ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

Η αλήθεια είναι ότι υφίσταμαι έναν βιασμό: Του να πρέπει συνεχώς να παρεκκλίνω από αυτά που θέλω να γράφω γι' αυτά που πρέπει. Σε έναν ατομοκεντρικό κόσμο όπου ο καθένας επιζητά να γινει το κέντρο του, δεν έχεις άλλη επιλογή από το να αντισταθείς. Να αντισταθείς στο να γίνεις δορυφόρος ή χαρτινη βαρκούλα που την παρασύρουν τα νερά της δίνης διαφόρων περιστρεφόμενων ατομοκεντρισμών. Η ψυχή βρίσκεται συνεχώς σε κατάσταση άμυνας γιατί μονίμως κάποιος διεκδικεί την ησυχία της. Άσε που οι διεκδικητές εύκολα παρουσιάζονται σήμερα ως θύματα και οι εφιάλτες σαν οράματα.

Περπατάς στο δρόμο και διάφοροι ζητιάνοι  με επαγγελματικά μισοκακόμοιρο ύφος διεκδικούν, ενίοτε δε και απαιτούν, την ελεημοσύνη σου. Όμως το ξερεις πιά ότι πολλοί είναι απατεώνες και τεμπέληδες που αυτό που ζητουν κατά βαθος από σένα και την κοινωνία είναι να ζήσουν παρασιτικά στερώντας την ελεημοσύνη σου ή την αλληλεγγύη σου από αυτόν που πραγματικά την έχει απόλυτη ανάγκη. 

Έχουμε γεμίσει νονούς: Νονοί των Πακιστανών στα φανάρια, νονοί των αναπήρων Ρουμανοστιγγάνων, νονοί των ομοφυλοφίλων, νονοί των εργαζομένων, νονοί των γυναικών, νονοί του καλλιτεχνικού κόσμου, νονοί των μειονοτήτων, νονοί των μεταναστών, νονοί των δημοσιογραφων, νονοί της πίστης, νονοί του συνδικαλισμού., νονοί της οικονομίας, νονοί της πολιτικής. Δεν έχει σημασία νόμιμοι ή παράνομοι. Σημασία έχει ότι σε αυτη την έρμη την κοινωνία όλοι θελουν να ξεσκίσουν ένα κομμάτι της με κινητρα απολύτως ιδιοτελή τα οποία καμουφλάρονται με μία επίπλαστη εξιδανίκευση.

Συχνα αναγκάζομαι να χρησιμοποιώ έναν οξύ, καταγγελτικό και εσκέμμενα επιθετικό λόγο, ενίοτε και με στοιχεία λαϊκισμού, σαν άμυνα σε όλες αυτες τις διεκδικήσεις. Βασικά αυτό που προσπαθω να κάνω είναι να λειτουργήσω σαν καθρέφτης τραβώντας στα άκρα όχι τα δικά μου πιστεύω, αλλά τα πιστεύω των άλλων, για να καταδείξω όσο μπορώ την επιχειρηματολογική τους γύμνια. Και δεν εννοώ την ορθή εκφορά του λόγου, που συχνά καταντά αυτοσκοπός ώστε να προσδώσει το κυρος του διανοούμενου ελιτιστή σε κενά περιεχομένου πονήματα. 

Κι όμως, η παραβολή του δούλου που είπε με προθυμία στον Κύριο του ότι θα πάει στο θέλημα που του ζήτησε και τελικά δεν πήγε σε αντιθεση με τον άλλο που αρνηθηκε αλλά τελικά πήγε απομυθοποιεί το φαίνεσθαι με το είσθαι.

