγλειφε και τους καθηγητες για να παρει βαθμο, και περασε στο Πανεπιστήμιο, και συνδικαλίστηκε με κομματα, για να πιασει ενα καλο πόστο η κακομοιρα ως καθηγητρια, τα οποία κομματα την προώθησαν σε θεση γραφειου,  αντι να χαραμιζεται στα σχολεια με τα κωλόπαιδα του ενος και του άλλου, για να μπορει να εντρυφεί στα αμελέτητα, ώστε να ανακαλύψει πως η Αμερικη ειναι στα Βαλκανια) είναι να  καταδείξει με διάφορα αρρωστημενα πονήματα και δημοσιευματα περι "συνωστισμών", ότι Ελληνικον εθνος δεν υπηρχε και κατα συνεπεια η Ελλας ειναι ενα τεχνητο δημιουργημα όπως η Γιουγκοσλαυια με κακους κατοικους που καταπιεζουν τους άλλους τριγυρω τους.
Υποθετω δε πως συμφωνα με την ίδια λογικη - την οποία δεν συμμερίζομαι - ούτε το Ισραηλ θα έπρεπε να υπαρξει ποτέ με βαση την πληθυσμιακη συνθεση που υπήρχε στην περιοχη στις αρχες του 20ου αιωνα

Και ιδού η αντιφαση. Ενω λοιπον υποτιθεται οτι ειναι κατα του εθνοφυλετισμού, στην ουσια κανει ακριβως το αντιθετο. Δηλαδη ανακαλύπτει και αναδεικνυεει εθνοτητες και μειονοτητες για να πει οτι το ελληνικο εθνος ειναι ενα... εθνικιστικό κατασκεύσμα. Στηριζει δηλαδη την ΜΗ ελληνικοτητα των κατοικων της χωρας στη φυλή τη γλώσσα ή τη θρησκεια, στοιχεια που οταν τα επικαλουνται οι "πατριωτες" αμεσως κατηγοριοποιούνται απαξιωτικά ως εθνικιστες.

Την υπαρξη των Αρβανιτών ή των Βλάχων στην Ελλαδα δεν νομιζω να την αγνοούσε κανενας. Τι ειναι ομως αυτό που κανει τον Αρβανιτη να προτιμα να εχει την ιδια συνείδηση με τον Ελληνα παρα με τον Τουρκαλβανό ομόγλωσσό του, ο οποίος τον σφαγιαζει στο Ζαλογγο και εκεινος καταφευγει στην Πελοποννησο με τους Ελληνες Χριστιανους, δεν το γνωριζω. Προφανως για καποιους που αρεσκονται να προσδιοριζουν τους λαους συμφωνα με τα συμφεροντα που υπηρετούν, οι Αρβανιτες επρεπε να αισθανονται με το ζορι οτι ειναι ομοεθνεις με τους Τουρκαλβανους. Ο απόλυτος δηλαδη θρίαμβος του εθνοφυλετισμου που βασιζεται στο DNA!

Έτερο ατόπημα είναι αυτη η ανόητη αντιληψη οτι για να μπορεσεις να συναντηθεις με τον άλλον πρεπει να στρογγυλεψεις. Πρεπει να περασεις την ιδιοπροσωπεια σου από αλλεπάλληλες πλαστικες επεμβασεις όπως και την ιστορία σου. Στο όνομα των καλων σχεσων και της καλης θελήσεως - που προδίδει και ενα αριστοκρατικο background - πρεπει να αρχισεις να μοιαζεις με κλωνο. Και το γελοιο ειναι οτι αυτο πρεπει να το κανεις στο ονομα της αποδοχης της διαφορετικότητας.

Τριτο ατοπημα ειναι η αμαυρωση της δικης σου ιστορικης εικονας ωστε να την κανεις να φαινεται χειρότερη από των άλλων τριγυρω σου για να αναγκαστεις να τους αποδεχθεις. Προσπαθουν για παραδειγμα  ανοήτως να συμψηφισουν την σφαγη της Χιου από τον δυνάστη προς τον καταδυναστευόμενο με την σφαγη της Τρίπολης από τον καταδυναστευόμενο προς τον δυναστη ως tres vulgaire για να βγαλουν το σκορ 1-1. Και ορύονται για τις αλλοτινες σφαγες αμαχων (σε εποχες βαρβαρες γενικοτερα) ποιοί; Αυτοι που ζητωκραυγαζαν μολις πριν από 10 χρονια όταν ο Clinton και ο Bush βομβαρδιζαν αμάχους στο Βελιγράδι, την Καμπουλ και την Βαγδάτη.

