ΕΣΕΙΣ ΠΟΣΟ ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΙΣΤΕ;

Έχω την ιδιαιτερότητα να ανήκω σε οικογένεια μεταναστών, παλινοστούντων - προσφύγων και αλλοδαπών μαζί!

Ο προπάππος μετανάστευσε από το Πήλιο, στην Αλεξάνδρεια. Την Ελληνική, και ταυτόχρονα πολυπολιτισμική Αλεξάνδρεια. Ο παππούς μου, αλλά και ο πατέρας μου γεννήθηκαν εκεί. Τρείς γεννεές Αλεξανδρινών. Παρ όλα αυτά, Αιγυπτιακή υπηκοοότητα δεν πήραν ούτε και απαίτησαν ποτέ.

Οι παρέες τους Έλληνες κατά ένα ποσοστό. Άλλοι τόσοι ήταν από διάφορες άλλες χωρες, εθνότητες και θρησκείες. Υπήρχαν δύο μαγικές λέξεις που τους ένωναν σαν ψηφίδες μωσαϊκού: Σεβασμός και αξιοπρέπεια και προς την χωρα που ζουν και προς τον διπλανό. Αυτό ακριβώς που λείπει σήμερα από τους περισσότερους που έχουν κατακλύσει την Ελλάδα σε ένα περιβάλλον έκπτωσης ηθών και ιδανικών. Δεν είναι εύκολο να καταπιείς πως αυτός που φιλοξενείς σε μισεί (το διαπιστώσαμε και στο euro 2004).

Μετά έγινε η αναγκαστική φυγή από την Αίγυπτο του 1957. Ξεβράκωτος σχεδον ο πατέρας μου υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την Αλεξάνδρεια ακολουθώντας την μοίρα των Κωνσταντινοπολιτών, των Σμυρναίων, των Μικρασιατών και των Ποντίων.

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ!

ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΜΑΥΡΟΥΣ

ΠΑΡΙΣΤΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΗ

-Ναι Μίτση μου, κρίμα που δεν ήρθες. Ήταν υπέροχα!

Ήταν και η Μαριάννα και η Αγάπη. Κάποια στιγμή είδα και την Χατζηαλεύρη αλλά έκανα πως δεν την πρόσεξα. Πρέπει να "τραβήχτηκε" κι όλας. Ναι αυτή πάει καθε χρόνο Βραζιλία τάχα μου για διακοπές αλλά όλο και κάτι φτιάχνει.

Η Νατάσα καλή ήταν, αλλά τι να κάνει και αυτή, έπρεπε να είναι ευγενική με όλους. Μέχρι και με εκείνο το τσόκαρο την μικρή που σέρνει ο τέως της Βάνας αναγκάστηκε να πιάσει κουβέντα. Τι να πω Μίτση μου, το δράμα που περνάμε και εμείς οι κοσμικές λίγοι το καταλαβαίνουν. Βαρέα και ανθυγεινά θα έπρεπε να μας κολάνε. Να πρέπει μιλάμε στην κάθε τσοκαρία και στον κάθε σαπιοκοιλιά.

Ε τώρα τι φάγαμε, που να σου τα λέω. Δες και εσύ και λίγο ειδήσεις καϋμένη. Το λένε πάντα όλο το μενού αναλυτικά.

Αλλά το μπαμ της βραδυάς το έκανε ο Αλέξης.

Ποιός Γεωργούλης αγάπη μου, ο Τσίπρας.

Κατ' αρχήν ένας κούκλος! Αυτόν να είχαμε πρωθυπουργό και θα δεις αν θα λυνόντουσαν τα Μακεδονικά.'Ηρθε με μια μαυρούκα για συνοδό.

Όχι δεν ήταν μπάζο, συμπαθέστατη ήταν και ωραία κοπέλα. Όλα τα φώτα επάνω της και στον Τσίπρα! Αφού μέχρι και τον Παπούλια τον κλάσανε οι δημοσιογράφοι. Έ τον τράβηξαν κανά δυό πλάνα εκεί που διάβαζε το ποιηματάκι του, αλλά οι κάμερες ήταν στραμένες στην κοπέλα! Η έκπληξη της βραδυάς. Σαν να βγήκε από την τούρτα! Να δεις λεω, μια μέρα θα γίνει και αυτή Τάμτα. Θα βγάλει κανά CD και κανά ντουετάκι με τον Τσίπρα και τρέμε Whitney Huston!

Μπορεί και γι αυτό να την καλοκοίταζε και ο Μίνως. Στην Heaven κρα κάνουν για νέα ταλέντα.

Αλλά τι CD να βγάλεις αγάπη μου, που πριν βγει στα δισκοπωλεία θα το έχουν κυκλοφορήσει οι μαύροι στις καφετέριες. Τέλος πάντων ήταν ταιριαστό ζευγάρι.

Λέω και εγώ επιτέλους γίναμε Αμερική, γίναμε Γαλλία, γίναμε Αγγλία, γίναμε Ολλανδία. Όλες οι προηγμένες χώρες έχουν και μαύρους!

'Ασε που και εμάς μας βολεύει αφάνταστα να νομιμοποιηθούν όλοι αυτοί.

Διαφωνείς; Γιατί;

Κατ' αρχήν έχεις σκεφθεί πως δεν θα χρειάζεται κάθε τρεις και λίγο να τρέχεις - τέλος πάντων, ο δικηγόρος σου, με εξουσιοδοτήσεις - στα αλλοδαπών την μια για την βοηθό, την άλλη για την νταντά των παιδιών, την άλλη για τον κηπουρό, την άλλη για τον οδηγό, την άλλη για την μαγείρισσα. Θα ξενοιάσουμε!

Μετά πάλι και τον Μήτσο τον βολεύει να παίρνει αλλοδαπούς γιατί λίγο να κουνηθούν, δρόμο! Και όπως είναι και πολλοί και σκοτώνονται για το μεροκάματο, ο βασικός μισθός του ανειδίκευτου, και έξω από την πόρτα. Θα δείτε κωλοέλληνες τώρα, να έχετε συνεχώς απαιτήσεις και διεκδικήσεις και δικαιώματα. Κηφήνες παιδί μου κηφήνες. Ενώ ο αλλοδαπός ένα πιάτο φαί να του δώσεις σου γλύφει και τα πόδια. Άσε που δεν απεργεί ποτέ.

Της Τζένης έχει πάρει εργολαβία την καθαριότητα των σταθμών του ΗΣΑΠ και χρησιμοποιεί μόνο αλλοδαπούς! Βρήκε την υγειά του!

Δεν είδες τον άλλο που ανέλαβε να κτίσει στα καμμένα, ένα χωριό. Κατάλαβες ποιός! Ε, ούτε έναν ντόπιο εργάτη δεν πήρε. Όλοι Πακιστανοί και τέτοιοι. Το κατήγγειλε μάλιστα ο Νομάρχης Ηλείας, ο αχάριστος! Γαϊδαρο τους χαρίζανε και τον κοιτάνε και στα δόντια.

Ποια ανασφάλεια στους δρόμους αγάπη μου; Μιλάς και εσύ που σας φυλάνε 3 αστυνομικοί και όποτε χρειασθεί με ένα τηλέφωνο στον Υπουργό και θα σου στείλουν και άλλον με απόσπαση;

Κατ' αρχήν όλοι αυτοί οι ξένοι δεν μένουν στις περιοχές που μένουμε εμείς, ο Αλέκος, ο Αλέξης και οι υπόλοιποι βουλευτές. Μένουν εκεί στο κέντρο, σαν τα ζώα, μαζί με κάτι ανεπρρρόκοπους δικούς μας, ανίκανους να μετακομίσουν λίγο παρά έξω. Πα, πα, πα, έχω να κατέβω προς τα εκεί από τότε που αναγκάστηκα με τον Μήτσο να πάμε σε μια προεκλογική ομιλία, στο Ε' Διαμέρισμα της Α' Αθηνών. Υποχρεώσεις βλέπεις...

Καλέ όχι, μόνο στις εκλογές κατεβαίνουν στην Α'.
Καλέ έχεις δει εσύ κανέναν υποψήφιο της Α' Αθηνών να είναι και μόνιμος κάτοικος Αθηνών; Όλοι στα βόρεια και στα νότια προάστεια μένουν. Απλά κάνουν εκεί ομιλίες σαν υποψήφιοι, για κάτι γριές και για τους παλιούς κατοίκους που μαζεύονται και αυτοί από αλλού. Κάτι σαν reunion ας πούμε.

Πάντως ο Μήτσος σε μια κουβέντα που είχε με τον Μπόμπολα και τον Τεγόπουλο συμφωνήσανε να ασκήσουν πίεση για να μονιμοποιηθούν όλοι αυτοί, για να έχουμε φτηνά χέρια. Tώρα που μοιράζεται ξανά η τράπουλα και ο Αλογοσκούφης ολοκληρώνει το έργο τού Σημίτη έχουν βγει πολλές νέες δουλειές, εθνικές οδοί, λιμάνια κλπ. Γι' αυτό και στηρίζουν από τα κανάλια τους τον Αλέξη και τον ΣΥΡΙΖΑ. Βούτυρο στο ψωμί τους. Αν γίνουν δε και χιλιάδες ελληνοποιήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ θα συγκυβερνά επ' άπειρον. Όχι, θα κρεμόμαστε από το τι θα πει ο κάθε κρετίνος και το κάθε βλαχαδερό στο ΠΑΣΟΚ που ροκανίζει τον Γιωργάκη. Οι αχάριστοι! Δαγκώνουν τα χέρια που τους τάϊζαν επί δύο τετραετίες.

Ε, τώρα για τις μαύρες και αδήλωτες δουλειές θα έχουμε και τους παράνομους βρε αδελφέ. Γι αυτό και αγωνίζεται ο Αλέξης να πάρουν καθεστώς πολιτικού ασύλου αυτοί οι Κούρδοι και οι Αφγανοί. Για να κάνουν τις σαβουροδουλειές χωρίς φόβο να τους απελάσουνε. Και θα τους ταϊζει και το κράτος.

Κομμουνιστές;
Καλά Μίτση μου είσαι εντελώς UFO. Αφού ο Αλαβάνος αγάπη μου ειναι ο βουλευτής με την μεγαλύτερη ακίνητη περιουσία. Ξέρεις πόσα χέρια χρειάζονται για να την συντηρήσεις; Αλλα και ο Αλέξης το αγόρι μου. Δεν το βλέπεις φρέσκο και αριτίδιαστο. Φαίνεται ο άνθρωπος που δεν τον τρώνε τα μεροκάματα. Μοσχοβολάει λακοστίλα ο καλός μου. Δικοί μας ειναι καλή μου, απλά να, πως να το πω, είναι πιό... διανοούμενοι, έχουν και κοινωνικές ευαισθησίες - όχι ότι και εμείς δεν έχουμε.

Αχ αγάπη μου ιδεάρα:

Τώρα που η Μαριάννα είναι φουλ απασχολημένη με τα παιδιά με καρκίνο, η Μητσοτάκη με την Action Aid και η Κεσίσογλου με την Ακτή Ελεφαντοστού, είσαι να κάνουμε και εμείς μία Οργάνωση κατά του Ρατσισμού; Όλα τα άλλα ειναι καπαρωμένα. Άσε που πέφτει και χοντρό χρήμα και από την Ευρωπαϊκή Ένωση!

Αχ, και δεύτερη ιδεάρα!

Λές να φέρουμε μεθαύριο στο πάρτυ σου μαζί μας και την μαυρούκα του Τσίπρα; Θα εντυπωσιαστούν οι καλεσμένοι σου! Θα τα βρω εγώ τα στοιχεία της. Θα γίνει μπαμ! Θα ξαναγράφει μια βδομάδα η Espresso και το Χάι! Θα σκάσει απ' το κακό της και η Χατζηαλεύρη. Μόνο μην σου ξεφύγει τσιμουδιά!

Κάτσε να σου βρω το τηλέφωνο και της εταιρίας που νοικιάζει Πακιστανούς σερβιτόρους για το catering και θα κλείσω γιατί κτυπά το κινητό. Ναι είναι πολύ καλοί! Θα νομίζεις πως βρίσκεσαι στο Λονδίνο...

___________________
ΥΓ Προς Διδα Καντίτζα Σάνκο: Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΕΣ

ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΕ ΤΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΕΝΑ ΒΡΑΚΙΑ

Στις 6/7/2008 το πλοίο της GA Ferries έπιανε Σύρο, αλλά ερχόταν από Ρόδο, Κώ, Λέρο και Πάτμο. Με το που μπαίνουμε μέσα σοκ: Εκατοντάδες κεντρασιάτες, Αφγανοί και Κούρδοι η πλειοψηφία των επιβατών. Πάνω από 300 άτομα είχαν καταλάβει όλα τα σαλόνια αλλά και το κατάστρωμα.

Περνώ από σαλόνι σε σαλόνι. Ξαπλωμένοι πάνω σε καναπέδες, σε 3-4 πολυθρόνες ο καθένας. Η μπόχα στο πλοίο απερίγραπτη. Οι τουαλέττες των ανδρών μονίμως κατειλημμένες. Νερά παντού. Ανεβαίνω στο κατάστρωμα. Ίδια κατάσταση: Δεκάδες λαθρομετανάστες!

Βρίσκουμε μια γωνιά. Τα κορίτσια μου λουφάζουν σε μια πολυθρόνα. Αρνούνται να πάνε πουθενά ασυνόδευτες. Νεαρά αντρικά μάτια τις επεξεργάζονται.

Οι Έλληνες κλεισμένοι στις καμπίνες τους. Βλέπω έναν καμαρώτο, παλιά καραβάνα, να στέκεται σε ένα σταυροδρόμι και να προσπαθεί να ελέγξει την κατάσταση. Ρωτώ:

-Τι χάος είναι αυτό σήμερα, πως βρέθηκαν όλοι αυτοί στο καράβι;

-Τι να πω κύριε τι να πω. Όλη νύχτα φυλάμε καραούλι να τους περιορίσουμε αλλά αδύνατο. Είναι πάνω από 300 άτομα σε σύνολο 500 επιβατών. Προσπαθούμε να τους μαζέψουμε τουλάχιστον σε ένα-δυο σαλόνια αλλά αυτοί δεν ακούνε κανένα. Το βράδυ έκαναν πλιάτσικο στις αποθήκες και στα ψυγεία. Μέχρι και προσωπικά πράγματα του προσωπικού έκλεψαν.

-Μα καλά δεν τους ελέγχει κανένας; Το κράτος;

-Ποιο κράτος κύριε, δεν έχετε καταλάβει πως δεν υπάρχει κράτος! Μπάστε σκύλοι αλέστε! Σε κάθε δρομολόγιο έχουμε 50 άτομα, άλλες φορές 100. Μερικές φορές τους συνοδεύει και κάποιος συνοριοφύλακας, αλλά αυτή τη φορά μπήκαν πάνω από 300 άτομα από τα νησιά ανεξέλεγκτοι. Αλωνίζουν όλο το καράβι.

-Δηλαδή αν κατάλαβα καλά και μόνο από το δικό σας καράβι περνούν 500 άτομα την εβδομάδα...

Μέσα στο πλήθος των ανδρών να και μια γυναίκα με ένα παιδάκι. Δεν φορά μαντήλα. Το παιδάκι ειναι στην ηλικία του μικρού μου γιού. Σκέφτομαι να του πάρω ένα αυτοκινητάκι. Αλλά παρατηρώ καλύτερα τη σκηνή. Η μάννα έχει πιάσει ψιλή κουβέντα στο κινητό καπνίζοντας αριμανίως. Όποτε και να περάσω από εκεί, η κυρία μιλάει στο κινητό και καπνίζει. Δίπλα ένα παιχνίδι. Φαίνεται καινούργιο αλλά το παιδάκι του έχει βγάλει τα μάτια. Και τώρα καταστρέφει κάτι τασάκια και τα διακοσμητικά πλαστικά φυτά σε μια γωνιά του πλοίου, ενώ η μάννα του συνεχίζει το κους -κους στα Κουρδικά, αδιαφορώντας για τις ζημιές. Τσαντίζομαι και φεύγω.

Φτάνουμε στον Πειραιά. Βγαίνουμε από την γωνιά που είχαμε λουφάξει για να φύγουμε. Το ίδιο κάνουν και οι Αφγανοί. Βγαίνουν σαν κύριοι. Κανείς δεν τους ρωτά και ελέγχει ποιοί είναι και από που έρχονται και το κυριώτερο, που πάνε.

Που πάνε όλοι αυτοί;

Τα διηγούμαι στον κουμπάρο μου τον Αλέξη που μένει στον Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών.

- Εμείς να δεις τι έχουμε πάθει. Ενοικίασε ένας Αφγανός το κάτω διαμέρισμα στο ισόγειο και τώρα μπαινοβγαίνουν δεκάδες. Πρέπει να κοιμούνται πάνω από 30 και διαφορετικά άτομα κάθε μέρα. Η πολυκατοικία κέντρο διερχομένων. Άγνωστες -και μεταξύ τους - φάτσες έρχονται και φεύγουν οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Ένα βράδυ δύο προσπαθούσαν να μπουν και η πόρτα δεν άνοιγε γιατί κάποιοι κοιμόντουσαν πίσω της. Μέχρι και μια οικογένεια Αιγυπτίων που μένει δίπλα διαμαρτυρήθηκε στην διαχειρίστρια γιατί από την μπόχα δεν τολμούν να ανοίξουν τα παράθυρα. Η αρρώστια καραδοκεί.

Θυμήθηκα και τον συνεργάτη μου, τον Έλληνα Πομάκο Μουσουλμάνο που πριν 3 μήνες μια τέτοια ομάδα Αφγανών ή Κούρδων τον λήστεψε με μαχαίρι, τον ξυλοκόπησε και τον άφησε αιμόφυρτο 200 μέτρα από το σταθμό του μετρό Μεταξουργείο. Του πήρε βδομαδες να συνέλθει από το σοκ.

Η αδελφή του στάθηκε πιό τυχερή όταν διέρρηξαν μέρα μεσημέρι το διπλανό διαμέρισμα της φίλης της -επίσης Πομάκας- και τους πέτυχε στην σκάλα της εισόδου την ώρα που γύρναγε από τον φούρνο. Παρ' όλο που φορούσε μαντήλα να δείτε πως την αγριοκοίταξαν. Ένα λεπτό νωρίτερα να είχε γυρίσει...

Διαβάζω και στον Τύπο:

---------------

18/7/2008 ΑΘΗΝΑ 9.84

Επίθεση σε τριώροφο κτίριο επί της οδού Φυλής στον Άγιο Παντελεήμονα έκανε, λίγο πριν από τις 2 το πρωί της Παρασκευής, ομάδα περίπου 100 Αφγανών. Στο κτίριο διαμένουν Ιρανοί, ωστόσο δεν κατεγράφησαν τραυματισμοί ή συμπλοκές. Σημειώθηκαν, πάντως, φθορές στο κτίριο, σε σταθμευμένα αυτοκίνητα και σε καταστήματα της περιοχής. Η αστυνομία διεξάγει έρευνες για τα αίτια της επίθεσης.

Αλλά και στην οργανωμένη και πολιτισμένη Νορβηγία τα ίδια

---------------

25/7/ 2008 ΕΡΤ

Είκοσι τρεις άνθρωποι τραυματίστηκαν όταν μία συμμορία 40-50 ανδρών οπλισμένων με σιδηρολοστούς και μαχαίρια επιτέθηκαν εναντίον κατοίκων ενός κέντρου υποδοχής προσφύγων νότια του Οσλο, ανακοινώθηκε από επίσημες πηγές. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές 10 από τους τραυματίες διακομίστηκαν στο νοσοκομείο και άλλοι 13 σε μία τοπική κλινική, αλλά η κατάστασή τους δεν εμπνέει ανησυχία. Όπως δήλωσε εκπρόσωπος του κέντρου υποδοχής στο νορβηγικό πρακτορείο ειδήσεων NTB, οι δράστες είναι Τσετσένοι και τα θύματα Κούρδοι. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι η σύγκρουση ξεκίνησε από ένα μικροκαυγά μεταξύ Κούρδων και Τσετσένων που πήρε αιματηρή τροπή.

---------------

10/2/2005 Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων

Φονική συμπλοκή μεταξύ Κούρδων και Αφγανών μεταναστών. Αιματηρή συμπλοκή μεταξύ 30 Κούρδων και Αφγανών μεταναστών σημειώθηκε αργά σήμερα το απόγευμα κοντά στο λιμάνι της Πάτρας. Σύμφωνα με μαρτυρίες κατά την διάρκεια της συμπλοκής ένας 19χρονος Αφγανός δέχθηκε μαχαιριά, από Κούρδο με αποτέλεσμα να χάσει την ζωή του.

