Βρήκα μια παλιά καρέκλα!
Ίδια σαν αυτή που είχα και εγώ κάποτε.
Πόσα πάρτυ είχαμε κάνει με αυτήν!
Πόσοι κάθησαν πάνω της...
Χώθηκα αναπαυτικά στην αγκαλιά της.
Κουνώ το πόδι ρυθμικά.
Κουνάει και αυτή τα δικά της!
Τρίζει!
Πάει, τάφαγε τα ψωμιά της...
Και εγώ δεν αισθάνομαι καλά τελευταία.
Καλά τα σίδερα, αλλά να σκουριάζουν και τα ξύλα, και το βινύλιο, και οι άνθρωποι;
Βαράγκη, γιατί κοροϊδέυεις τον κόσμο και τους αφήνεις να πιστεύουν πως οι καρέκλες σου είναι αθάνατες;
Χαθήκαν και οι καρεκλάδες, φωνές βοώντος κάτω από τα παράθυρα. Τους έδινες την καρέκλα και στην κάναν καινούργια. Τέλος εποχής και αυτοί. Μπήκαμε στην εποχή του ΙΚΕΑ.
5 σχόλια:
οι καρέκλες έχουν τεσσερα πόδια , οι άνθρωποιδύο.
οι καρεκλαδες όμως; Ιδιαίτερα όταν τα δινουν ολα στην πίστα;
καλά τι θυμήθηκες τώρα;
ειχα να τον ακούσω τον όρο καρεκλάς χρόνια
Υποψιαζομαι πως οι νεωτεροι αναγνωστες ισως να μην ξερουν καν τον όρο "καρεκλας" και "καρέκλα" (=χορευτικο κομματι disco). Λες να βαλω επεξηγηση στο τελος;
ε ναι ή καλύτερα κανε μια σχετική ανάρτηση.
Δημοσίευση σχολίου