Μεγάλη Πέμπτη και όπως κάθε χρόνο η διαδικασία της βαφής των αυγών δίνει μια Αναστάσιμη πρόγευση στο σπίτι που βρίσκεται στην ψυχολογία της Μεγαλοβδομάδας. Για να πω την πάσα αλήθεια τούτη δω η Μεγαλοβδομάδα έχει μια διαφορά από τις προηγούμενες χρονιές.
Τα προηγούμενα χρόνια καταβάλαμε μια προσπάθεια να έρθουμε εις εαυτόν και να συμμετάσχουμε στο Πάθος του Θεανθρώπου και δι΄Αυτού στο δράμα του Συνανθρώπου. Φέτος η ψυχολογία όλων μας ήταν μήνες τώρα Μεγαλοβδομαδιάτικη, ώστε τούτη δω η Μεγάλη Eβδομάδα με τα βάγια τα κουλούρια, τα άνθη και τους στολισμούς ήταν εξ ολοκλήρου χαρούμενη. Σαν ένα έργο που έχεις δει πολλές φορές και γνωρίζεις το χαρούμενο τέλος του. Απλά εύχεσαι ετούτη δω η Ανάσταση να χαρίσει ελπίδα και σε όλους εκείνους τους απελπισμένους φίλους, γνωστούς και αγνώστους που σταυρώνονται -άλλοι δικαιολογημένα και άλλοι αδικαιολόγητα- από εκείνους που έχουν πιάσει εργολαβία τον ρόλο του σταυρωτή αξιοποιώντας τα ταλέντα τους. Τελικά, όλα είναι θέμα επαγγελματικού προσανατολισμού.
Τα τελευταία χρόνια εχω δεί να πωλούνται και έτοιμα, βαμμένα αυγά στα super market. Αν και το κατανοώ ως λύση για κάποιον που ζει μονος του ή είχε σοβαρό λόγο να μην προλάβει να αφιερώσει χρόνο σε αυτη την διαδικασία, αρνουμαι να συμμορφωθώ μετά του παρόντος αιώνος και βαφουμε καθε χρόνο αυγά με τα χεράκια μας. Όπως ακριβως κοίταζα και την γιαγιά μου να το κάνει γεμίζοντας με χρωμα και χαρά το σπίτι και τα δικά της τα χέρια. Και εγω τώρα την ίδια διαδικασία δείχνω στα εγγόνια της και αύριο στα εγγόνια μου. Την διαδικασία της κότας που γεννά το αυγό και του αυγού που γεννά την κότα. Αιώνες τώρα. Δεν ξερουμε ακριβως την απάντηση για το πως ξεκίνησαν όλα, αλλά ξερουμε ότι από μάννα σε κόρη το Πάσχα βάφουν τα αυγά εις τεκμήριον της Ανάστασης Εκείνου που δημιούργησε δια Λόγου και το αυγό και την κότα, ασχέτως προτεραιότητας.
Και ειναι τόσο έντονο το ενστικτο αυτό, της αναπαραγωγής της παράδοσης, ώστε οι άνθρωποι ακόμα και σε δύσκολες καταστάσεις, ακόμα και με κίνδυνο της ζωής τους έβαφαν αυγά κεκλεισμένων των θυρών δια τον φόβον των Ιουδαίων. Όπως στην Αλβανία του Χότζα για παράδειγμα, ή τα παρεμφερή αθεϊστικά καθεστώτα τα οποία μεταμφιεσμένα με τον σκοτεινό μανδύα του φιλελευθερισμού ή του σοσιαλισμού άλλοτε πετούν βόμβες στα κεφάλια των ανθρώπων ανήμερα το Πάσχα κι άλλοτε οργανώνουν ένα δίκτυο καταδοτών (κλωνοποιόντας τον Ιούδα) που Παρατηρεί ποιος βαφει αυγά στο σπίτι του και ποιός φεύγει το σούρουπο να θάψει τα τσόφλια στα χωράφια...
