Η πορνεια (είτε επί χρήμασι είτε όχι) ειναι σαν το ψεμα αλλά και την πορδή. ΟΛΟΙ το κάνουμε μεν, αλλα ΔΕΝ το καθαγιαζουμε κιόλας σαν κοινωνικη πρακτική. Απλά το δικαιολογούμε με συγκατάβαση. Αν την αμολησει κανενας σε καμμια κοινωνικη εκδηλωση κανουμε όλοι πως δεν καταλαβαίνουμε. Ανοιγουμε και διακριτικα το παραθυρο για να φύγει η μπόχα για να μην εκθέσουμε και τον ένοχο. Σου λεει, άνθρωπος ειναι, θα ζοριστηκε. Σήμερα αυτος, αύριο εγώ. Μπορει και να τον πείραξε και τίποτα. Εύκολα πέφτει κανεις. Και αυτο βεβαιως ΔΕΝ αποτελει υποκρισια, αλλα εφραμογη του "ο αναμαρτητος πρωτος τον λιθον βαλετω".Το προβλημα στην κοινωνια σήμερα ειναι οτι αλλοι παριστανουν τους άκλαστους ενώ άλλοι, τελευταιως ΑΡΕΣΚΟΝΤΑΙ στο να οσφραίνονται τα οπισθια των αλλων και τα δικα τους. Τις αμολανε χωρις προβλημα ακόμα και γυρω από το τραπέζι. Κλείνονται σε ενα studio και μυριζει ο ενας την πορδή του αλλου. Κλανουν ομαδικα στα παραθυρα των εκπομπων της πρωινης και της απογευματινης ζώνης.
Γίναμε ΠΟΡΔΟΛΑΓΝΟΙ. Ιδιαιτερως δε, εκείνοι που αρεσκονται στα οπίσθια γενικότερα. Μαλιστα θεωρουν ως ΔΙΚΑΙΩΜΑ το να κλανουν στα μουτρα του άλλου, και αγωνιζονται στο να βρεθει και μια φόρμουλα που να τους κατοχυρωνει πρωτιστως ηθικα και εν συνεχεια και νομικα, με το προσχημα της "φυσικής ανάγκης" του πέρδεσθαι.
Για να μην ενοχλει δε και η λεξη κλανια και κλανω, το ονοματισαν "αερίζομαι" (όπως κανουμε και στα σπίτια).
Στην ουσία δηλαδή, αυτό που μας ζητούν ειναι το: Ανοιξτε τα παραθυρα να ΜΠΕΙ η μποχα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου