ΝΑ ΑΠΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΟΙΧΕΙΑ;Η ΦΙΝΛΑΝΔΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΕ ΒΑΘΥ ΧΕΙΜΕΡΙΟ ΣΚΟΤΟΣ
Και ενώ νέα μαζική προπαγάνδα υπέρ της Εκκλησιαστικής
αποδοχής της ομοφυλοφιλίας ετοιμάζεται από την οργανωμένη
gay oικουμενιστική μαφία στην οποία έχει περιέλθει πλήρως η Μητρόπολη Ελσινκίου και μεγάλο μέρος της
Φινλανδικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (απλά είναι ζήτημα ημερών η δημοσιοποίησή της) και επειδή κάποιοι -Φινλανδοί κυρίως- αναγνώστες ίσως θεωρήσουν πως οι αναγραφόμενες στο blog θέσεις δήθεν αποτελούν αποκλεισμό ανθρώπων με ομοφυλοφιλική προδιάθεση από την Εκκλησία θα κάνουμε έναν παραλληλισμό με μια άλλη πτωτική κατάσταση, την
μοιχεία.
Γνωρίζω πως υπάρχουν περιπτώσεις που ο ένας από τους δύο συζύγους
μονομερώς απέχει από την συζυγική σχέση καταδικάζοντας τον έτερο σε υποχρεωτική αποχή, χάρισμα που δεν διαθέτουν όλοι οι άνθρωποι.
Σε άλλες πάλι περιπτώσεις, μαρκοχρόνιες
σοβαρές ασθένειες όπου ένας εκ των συζύγων είναι σε κατάσταση φυτού, επίσης καταδικάζουν σε υποχρεωτική αποχή το υγειές μέλος.
Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις έχουμε και την
εγκατάλειψη συζυγικής στέγης ή και της διαστάσης του ζευγαριού.
Και στις τρεις ανωτέρω περιπτώσεις άλλοι άνθρωποι διαθέτουν ή βρίσκουν το σθένος να κρατήσουν υπέρ φύση την
εγκράτεια, άλλοι όμως, και μετά από επίπονη προσπάθεια για
αποχή μοιραία υποκύπτουν, άλλοτε σποραδικά και άλλοτε τακτικότερα, άλλοτε σε εφήμερες και άλλοτε σε μόνιμες
εξωσυζυγικές σχέσεις.
Για την Εκκλησία μια τέτοια πτωτική κατάσταση και ανεξαρτήτως υπαιτιότητας θεωρείται
μοιχεία. Δεν αποκλείεται μάλιστα πολλοί από τους ανθρώπους που ευρίσκονται σε αυτην την τραγική θέση να είναι συνειδητά μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας που απλά δεν μπορούν
να βιάσουν την φύση τους περισσότερο από τις δυνάμεις τους.
Εδώ η Εκκλησία και ο διακριτικός πνευματικός δεν μπορεί να καταδικάσει ελαφρά τη καρδία έναν τέτοιον άνθρωπο με τον ίδιο τρόπο που θα καταδίκαζε ως μοιχό
έναν φιλήδονο, έναν αμοραλιστή ή έναν γυναικά εκ πεποιθήσεως. Και αυτό γιατί ο εν αδυναμία συνάνθρωπος έχει επίγνωση της πτώσης του ακόμα και αν αυτή ειναι αναπόφευκτη. Απο εκεί και πέρα η ανοχή και ο χειρισμός μιας τέτοιας κατάστασης επαφίεται στην
διάκριση του κάθε πνευματικού και την
Οικονομία της Εκκλησίας.
