ΟΘΩΜΑΝΙΚΟΣ ΓΑΜΟΣ ΚΑΙ ΟΘΩΜΑΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Η σημερινή εποχή έχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τα οποία χαρακτηρίζουν αυτήν και μόνο. Δηλαδή, ανατρέχοντας σε όλες τις εποχές και σε όλους τους πολιτισμούς, βεβαίως και θα συναντήσει ομοφυλόφιλα άτομα, ή και κοινωνίες στις οποίες η ομοφυλοφιλία (και για να είμαστε πιο σαφείς η ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑ) ήταν ανεκτή σε συγκεκριμένους κύκλους (π.χ. Ρωμαϊκές επαύλεις) και συνθήκες (π.χ. στρατόπεδα). Ή αφορούσε συγκεκριμένα πρόσωπα (π.χ. ΝΕΡΩΝ) τα οποία την είχαν επιβάλει ως κοινωνικά αποδεκτή στον περίγυρό τους.

Όμως ΟΣΟ και να ψάξει κανείς, από τις πρωτόγονες φυλές του Αμαζονίου και της Νέας Γουϊνέας που και σήμερα ακόμη κυκλοφορούν γυμνοί με το πέος δεμένο και τους όρχεις έξω, μέχρι και την αρχαία Ρώμη και την Αρχαία Ελλάδα, κανένας αρρωστημένος νους δεν είχε διανοηθεί να καταξιώσει ή να κατοχυρώσει την σεξουαλική (και όχι ερωτική) πρακτική αυτή ως ΓΑΜΟ. Το όχι ερωτική πηγαίνει στο ότι μια ερωτική σχέση δεν προϋποθέτει και το σεξ.

Συνεπώς, άλλο το κάνω τα στραβά μάτια, ή το αποδέχομαι διότι ‘έτσι είθισται’ σε μερικούς κύκλους και υπό συγκεκριμένες συνθήκες, και άλλο το ότι παντρεύομαι τον Ηφαιστίωνα ή τον Πάτροκλο, ντυνόμαστε νυφούλες και καμαρώνουμε σε παρελάσεις φορώντας περικνημίδες, θώρακα και τα φτερά της Ζωζώς Σαπουντζάκη.

Άσε που υποβιβάσαμε και την ερωτική σχέση που προϋποθέτει η φιλία μεταξύ δύο ανθρώπων του ιδίου αλλά και του άλλου φύλου σε ΛΑΓΝΕΙΑ, αποκαλώντας τα πάντα ως ομοφυλοφιλία ή κρυπτο-ομοφυλοφιλία μόνο και μόνο για να ‘γίνουμε πολλές’. Εξ άλλου κακώς χρησιμοποιείται ο όρος αυτός διότι ετυμολογικά σημαίνει την φιλία προς πρόσωπα του ιδίου φύλου και υπ’ αυτήν την έννοια είμαστε ΟΛΟΙ ομοφυλόφιλοι διότι αγαπάμε τον πατέρα μας, τους φίλους μας από το σχολείο, τους παλιούς μας συμφοιτητές, τους κληρούχες μας από το στρατό, τους συναδέλφους που βγήκαμε μαζί στη σύνταξη, και τον κολλητό μας στα ΚΑΠΗ. Άλλωστε, ετυμολογικά πάλι, το ομοφυλόφιλος υπονοεί και το ΜΙΣΟΓΥΝΗΣ.

Η ερωτική σχέση και επιλογή σωστά λέγεται ότι αφορά αποκλειστικά στα πρόσωπα που βρίσκονται μέσα σε αυτήν. Εμείς δεν έχουμε ΚΑΝΕΝΑ δικαίωμα να μπούμε ανάμεσα σε καμία σχέση. Ούτε καν ανάμεσα στον Ρουμάνο βοσκό και την κατσίκα του που πρόσφατα απασχόλησε τα ΜΜΕ. Αρκεί ότι γίνεται, να μην γίνεται ΔΗΜΟΣΙΩΣ και να ΜΗΝ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ.

Ο γάμος όμως, ο ΚΑΘΕ γάμος, ως ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ γεγονός και ως γεγονός που απασχολεί ΚΑΙ την πολιτεία δεν αφορά μόνο στο ζευγάρι. Παντρεύεσαι για να πεις στην κοινωνία «Κοιτάξτε εγώ και αυτή από σήμερα είμαστε ζευγάρι. Βοηθήστε μας να παραμείνουμε με κάθε τρόπο». Γι αυτό και στην Ινδία οι παντρεμένες έχουν μία ΒΟΥΛΑ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ το bindi. Λένε σε μας τους υπόλοιπους «είμαι παντρεμένη γι αυτό μακριά κι αγαπημένα».

Συνεπώς ο γάμος καθίσταται κοινωνικό και πολιτειακό γεγονός για ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ. (στον θρησκευτικό μόνο υπάρχει η μικρή διαφοροποίηση του αιτήματος μιας άνωθεν ευλογίας). ΕΜΑΣ όμως αφορά. Για ΕΜΑΣ γίνεται. Η σχέση του ζευγαριού ισχύει έτσι κι αλλιώς. Παντρευόμαστε και ΕΜΕΙΣ το ζευγάρι, προσδιορίζοντας αυτομάτως την σχέση μας απέναντι του.

Σήμερα, φτάσαμε στο αδιανόητο για τα Παγκόσμια χρονικά δεδομένα, να ΕΠΙΒΑΛΟΥΜΕ στην κοινωνία τον… ‘ΟΘΩΜΑΝΙΚΟ ΓΑΜΟ’ διαμορφώνοντας βεβαίως και το σχετικό ΟΘΩΜΑΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ.

Αυτό δηλαδή που μας ζητούν στην ουσία, είναι να παντρευτούμε και εμείς με το ζόρι τον κάθε ΕΚ-ΦΥΛΟ. (Και πάλι η ετυμολογία μιλά από μόνη της).
Εμένα ΑΥΤΟΙ με προβληματίζουν. Διότι ΚΑΙ ομοφυλόφιλους φίλους έχω, ΚΑΙ έχω και ‘ερωτική’ σχέση μαζί τους, και ταξίδια έχουμε πάει τα δυό μας, αν και παντρεμένος και πατέρας.
Ε λοιπον 'κυρίες' μου, ΑΥΤΟΥΣ τους ομοφυλόφιλους ΔΕΝ θα σας τους χαρίσω. Πηγαίνουμε και στο Άγιον Όρος μαζί, όποτε δεν τους καλώ στο σπίτι με την γυναίκα και τα παιδιά μου.