Όλα αυτα βεβαια οφείλονται εν πολλοις και στο προσωπικο υποβαθρο εκεινων που τα υιοθετουν. Ανηκουν και αυτοι σε ενα δυϊστικό μοντελο το οποιο στην ουσια δεν αποδεχεται την αληθεια, δεν αποδεχεται τα σφαλματα του άλλου, δεν διδασκεται - για να διδαξει -  από τα δικα του τα λάθη ή από τα λαθη του άλλου, δεν αποδεχεται την διαφορετικότητα και κυριως δεν γνωριζει το τι σημαινει ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ. Διοτι άλλο ειναι η λήθη της μαζικης αμνησίας και της εθνικης λοβοτομης και άλλο ειναι η ληθη του περασμενα-ξεχασμενα και να αγωνιστουμε να μην ξανασυμβουν ποτε τετοια αίσχη.
Διοτι αν τα ξεχασουμε, τοτε ειναι που θα ξανασυμβουν. Δεν μπορει να πρεπει να θυμομαστε το ολοκαυτωμα 70 χρονια μετα, και την Σμυρνη να πρεπει να την βαπτισουμε συνωστισμό.

Θυμαμαι οταν ειχα παει στην Ιωνια για διακοπες (διοτι οι πατριωτες μας σε κάποια παραμεθορια νησια έψαχναν τους Ελληνες να τους παρουν το scalp και τα σωβρακα με τις τιμες) ηταν η χρυση ευκαιρια και να μην στερηθουμε τιποτα από την ιστορικη αλήθεια αλλα και ταυτοχρονα να ανακαλυψουμε την ευγενεια και τις αγωνιες του απεναντι λαου. Και να μαθουμε οτι οι περισσοτεροι Τουρκοι των παραλιων ήταν επίσης προσφυγες από διαφορα ορεινα μερη της Ελλαδας που βρεθηκαν με μια χουφτα πραγματα μεσ' την αλμυρα χωρις καν να εχουν δει προηγουμενως ποτέ θάλασσα.

Γιατι λοιπον να εχω να επιλεξω ανάμεσα στην άποψη που δαιμονοποεί τον άλλο επειδη δεν ειναι σαν εμενα ή την άποψη που δαιμονοποιει εμενα για να με κανει να φαινομαι σαν τον άλλο ή την άποψη που αλλοιωνει με πλαστικες επεμβασεις το προσωπο και των δυο ωστε να φαινομαστε ίδιοι προς χαριν της αρμονικης συνύπαρξης; Μηπως οι τυποι αυτοι κρινουν εξ ιδιων τα αλλοτρια; Μηπως ειναι πρωτοι εκεινοι αυτοι που δεν μπορουν να αποδεχθουν οποιαδηποτε άλλη διαφορετικοτητα από αυτην του εθνικά αποχρωματισμενου κοσμοπολιτη που απετάξατο τον Μπίθουλα για να αποκτησει μια Παριζιανικη allure - κι ας μυρίζει ακομα τυρίλα - και που τελευταία ανακάλυψε και την ethnic κουζινα;

Και ειναι δυνατον άτομα που υπο την σημαια  των Ferrero Rocher επιδιωκουν να επιβαλλουν ως αυτόκλιτοι ή σπονσοναριζομενοι "διαφωτιστες" την δικη τους ιδεολογικη πλατφόρμα χωρις καν να επιδιωξουν να συναντηθουν πρωτα με τον "συμπατριωτη" τους, να διδαξουν αποδοχη και ανοχη;

Σε μια χωρα που πασχει διαχρονικα από αλοιθωρισμό - σαν τον Αυλωνιτη στη Σωφερίνα - είναι ποτε δυνατόν ποτε να συναντηθουμε και να πορευθουμε προς την ίδια κατευθυνση;