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Φινλανδίας όμως αν αντιστοιχήσουμε την μοιχεία με την ομοφυλοφιλία θα είχαμε να κάνουμε με τις εξεις τραγικές να μην πω
αιρετικές καταστάσεις:
Ορθόδοξοι ιερείς να διατείνονται πως επειδή η μοιχεία σε πολλες περιπτώσεις είναι ανθρωπίνως αναπόφευκτη να
αποχαρακτηρισθεί από αμάρτημα και από ανθρώπινη πτώση, να χαρακτηρισθεί ως
φυσιολογική πρακτική, να γίνει ο μοιχός αποδεκτός από το Εκκλησίασμα με βάση την
συγκεκριμένη του ιδιότητα την οποία όχι μόνο θα διατηρεί αλλά και θα προβάλλει ανοικτά, να υιοθετήσει το κράτος νομοθετική ρυθμίση που να χαρακτηρίζει επίσημα την
παράνομη σχέση ως νόμιμη και να κατοχυρώνει νομικά τους μοιχούς ως
ζευγάρι, να υιοθετήσει η Εκκλησία "
Ευχήν προς Μοιχούς", να δημιουργηθεί στους κόλπους της και
Οργάνωση Μοιχών Ορθόδοξης Εκκλησίας που θα περιφέρουν υπερήφανα την εξωσυζυγική σχέση τους στους δρόμους του Ελσίνκι σε παρελάσεις
Adulterer Pride και να γίνονται ακολουθίες και
Θείες Λειτουργίες ειδικά για μοιχούς.
Ω τις βλασφήμιας και του παραλογισμού! Το ερώτημα είναι: Πως θα βγει η Ορθόδοξη Εκκλησία της Φινλανδίας από το
βαθύ σκότος ενός βαρύ χειμώνα που νεοφώτιστοι ετεροδιδάσκαλοι την έχουν οδηγήσει;
Πορεύου και μηκέτι αμάρτανε (Ιωαν 8:11)________________________________________
THE FALL OF THE FINNISH ORTHODOX CHURCH INTO Α DARK WINTER
While a new mass pro-gay propaganda for the ecclesiastical acceptance of homosexuality is being prepared by the Organized Gay Ecumenist mafia that fully controls the Diocese of Helsinki and gradually has set her nets allover the Finnish Orthodox Church, threatening and blackmailing the Orthodox who resist, and because some brothers and sisters in Christ –especially from Finland- might deliberately or mistakenly interprete that the aspects written on this blog could be “exclusion of people with homosexual tendencies from the Orthodox Church” we shall make a parallelism between homosexuality and adultery to make both our views as well as the Orthodox perspective on the issue more evident.
I know of cases when one of the two spouses unilaterally abstains from marital relationships, condemning the other spouse to obligatory abstinence, a gift that not all people may have.
In some other cases, serious chronic illnesses when one of the spouses may be in a condition of a coma also condemn the health member of the couple to obligatory abstinence.
Finally, there are cases when a spouse abandons residence or the couple is separated after a unilateral decision.
In all of the above cases, others have or get the strength to keep chastity even beyond their own nature, while others after several efforts they finally give in to occasional or permanent extra-marital affairs.
According to the Church such a fall no matter how excused, it is considered as adultery while it’s not impossible at all that persons facing such a trial may be active and conscious members of the Orthodox Church, but they are just not able to force themselves beyond their limits and capacities.
Here the Church and a priest with discernment wouldn’t easily condemn a person in that position, at least not in the same way as he would condemn as adulterer a voluptuous and immoralist person who runs after women. And this is so because the weak person, our brother, DOES have consciousness of his fall even if this were excusable or inevitable. From then on it is up to the Spiritual father to deal with discernment and Church Tolerance (Oeconomia) with his spiritual child with a view to sanctity and salvation.
However when it comes to the Orthodox Church of Finland, if we correspond adultery to homosexuality we shall come up with the following tragic if not heretical situation:
Orthodox priests claiming that since adultery in many cases is humanly inevitable then we should de-characterize it from being a sin and name it as a natural situation, the adulterer should be approved and accepted by the Church along with his fall which he will be free to openly demonstrate, the State should adopt new laws in order to legalize extra-marital relations and give the couple of the adulterers same rights as legal spouses, the Church should introduce Ecclesiastical Service as “Blessing to adulterers”, then to found an “Orthodox Adulterers Organization” that would publicly demonstrate their extra-marital relationship in “Adulterer Pride” marches and finally to establish Ecclesiastical Services and Divine Liturgies specially for adulterers!
