ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ ΚΑΙ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ

ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΘΑΡΡΟΣ

Από τις φοβερότερες μάστιγες της κοινωνίας αλλά και του βασίλειου των blogs είναι αυτό που θα ονόμαζε κανείς προκατάληψη. Και μην βιαστούν μερικοί-μερικοί να πουν "μα εγω ΔΕΝ έχω προκαταλήψεις" γιατι την παρούσα ανάρτηση κυρίως γι' αυτούς την γράφω.

Το να μην έχεις προκαταλήψεις είναι και λίγο μόδα. Είναι και λίγο τρεντισμός να είσαι cool. Είναι και λίγο προοδευτισμός να μην σε ενοχλούν αυτά τα οποία τα σημερινά στερεότυπα θεωρούν ή μάλλον επιβάλλουν ως κοινωνικά αποδεκτά και να σε ενοχλούν αυτά τα οποία θα έπρεπε να σε ενοχλούν κυρίως για να καταστήσουν εσένα αποδεκτό. Και τα μεν και τα δε πάντως ανήκουν σε ρευστά-στερεότυπα τα οποία μεταλλάσονται με τον χρόνο και σπανιότατα είναι προϊόντα εσωτερικών διεργασιών.

Κοιτάζουν τα παιδιά μου τις παλιές φωτογραφίες τις μάννας μου εκεί στην επόχη του '70, τότε που η γιαγιά τους (νέα γυναίκα τότε) κυκλοφορούσε με το μίνι, το ποστίς και την ψεύτικη βλεφαρίδα κάγκελο (που είχε αγοράσει από το Λονδίνον) και σκάνε στα γέλια. Κοιτάζουν και φωτογραφίες του αδελφού μου εκεί στις αρχές του '80 που κυκλοφορούσε με σακάκι και χαίτη Duran Duran και πάλι σκάνε στα γέλια. Που να κυκλοφορήσεις σήμερα έτσι; Τότε αυτά ήτανε trendy. Σήμερα είναι ξεφτίλα. Οι λεμονόκουπες παραμονεύουν.

Και για να μην αναφερθώ στην γιαγιά, τον αδελφό μου και το σόι μου και γίνουμε οικογενειακώς ρόμπα, υπεκφεύγοντας θα πάρω σαν παράδειγμα την Annie Lennox των Eurythmics αλλά και το κομμάτι Here Comes the Rain Again.

Πότε η Lennox ήταν καλή τραγουδίστρια; Όταν ντύνονταν με κόκκινο μαλλί, καρώ συνολάκι και γυαλί ηλίου, ή όταν ντύθηκε σαν ντίβα, ή σαν τραγουδίστρια της jazz, ή με το jean και το t-shirt, ή όταν κυκλοφορεί αμακιγιάριστη; Η προκατάληψή μας ή τα στερεότυπά μας για το τι είναι μοντέρνο, προοδευτικό, παραδοσιακό ή συντηρητικό θα μας άφηνε να την ακούσουμε σε κάθε περίπτωση ή θα τόχαμε έτοιμο να το ξεστομίσουμε το "ποιά είναι αυτή η παρτσακλή" ή "ποιά είναι ετούτη η θείτσα".

Πότε η Lennox ήταν προοδευτική, τότε που μασκαρευόταν ή σήμερα που ξεμασκαρεύτηκε; Τότε που η εμφάνισή της ακολουθούσε την μόδα ή σήμερα που την αποποιήθηκε;

Πότε τα τραγούδια της ήταν ωραία, τότε που ήταν τίγκα στο συνθεσάιζερ και το μπάσο και τα ακούγαμε με χορευτική διάθεση ή όταν τα ερμηνεύει, τα ίδια ακριβώς κομμάτια άλλοτε με μια κιθάρα μόνο και άλλοτε σε διασκευή που παραπέμπει σε Αργεντίνικο τανγκό;

Μήπως και η Annie Lennox και τα τραγούδια της ήταν πάντα τα ίδια απλά η προκατάληψή μας δεν μας άφηνε να το δούμε; Μήπως υπάρχουν πολλές Annie Lennox σε μία, όπως ισxύει και για όλους μας;

Είμαστε πραγματικά αρκετά προοδευτικοί για να το αναγνωρίσουμε αυτό στον άλλον, ή βολευόμαστε πίσω από ιδεολογήματα, ταμπουρωνόμαστε πίσω από στερεότυπα και απορρίπτουμε έναν άνθρωπο συνολικά (ενίοτε δε και συλλογικά) πότε επειδή ντύνεται σαν κυρία Λουκά (= θεούσα) και άλλοτε σαν Στέλλα Μπεζεντάκου (=τσόλι), πότε επειδή είναι υπέρ του Σύμφωνου Συμβίωσης (=έκφυλος) και άλλοτε κατά του γάμου των ομοφυλόφιλων (=ρατσιστής);

Πότε επειδή πρωτοστατεί στό Μακεδονικό (=φασίστας εθνικιστής) ή αγωνίζεται υπέρ της αξιοπρεπούς διαβίωσης των μεταναστών (=πράκτορας), άλλοτε επειδή είπε καλημέρα σε έναν Τούρκο (=προδότης) ή σε έναν Ρωμαιοαθολικό (=Οικουμενιστής), ή αντιστέκεται σε μία άνευ ουσίας επιφανειακή ενότητα (=ζηλωτής), μήπως επειδή κάνει το σταυρό του την ώρα που βγαίνει από το σπίτι (=οπισθοδρομικός) και άλλα πολλά ων ουκ έστιν αριθμός.

Μήπως προσπαθούμε να φτιάξουμε γύρω μας έναν μικρόκοσμο που θα αποτελείται από κλώνους μας;

Αν λοιπόν το να είσαι προοδευτικός ή παραδοσιακός σημαίνει κατ' ανάγκη το να πρέπει να ενταχθείς σε ένα σχήμα και να αυτοπροσδιορίζεσαι προσδιορίζοντας τους άλλους και μάλιστα με διάθεση απαξιωτική για να αυτοδικαιώνεσαι, θέστε με εκτός. Αποκλείστε με κοινωνικά. Θα το χαρώ πολύ.

Θα διαλέξω και Αλήθεια και Θάρρος, για να μπορώ να χειροκροτώ και τον Καρατζαφέρη και τον Αλαβάνο όπου και όταν κρίνω πως έχουν δίκιο ή να τους κράζω όταν τους χρειάζεται.

Θα προτιμήσω την ελευθερία του να μεταλλάσσομαι παραμένοντας πάντα ο ίδιος.

Here Come Those Rains Again (σε μπουρίνι, βροχή και ψιλόβροχο)

Here comes the rain again

Falling on my head like a memory

Falling on my head like a new emotion

I want to walk in the open wind

I want to talk like lovers do

I want to dive into your ocean

Is it raining with you

So baby talk to me like lovers do

Walk with me like lovers do

Talk to me like lovers do

Here comes the rain again

Raining in my head like a tragedy

Tearing me apart like a new emotion

I want to breathe in the open wind

I want to kiss like lovers do

I want to dive into your ocean

Is it raining with you