STONED IN LOVE
Μου αρέσουν οι Chicane. Μου αρέσει και ο Tom Jones. Και ας έχουν διαφορά ηλικίας καμμιά 40ριά χρόνια υποθέτω. Ναι, ο Tom ειχε κάνει και άλλη επιτυχία πριν λίγα χρόνια με το Sex Bomb. Και τώρα στα 68 του κανει και πάλι τα "εγγόνια" του να κινούνται στον ρυθμό των Chicane.
O Tom λοιπόν ειναι ένα καλο παράδειγμα πως μερικοί άνθρωποι αποφασίζουν να είναι - και όχι να παριστάνουν - τους πάντα νέους. Και δεν είναι θέμα ρυτίδας ή φαλάκρας. Ούτε αν σε πονούν τα πόδια σου όταν βρέχει. Ούτε αν έβαλες γυαλιά.
Διότι σημασία έχει το τι μπορείς να διακρινεις με αυτά τα μάτια που σου έχουν απομείνει, την ώρα που κάποιοι άλλοι πολύ νεώτεροι κουτουλάνε στους τοίχους σαν τυφλοί. Εχει σημασια το να μπορείς να τρέξεις ακόμα και από το κρεββάτι κοντά σε αυτον που σε έχει ανάγκη ενώ κάποιοι άλλοι σέρνονται σαν να οδεύουν από τα 20 τους χρόνια στον τάφο τους.
Εχω την αίσθηση πως γεμίσαμε κουρασμένα παλικάρια. Θα μπορούσε μάλιστα το υπουργείο Παιδείας να εντάξει και τους Οίκους Ευγηρίας και άλλα συναφή ευαγή ιδρύματα στην λίστα των Πανελληνίων Εξετάσεων.
Δεν βλέπω σήμερα κανέναν ενθουσιασμό στους νέους, κανένα τσαγανό. Αυτές οι ενεργοβόρες καφετέριες είναι τρομακτικές. Θα μπορούσα να φανταστώ και 50's ταινία τρόμου με τίτλο "Η Καφετέρια που έτρωγε Ανθρώπους", "Πολυθρόνα χωρίς Γυρισμό", "Ο φραπές με τον ανθρωποφάγο αφρό", "Η ομίχλη" (καμμια σχεση με τη γνωστη ταινία του Carpenter, εδω γίνεται αναφορά στην τσιγαρίλα μιας καφετέριας) αλλά και "Απόδραση από την Σεζ-Λονγκ", "Το αντιηλιακό που έπινε αίμα" κλπ.
Πας σήμερα σε μπαράκι ή και σε κανένα γάμο και αντι να δεις νέους να χορεύουν νομίζεις πως βρίσκεσαι σε εκδήλωση για την Παραολυμπιάδα.
Βεβαια ας μη γίνομαι και ισοπεδωτικός, αλλα η αληθεια είναι πως οι πατεράδες μας είχαν μια φλόγα να τους καίει. Κάτι απ' αυτην τη φλόγα προλάβαμε και εμείς οι 40ρηδες.
Τώρα γιατι τα γράφω όλα αυτά; Μα για να παρηγορήσω και να ευχηθώ στον φίλο μου τον Γιώργο που σήμερα έγινε 50!
Γιώργο μου άντε του χρόνου να γινεις 49 και του παραχρόνου 48. Και στα 80 να είσαι σαν εικοσάρης. Σαν αυτούς που ξέραμε όμως...
3 σχόλια:
πολύ σωστά τα λες φιλε μου. αισθάνομαι τόσο κουρασμένος όχι από τη πολύ δουλειά αλλα από τις πολλές ευθύνες και τις πολλές σκοτούρες. και είμαι < 40
έτσι η διασκέδαση δεν είναι πλέον ο "κουραστικός" χορός, αλλα το "άραγμα" στην πολυθρόνα!
αν δεν βρω την εσωτερική γαλήνη μέσα μου τότε ότι και να κάνω (ακόμα και στον ύπνο) θα είμαι κουρασμένος.
βλέπω στο μέλλον τον άνθρωπο σαν έναν εγκέφαλο μέσα σε ένα κουτί, συνδεδεμένο με χιλιάδες καλώδια να επικοινωνεί με τους υπολοιπους εγκεφαλους. το σώμα δεν θα το χρειάζεται πια. κάτι σαν matrix ένα πράμα
Χρόνια πολλά στο φίλο σου!
τώρα σε ότι αφορά τα υπόλοιπα, μην ανησυχείς, είναι η μεταβατική περίοδος από τον χόμο σάπιενς στον χόμο καφετέριαν, η θεωρία της εξέλιξης έκανε στροφή 180 μοιρών και επιστρέφει στις ρίζες της εμπλουτισμένη με όλα τα καλούδια του οπλιτισμού, οπ! σόρυ για τον αναγραμματισμό,έκανα λάθος, εννοούσα πολιτισμού :P
@Luffy
Μομιζω πως την κουραση στην οποια αναφερεσαι την εχω και εγω και πολυς κοσμος που νοιωθει κατακερματισμενος.
Επισης υπαρχει και μια αλλη κουραση στους νεους που ειναι και αυτη δικαιολογητεα: Η ψυχικη κουραση ιδιατερα εαν νοιωθεις πως το αυριο σου ειναι στον αερα και δεν εχει νοημα να προσπαθησεις για τιποτα.
Πλην ομως αυτο που προσπαθω να περιγραψω δεν ειναι το αν καποιος νεος ή λιγοτερο νεος εχει τις φυσικες δυναμεις να κανει κατι αλλα τα κινητρα και τα ιδεωδη.
Ας πουμε το καλοκαιρι θλιβομουν αφανταστα οταν η δικη μου παρεα (4 μεχρι 55 ετων) πηγαινε σε ενα ήσυχο μερος της παραλιας στρωναμε τις πετσετες και τις ψαθες μας και καναμε διαφορες δραστηριοτητες απο χουζουρι, μεχρι διαβασμα βιβλιου, μεχρι ρακετες, μεχρι βολλευ, μεχρι κολυμπι, μεχρι καστρα με κουβαδακια κλπ και την ιδια ωρα τα σεζολγκαδικα ηταν γεματα με νεους σε χειμερια ναρκη καλοκαιριατικα να πινουν με τις ωρες φραπε καιγομενοι στον ηλιο ξαπλωμενοι 20 ποντους από τα ποδια του διπλανου. Ειναι αυτο που λενε σκοτωνω την ωρα μου.
Η σε εναν γαμο, του κερατα! Θα χορεψεις εστω για να τιμησεις αυτον που σε καλεσε ενω παρατηρουσα πως αυτοι που τελικα χορευαν ηταν σαρανταρηδες και άνω.
Οσον αφορα το τσαγανο και το φιλοτιμο σε εργασιακους χωρους, αστο καλυτερα. Οταν ημουν διευθυντης σε διαφημιστικη εταιρια και ειχαμε τιποτα νεους υποψηφιους βοηθους που απο την φιλοτιμια τους εξαρτοταν το αν τελικα θα μεινουν στην δουλεια η οχι, ακομα και τοτε καταλαβαινα πως μεχρι ο νεος να κανει αυτο που του εχεις πει θα το εχεις κανει μονος σου 3 φορες, οχι από αγνοια αλλα απο νωθροτητα. mp3 και Αγιος ο Θεος και η μαννουλα μας πλενει, μας μαγειρευει και μας συγιριζει στο σπίτι.
Δημοσίευση σχολίου