Oh what a blasphemy and insanity! The question is: How is the Finnish Orthodox Church going to come out from the deep darkness of a heavy winter that newly “enlightened” self proclaimed teachers of novelties have lead Her to?
Mene, ja älä silleen syntiä tee
go, and sin no more (John 8:11)
______________________________________
Orthodox Archbishop of Finland recognizes gay civil marriage and Gay "married" couples in the Orthodox Church
His Holiness Leo, the Orthodox Archbishop of Finland has publicly recognized same sex civil marriages and claims that "married" gay laymen are welcome to work and participate in all areas of the Orthodox Church, save as clergy.
I an interview appearing in the November 13 issue of the official newspaper of the Lutheran Orthodox Church “Kotimaa” (Homeland), the Archbishop has also stated that registration of same sex married couples as parish members is not a problem. “We don’t ask people who wish to participate on our parish and in liturgical life about their marital status,” he said.
According to the Archbishop, moral and ethical issues are to great extent cultural issues.
"Especially in Eastern Europe, the leaders of the Orthodox Churches are obliged to balance such issues because of noise from extreme fundamentalist organizations. Among those circles liberalism is not in fashion."
According to Archbishop Leo, the Orthodox Church is cautious not to touch on issues that have to do with homosexuality.
"Whoever is registered as a couple with a spouse of the same sex cannot enter the orders of clergy. However for Church workers and collaborators we do not apply the same criteria"
The interview was also published in the high circulation Finnish daily newspaper "Helsingin Sanomat"
Several of Archbishop Leo's close associates are known pro gay-rights / gay-marriage activists and founding members of the Finnish ecumenical Christian homosexual organization "Yhteys" as well as members of the Orthodox homosexual organization "Satenkaariseura". Several Finnish Orthodox priests are OPENLY members of these organizations with the approval of the local ranking prelate of Helsinki, Metropolitan Ambrosius, in whose diocese most of these priests work and promote their ideas.
Orthodox members of these same pro gay organizations been known to cause controversy among the faithful occasionally by promoting the homosexual agenda and activities such as gay parades and participation in ecumenical liturgies for homosexuals. The Finnish Orthodox magazine "Aamun Koito" has also published controversial articles promoting a homosexual agenda, such as one depicting Saints Sergius and Bacchus as homosexuals and the patron saints of the homosexuals and another portraying Jesus Christ himself as having a special friendship with Apostle John the Theologian. It is unclear as yet what relationship the authors of these articles or the publishers of the magazine have with Satakaariseura or Yhteys. The pro gay organizations and the ideas promoted in Aamun Koito present homosexuality as a non-issue or a sin to be confessed but as a natural option, etc.
Σκεφθείτε (έτσι για να ευθυμήσουμε το λέω μια και έχουμε γιορτές) αν είχαν κάνει οι Σέρβοι στην Βοσνία αυτά που κάνουν οι Ισραηλινοί στην Παλαιστίνη το τι θα είχε επακολουθήσει.
Ελικρινά πάντως, δεν θα με πείραζε αν τα Αμερικανικά Ταχυδρομεία είχαν εκδόσει μια σειρά με σύμβολα όλων των ιστορικών θρησκειών (δεν μιλώ για την σέκτα της γειτονιάς) και μέσα σε όλα είχε και Hanukkah και Menorah και τα σχετικά. Αλλά όσο έχετε δει εσείς τον Μωάμεθ γραμματόσημο άλλο τόσο θα δείτε και το Χριστό φαντάρο.
Πληρώνω και φεύγω. Πιάνω τον εαυτό μου να θέλει να φωνάξει κι' αυτός δυνατά.