Στην ουσία, το γένος αυτό των ανθρωπων το εξερχόμενο εκ των κοινωνιών μόνο με νηστεία και προσευχή είναι μισανθρωπο. Μισεί την ζωή. Μισεί και την κότα και το αυγό. Μισεί τις Ρώσικες Ματριόσκες που η μία αναπαράγει την άλλη μεταδίδοντας της όχι μονο εξωτερικά χαρακτηριστικά που προσδιορίζει το DNA αλλά και τα βιώματα εκείνα τα οποία το επιρρεάζουν και το διαμορφώνουν. Η ανάγκη του να βαψεις αυγά το Πάσχα είναι εξ ίσου ισχυρη με την ανάγκη της ζωής να αναπαράξει τον ευατόν της. Από μάννα σε κόρη, από μάννα σε κόρη, από μάννα σε κόρη.
Παρ εκτός αν... Αν το DNA κάποιου ειναι προβληματικό. Αυτονομημένο, σαν το καρκίνωμα που για να εξαπλωθεί ζητά να μολύνει και τα υγειή κύτταρα. Αν ο οργανισμός του αδυνατεί να αναπαράξει ζωή. Και νομίζει νομίζει ότι το φούσκωμα που αισθάνεται είναι ωοτοκία Αλλά δεν είναι! Βρωμίζει προσωρινά τον περίγυρο και εισπρατει και τα εγκώμια μερικών που αρέσκονται στην οσμή που έχει το ανεμογκάστρι πριν το παρασύρει ο άνεμος καθως και τον ίδιον προς το σκοτάδι της ανυπαρξίας.
Θυμήθηκα και το κλασσικό φανταρίστικο αστείο με τον αναπτήρα και την προσωρινή έκλαμψη από την ανάφλεξη του μεθάνιου που όποιος θέλει την εκλαμβάνει για φως που διαφωτίζει. Θυμάμαι και εκείνη την αστεία παροιμία που ακούγεται λίγο χυδαία, αλλά είναι εντελώς επίκαιρη:
Με πορδες αυγά δεν βάφονται.
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
6 σχόλια:
το βάψιμο των αυγών, ως συμβολικό τεκμήριο της Ανάστασής Του, ως αναπαραγωγή της παράδοσης, αναπαραγωγή που είναι εξίσου ισχυρη με την ανάγκη της ζωής να αναπαράξει τον ευατόν της, από μάννα σε κόρη, από μάννα σε κόρη, από μάννα σε κόρη, αναπαραγωγή που αν δεν γίνει τότε σημαίνει ανάπτυξη καρκινώματος.
Μάλιστα. Δεν το είχα σκεφτεί έτσι. Μάλιστα.
Αρκεί τα αυγά να είναι βαμμένα με φλούδες κρεμμυδιών, κι όοοοχι με μπογιά από το super market. Αποκτούν ένα φυσικό βαθύ σκούρο χρώμα πορφυρής απόχρωσης.
Ps. Χριστός ανέστη!!
Καλησπέρα, Θεοπρόβλητε,
καλώς βρέθηκα στο μπλογκ σου, με τις φωτογραφίες και μουσικές, που βρίσκω όμορφες, στο πλαϊνό μέρος του.
: )
Αληθως Ανεστη Γεωργια
Ε, επειδη το Κυριε Ελεησον το βαριεται και ο παπάς ακουμε και κανενα τραγουδακι να ξεσκασουμε ή να προβληματιστουμε...
Δεν ξερω αν ειναι προφασεις εν αμαρτιαις αλλα την διαδικασια με το κρεμμυδι δεν την ξερω ακριβως.
Καλησπέρα, και πάλι! :-)
η διαδικασία:
Φλούδες κρεμμυδιού, νερό, μισό ποτήρι ξύδι, τα αυγά,
όλα μαζί μέσα στην κατσαρόλα.
Αφού βράσουν τα αυγά,
κλείνω τη φωτιά
και δεν βγάζω τίποτα από την κατσαρόλα, αλλά, αφήνω τα αυγά μέσα στη κατσαρόλα με τις φλούδες κρεμμυδιού, για μερικές ώρες, για να ποτίσει το χρώμα.
Κανενα κολπο για να μην σπανε τα ατιμα στο βρασιμο ξερεις; Ή ειναι και αυτό προβλημα της κακης διατροφης και των αθλιων συνθηκων διαβιωσης που εχουν οι κοτες;
Δημοσίευση σχολίου