---------------

17/3/2005 ΤΑ ΝΕΑ

Πυρπόλησαν για εκδίκηση Iρακινούς. Για λόγους εκδίκησης επτά Ιρακινοί κουρδικής καταγωγής πυρπόλησαν προχθές αργά το βράδυ ισόγειο διαμέρισμα όπου διέμεναν εννέα ομοεθνείς τους στην οδό Πελασγίας 8 στο Περιστέρι. Τραγικό θάνατο στις φλόγες βρήκε ένας νεαρός Ιρακινός, ενώ δύο συγκάτοικοί του μεταφέρθηκαν με εγκαύματα στο νοσοκομείο και νοσηλεύονται σε σοβαρή κατάσταση. Είχε προηγηθεί το προηγούμενο βράδυ αιματηρή συμπλοκή μεταξύ τους, η οποία κατέληξε στον τραυματισμό με μαχαίρι ενός ενοίκου του διαμερίσματος. Τα θύματα της επίθεσης έκαναν καταγγελία στην Αστυνομία. Οι δράστες τότε τους εκδικήθηκαν.

---------------

2/9/2005 ΤΑ ΝΕΑ

Εφιαλτικές στιγμές έζησαν χθες τα ξημερώματα επτά νεαροί Αφγανοί μετανάστες όταν στο ισόγειο διαμέρισμα όπου έμεναν ξέσπασε φωτιά. Οι πέντε κατάφεραν να σωθούν με ελαφρά εγκαύματα. Οι άλλοι δύο, όμως, νοσηλεύονται σε πολύ σοβαρή κατάσταση. Σύμφωνα με αξιωματικούς της Αστυνομίας, «όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η φωτιά οφείλεται σε εμπρησμό». Μάλιστα οι αστυνομικοί έχουν εστιάσει τις έρευνές τους σε ομάδα Αλβανών η οποία τις προηγούμενες μέρες είχε έρθει σε σύγκρουση με τους Αφγανούς στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα, αποκλείοντας την περίπτωση ρατσιστικής βίας

---------------

17/1/2005 ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Επιδρομή ληστών κατά Ινδών - ένας νεκρός Μακελειό έγινε τα ξημερώματα χθες, σε κατάλυμα ομαδικής διαμονής 12 Ινδών μεταναστών. Κουκουλοφόροι, μάλλον Αλβανοί, σύμφωνα με την Αστυνομία, σκότωσαν έναν και τραυμάτισαν τρεις από τους Ινδούς, εισβάλλοντας στην κατοικία τους, στην περιοχή «Λάκκα» Μεγάρων.

_____________________________

Φρίκη και τρόμος στους Έλληνες κατοίκους. Έπεσε η πόλη σε χέρια αγροίκων και βαρβάρων. Σε εθνότητες που η βία είναι μέρος της κουλτούρας, της ιδεολογίας, της θρησκείας και του "πολιτισμού" τους.

Λέω στον κουμπάρο μου γιατι δεν παίρνουν τα παιδιά τους να φύγουν από την περιοχή. Πετάγεται η γυναίκα του η Ανθή:

-Ο παππούς μου δούλευε χρόνια σαν το σκυλί για να κάνει αυτό το σπίτι. Ο πατέρας μου με γραμμάτια εξώφλησε και το διπλανό διαμέρισμα. Είμαστε τρίτης γενιάς Αθηναίοι, στον Άγιο Παντελεήμονα, και τα παιδιά μας τέταρτης. Δεν θα μας αναγκάσουν αυτοί με την βία να φύγουμε. Να φύγουν εκείνοι.

Συνειδητοποιώ πως το Youth Hostel στον ίδιο ακριβώς δρόμο, την δεκαετία του 50-60 λειτουργούσε σαν μαιευτήριο. Εκεί είχα γεννηθεί και εγώ μία μέρα το 1961. Ο δρόμος που κάποτε ήταν δρόμος ζωής έγινε δρόμος θανάτου. Σε μιά πόλη που δεν υπάρχει πιά και που έχει παραδοθεί στο πλιάτσικο και στη βία.

Σε μια πόλη που και ο φυγόδικος, και ο φονιάς, και ο ληστής, και ο λαθρέμπορος, και ο κλέφτης, και ο μαφιόζος, και ο τρομοκράτης, και ο δουλέμπορος, και ο ρουφιάνος, και ο ρατσιστής, και ο υπερεθνικιστής, και ο φουνταμενταλιστής, και ο φαλλοκράτης, και ο κηφήνας και ο τυχοδιώκτης του Αμερικάνικου Όνειρου, ξεπλένεται και αναβαπτίζεται στην κολυμπήθρα που λέγεται "πολιτικός πρόσφυγας", εκμεταλλευόμενος το δράμα των ανθρώπων που έχουν πραγματικά ανάγκη τους περισσότερους των οποίων δεν θα δούμε ποτέ στην Ελλάδα, γιατί δεν διαθέτουν ούτε την φυσική κατάσταση, ούτε τα κυκλώματα, ούτε τα χρήματα να γίνουν λαθρομετανάστες και φτηνό εργατικό δυναμικό για το μεγάλο κεφάλαιο.

