19/4/08

POVERA PATRIA (ΚΑΗΜΕΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ)

Ιδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς ἱεροσόλυμα,
καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ γραμματεῦσιν, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ

Εις Μέλος κου Φραγκίσκου Βαττιάτου (Franco Battiato)

---------------------------

Povera patria!
Καημένη πατρίδα!

Schiacciata dagli abusi del potere
Συντετριμμένη από της εξουσίας τις καταχρήσεις
di gente infame, che non sa cos'è il pudore,
Άνθρωποι άτιμοι, που δεν γνωρίζουν ντροπή το τι σημαίνει
si credono potenti e gli va bene quello che fanno;
Νομίζονται ισχυροί, τους είναι εντάξει ότι και να κάνουν
e tutto gli appartiene.
και όλα τους ανήκουν.

Tra i governanti, quanti perfetti e inutili buffoni!
Μεσ’ στους κυβερνώντες τόσοι άψογοι και άχρηστοι γελοίοι!
Questo paese è devastato dal dolore...
Αυτή η χώρα έχει ρημάξει από τον πόνο…
ma non vi danno un po' di dispiacere
Μας δεν σας προξενούν καν λίγη θλίψη
quei corpi in terra senza più calore?
‘κείνα τα σώματα στη γη χωρίς πια θέρμη;

Non cambierà, non cambierà
Δεν θα αλλάξουν, δεν θα αλλάξουν
no cambierà, forse cambierà.
Δεν θα αλλάξουν, μα ίσως και να αλλάξουν

Ma come scusare le iene negli stadi e quelle dei giornali?
Μα πώς να συγχωρήσεις τις ύαινες στα στάδια κι’ εκείνες των φυλλάδων
Nel fango affonda lo stivale dei maiali.
Στο βόρβορο βουλιάζουν των γουρουνιών οι αρβύλες
Me ne vergogno un poco, e mi fa male
Ντρέπομαι λίγο, και πονώ
vedere un uomo come un animale.
τον άνθρωπο να βλέπω σαν το ζώο.

Non cambierà, non cambierà
Δεν θα αλλάξουν, δεν θα αλλάξουν
si che cambierà, vedrai che cambierà.
Μα ναι θα αλλάξουν, θα δεις πως θα αλλάξουν.

Voglio sperare che il mondo torni a quote più normali
Θελω να ελπίζω πως ο κόσμος θα γυρίσει σε πράγματα πιό φυσιολογικά
che possa contemplare il cielo e i fiori,
Πως θα μπορούμε να θωρούμε τον ουρανό και τα άνθη
che non si parli più di dittature
πως δεν θα μιλούνε πια για δικτατορίες
se avremo ancora un po' da vivere...
εάν μας έμεινε ακόμα να ζήσουμε λιγάκι...

La primavera intanto tarda ad arrivare.
Η άνοιξη ωστόσο αργεί να φθάσει.



2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

γιατί έχω την αίσθηση ότι βρίσκομαι σε ένα ετοιμόρροπο κτίριο και γίνεται σεισμός 12 ρίχτερ;
γιατί δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτ΄άλλο εκτός από το να τρυπώσω κάπου και να αποφύγω τα μπάζα και τις κοτρόνες μέχρι να πέσει το κτίριο;

Theoprovlitos είπε...

Ηλιογραφε,
Σωστα το καταλαβαινεις. Αλλα ειναι μυστηριο γιατι 22 χρονια τωρα παραμενω σε αυτο το κτιριο, το ετοιμορροπο, στην χωρα των σεισμων και δεν καταφευγω τοσα χρονια στην γη του βορρα, που τα εδαφη ειναι πιο στερεα και τα κτιρια αυστηρων προδιαγραφών: στη Φινλανδια.

Ισως γιατι επελεξα να πάω από σεισμο αφου οι κολωνες που θα μουρθουν στο κεφαλι εχουν μια ιεροτητα σε σχεση με τις ανιατες αρρωστειες που στο βορά σε κατατρωγουν αργα και βασανιστικα.

Και εαν φωναζω ειναι γιατι βλεπω τα μικροβια να ερχονται κατά δω. Δεν τοχουν καταλαβει πολλοί δικοι μας πως ο επομενος πολεμος θα ειναι βιολογικός.