Ας πούμε σε μια χώρα που βιάζεται ανελέητα υποχρεώνομαι να καταγγείλω πέραν από πολιτικές ορθότητες την Σιωνιστική Εβραιοκρατία (με την έννοια της Μεσσιανικής οικονομικης κοσμοκρατορίας). Εχθές όμως ήμουν στο Πνευματικό Κέντρο της Ισραηλίτικης κοινότητας κάπου κοντά στο Πανεπιστήμιο για να παρακολουθήσω συναυλία με Εβραϊκά παραδοσιακά τραγούδια. Και δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσει ματαίως κανένας περι ρατσισμού ή αντισημιτισμού σε μένα. Ξερω τι σημαινει να μη σε θέλει ο υποψήφιος πεθερός σου επειδή είσαι Εβραίος. Γνωρίζω γιατί το κουδούνι του Ισραηλίτικου Πνευματικου Κεντρου γράφει ένα "Πολιτιστικό κέντρο" σκέτο. Ή γιατί στην είσοδο γραφει "η συναυλία (αγνώστων λοιπων στοιχείων) είναι στον τέταρτο όροφο: Δια τον φόβο των "Χριστιανών". Αμέριστη είναι η αγάπη μου για τον αγαπημένο Εβραίο φίλο μου χάρη στον οποίο η γυναίκα μου βαπτίστηκε Ορθοδοξη. Στην δουλεψη εβραίου με έστειλε ο Θεός σαν απάντηση στις προσευχές μου όταν φρεσκοαπολυμένος απ το στρατό και με γυναίκα εγκυο έψαχνα για δουλειά. Και μες τις φιλίες μου οι Εβραίοι είναι τουλάχιστον καμμια δεκαπενταριά. Και φτάνουν μέχρι την Συναγωγή. Αλλά όσο ξερω τι είναι αντισημιτισμός άλλο τοσο ξέρω και τι ΔΕΝ ειναι.

Να παρουμε τους ομοφυλόφιλους. Λίγοι μάλλον έχουν επισκεφθεί το πατρικό σπίτι του Βαλλιανάτου, εκεί κοντά στον Αϊ Νικόλα τον Ραγκαβά και τον Αϊ Γιαννη τον Θεολόγο στην Πλάκα. Σήκωσα και σηκώνω τον σταυρό δύο αγαπημένων φίλων μου που η ζωή τους φόρτωσε το "κουσούρι". Με τον ένα όργωσα τον Αγιον όρος ψαχνωντας να βρω το γιατί. Με τον άλλο κουβεντες ατέλειωτες. Όταν ξερεις τα τραύματα στην ψυχή του άλλου, τότε εύκολα καταλαβαίνεις ότι η ομοφυλοφιλία του δεν είναι το πρόβλημα αλλά το σύμπτωμα. Και όσο γνωρίζω τι είναι προκατάληψη άλλο τόσο γνωρίζω και τι ΔΕΝ ειναι ομοφοβία.

Να παρουμε τους ετερόδοξους; Ρωμαιοκαθολικό σχολείο τελείωσα, Προτεστάντισα παντρεύτηκα. Και εχω βαρεθεί να πηγαίνων σε Προτεστάντικους γάμους.

Να παρουμε τις μειονότητες; Πομάκο φίλο, γιο ιμάμη πήρα στην δουλεψή μου. Ξέρω και που συναθροίζονται οι Πομάκοι καθε Παρασκευή που του έδινα άδεια για να πάει στην προσευχή κάπου στον Αγιο Λουκά Πατησίων. Αλλα επειδή οι Πομάκοι Μουσουλμάνοι είναι Ελληνες υπήκοοι οι "φιλάνθρωποι" τους έχουν χεσμένους. Δεν ειναι το Ισλαμ το προβλημα. Το προβλημα είναι ποιό  Ισλαμ και ποιοί το πιστεύουν.

Να μιλήσουμε για τους Σλαβομακεδόνες; Ας απαντησει το Υπουργειο Εξωτερικών γιατι δεν ενδιαφέρθηκε να χρηματοδoτήσει προγραμμα δημιουργίας μεταφραστικών και Ελληνικών κέντρων στα Σκόπια σε συνεργασία με φιλελληνικούς μετριοπαθείς πυρήνες αλλά και τις άλλες Βαλκανικές χώρες, ενω με ευκολία χρηματοδότησε τον κο Χριστόδουλο και την κα Αλεξάνδρα Μητσοτάκη.  Απο πότε η εξωτερική πολιτική της χώρας ανατίθεται στους παρατρεχάμενους του παπαδαριού και στις Real Housewives of Athens; Ή στον κο Τατσόπουλο και τις κυρίες του συνωστισμού στο Κολωνάκι; Μήπως γιατί ήταν ή κοντόφθαλμοι ή ανθέλληνες ή χρηματοδοτούσαν μόνο λαμόγια;

