Ο Γέροντας Πορφύριος χωρίς να το αντιληφθή μπήκε σε οίκο ανοχής, όταν την εορτή των Θεοφανείων πήγαινε στα σπίτια για να τα αγιάση. Έδωσε στις κοπέλες να ασπασθούν τον Τίμιο Σταυρό, τους μίλησε πολύ ζεστά, ανθρώπινα και απλά και στο τέλος παρατηρούμε και την έκφραση του Γέροντα Πορφυρίου, που κάνει λόγο για «ταλαιπωρημένη» «ψυχούλα τους».
_____________________________________
Παλαιά συνηθίζαμε, κατα την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κ'εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων , μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε..." Οπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μία σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη απο μανταρινιές , πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ηταν μία σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπογειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε εγώ άρχιζα κατα τη συνήθεια μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ'τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ'εμποδίσει.
- Να φύγεις , μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις , σε παρακαλώ.
Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω:
- Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ηλθα εδώ ν'αγιάσω.
- Ναι, αλλα δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές
- Μα δεν ξέρουμε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές η εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιός κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες η εσύ, μπορεί να έλεγα : "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές απο τη δική σου"
Εκείνη την στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν:
- Ασε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό.
Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά απο πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ'αυτές τις ψυχές.
Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ηταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα:
- Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μας αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επι δικαίους και αδίκους". (Ματθ. 5,45) Ολοι τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσουμε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσομε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε.
Κοιτάζανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη.
- Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ'αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά!
- Χρόνια πολλά, είπαν κ'εκείνες κι έφυγα
_____________________________________
Παλαιά συνηθίζαμε, κατα την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κ'εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων , μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε..." Οπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μία σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη απο μανταρινιές , πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ηταν μία σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπογειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε εγώ άρχιζα κατα τη συνήθεια μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ'τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ'εμποδίσει.
- Να φύγεις , μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις , σε παρακαλώ.
Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω:
- Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ηλθα εδώ ν'αγιάσω.
- Ναι, αλλα δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές
- Μα δεν ξέρουμε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές η εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιός κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες η εσύ, μπορεί να έλεγα : "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές απο τη δική σου"
Εκείνη την στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν:
- Ασε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό.
Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά απο πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ'αυτές τις ψυχές.
Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ηταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα:
- Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μας αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επι δικαίους και αδίκους". (Ματθ. 5,45) Ολοι τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσουμε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσομε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε.
Κοιτάζανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη.
- Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ'αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά!
- Χρόνια πολλά, είπαν κ'εκείνες κι έφυγα
5 σχόλια:
Lucky priest.
Sinter Klaas
Nederland
Lucky indeed. But I am not sure about the whores and whatever happened with them. Where could they be now...
Kalo tha htan na anafereis kai thn phgh, kapoios kopiase na to plhktrologhsei k'ayto...
einai apo edw: http://www.oodegr.com/oode/pateres1/porfyrios/pornes1.htm
>Lucky indeed. But I am not sure
>about the whores and whatever
>happened with them. Where could
>they be now...
Mia egine monaxh, thn petyxe mia filh se monasthri kai h monaxh ths eipe thn istoria ths...poios kserei ti na eginan oi alles.
Ανωνυμε, εμενα μου ηρθε το κειμενο σαν email. Δεν γνωριζα την πηγη. Αν θελεις να προσθεσω εκτος από το link και αυτον που εκανε τον κοπο να το κανω ευχαριστως. Εξ αλλου εχω σαν σκεψη να δανειζομαι και κειμενα αλλων που μου αρεσουν αναφεροντας καιτην πηγη.
Δημοσίευση σχολίου