Να πάρουμε τους μετανάστες και τους πρόσφυγες; Been there, done that. Κέντρο διερχομένων το σπίτι μου. Δυό μηνες φιλοξενούσα Σερβους στο σπίτι μου (όχι στην παιδική χαρά αγάπη μου και σ' αλλη γειτονιά) το 92 και το 99, τότε που οι χρηματοδότες φιλάνθρωποι τους πέταγαν βομβες. Τα καινούργια Αλβανάκια στην ταξη του σχολείου στο σπίτι μας θα ερχόντουσαν πρώτα. Όπως και Αφρικανοί από το Κογκο και την Κένυα, και Πολωνοί και Σύριοι. Αφήνω για το τέλος και το πρωτο και τελευταίο βιβλιοπωλείο που άνοιξε στην Ελλάδα με βιβλία σε διάφορες γλώσσες για τους αλλοδαπούς δίπλα στο Αφρικάνικο σχολείο του Anthony Koilor που επίσης έκλεισε.

Τι θέλω να πω με όλα αυτά; Πως νομιμοποιούμαι να γνωρίζω στην πραξη το τι ειναι και τι δεν ειναι πολιτισμός, ανθρώπινα δικαιώματα, διαφορετικότητα, ανεξιθρησκεία, ανεκτικότητα. Και ακριβως επειδή το γνωρίζω βιωματικά, αντιλαμβάνομαι εξ ίσου ευκολα και τι ΔΕΝ ειναι. Και διαμαρτυρομαι για την καμουφλαρισμένη αθλιότητα των διακινητών ακρωτηριασμένων ψυχικά ανθρώπων στα σταυροδρόμια των ιδεών, οι οποίοι ενω φαινομενικά ή ειλικρινά ζητουν την αποδοχή και την αγάπη μας γινονται όργανα εκείνων που τους χρησιμοποιουν και τους εκμεταλλευονται για να προωθήσουν τα δικά τους συμφεροντα που καμμια σχεση δεν έχουν με ανθρωπισμό.

Κανένας άνθρωπος δεν είναι για τα σκουπίδια και καμμία εικόνα Θεού  - ακόμα και στραπαταρισμένη - δεν είναι σκουπίδι. Αλλα δεν ξερω πιά αν στη κοινωνία που είμαι καταδικασμένος να ζω (και που σε πολλά είναι προτιμότερη από καποιες άλλες που θεωρουνται προτυπα για τους ξενομανείς επαρχιώτες)  ποιοι είναι οι χειρότεροι. Εκείνοι που παράγουν τα ανθρώπινα σκουπίδια, εκείνοι που τα ανακυκλώνουν στις τηλεοράσεις ή εκείνοι που τα διαχειρίζονται. Διότι και η διαχείριση σκουπιδιών σήμερα είναι επικερδής. 

Ας παθουν καποια στιγμη επιτέλους συνειδησιακή ή υπαρξιακή κρίση οι έμποροι των ανθρώπων. Ας αντιληφθουν ότι περα από μεγαλοστομίες, στην ουσία τον εαυτό τους βολεύουν, χρησιμοποιώντας τους άλλους. Σαν εκείνες τις ομαδες "αυθόρμητων οπαδών "που στέκονται πίσω από τους προέδρους των ΗΠΑ για να τους κάνουν backing όταν βγάζουν λογίδρια για το καλό της ανθρωπότητας για μας, χωρίς εμας.

Και όπως και οι προεδροι των ΗΠΑ, οι "σωτήρες" τον περίγυρο δεν τον θέλουν για να κανουν διάλογο και αντίλογο. Τον θέλουν μονο για να τον "εκπροσωπουν" δια της βίας και για να τους χειροκροτεί. Ο βασιλιάς είναι γυμνός κε Βαλλιανάτο μου, αλλά αγοράστε σπίτι σας και κανένα καθρέφτη. Ή μηπως φοβάστε τη θέα του γυμνού; Γιατί δεν ξέρω αν σας το έχει πει και η αδελφή σας η καλόγρια (την οποία γνωρίζω) αλλά πήρατε την ζωή σας λάθος. Όχι συμφωνα με τα δικά μας πρότυπα, αλλά με τα δικά σας.