Στην ίδια περιοχή, λίγες βδομάδες νωρίτερα παίχτηκε και η τελευταία πράξη του δράματος του Σεργιανόπουλου με συμπρωταγωνιστή έναν Γεωργιανό λαθρομετανάστη, από την χώρα που κλέβουν και βιάζουν τις γυναίκες για να τις παντρευτούν και που τα καλάσνικωβ πωλούνται στα περίπτερα. Απελάθηκε και ξανάρθε στην χώρα-ξέφραγο αμπέλι παριστάνοντας τον Αφγανό "πρόσφυγα". Και ζούσε το πρωί κλέβοντας μεροκάματα και ένσημα από τους φουκαράδες της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης του Περάματος -σαν αυτούς τους 8 που σκοτώθηκαν προχθές και σαν τον άντρα της Πομάκας που της διαρρήξαν το σπίτι - και το βράδυ σαν ζιγκολό που ο αντρισμός του τού επιτρέπει να είναι μόνο από πάνω.

Η περίπτωση Σεργιανόπουλου είναι ο συμβολισμός του δράματος του δικού μας λαού.

Οι "γαμάω και δέρνω" πιό εύκολα επιβιώνουν σε χώρες που έχουν κατεβασμένα τα βρακιά.

MONEY MAKES THE SERB GO ROUND

ΗΤΑΝ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΡΑΝΤΟΒΑΝ

Μια ωραία πρωϊα οι Μεγάλες Δυνάμεις ας πούμε αποφασίζουν πως πρέπει να δημιουργηθεί αναξάρτητη Μακεδονία με πρωτεύουσα την Θεσσαλονίκη και ανεξάρτητη Θράκη με πρωτεύουσα την Κομοτηνή.

Ρίχνουν λοιπόν χρήμα και όπλα και αναγάγουν σε ηγέτη -εκπρόσωπο των Βουλγαρομακεδόνων ας πούμε εκείνον τον ανεκδιήγητο στη Φλώρινα, τον Βοσκόπουλο ή τον άθλιο εκείνο δημοσιογράφο στην Κομοτηνή, τον Ντεντέ, στήνουν και ενα δημοψήφισμα στα Σκόπια που λέει ναι, θέλουμε ανεξαρτησία και ζητάνε από την Ελλάδα να το αποδεχτεί είτε θέλει είτε όχι.

Η Ελλάδα δεν το δέχεται. Στήνουν τότε και 1-2 προβοκάτσιες. Πηγαίνουν σε έναν Ορθόδοξο γάμο και σκοτώνουν 8 καλεσμένους - μεταξύ τους και τον γαμπρό για να εκφοβίσουν. Ρίχνουν και μια βόμβα στο παζάρι της Ξάνθης και λένε πως το έκαναν δήθεν οι Έλληνες εθνικιστές για να επέμβουν και οι Αμερικάνοι.

Όταν λοιπόν αντιλαμβάνονται οι Έλληνες τι πάει να γίνει, και πως σήμερα θα κοιμηθούν σαν Έλληνες πολίτες και αύριο θα ξυπνήσουν ως αλλοδαποί, με πράσινη κάρτα σε μια ξένη και μουσουλμανική χώρα με την στήριξη της Αμερικής και του Εβραιοαμερικανικού λόμπυ, εξαγριώνονται. Παίρνουν τα όπλα! Αρκετά έφαγαν επί αιώνες πότε τον Τούρκο αγά, πότε τον Βούλγαρο φασίστα στην μάπα.

Ψυχή της αντίστασης είναι ο Ψωμιάδης που ως υπερπατριώτης μετατρέπεται σε πολιτικό αρχηγό των Ελλήνων της Μακεδονίας και της Θράκης οι οποίοι συσπειρώνονται γύρω του αρνούμενοι να αποδεχθούν την Νέα Τάξη πραγμάτων.

Δυστυχώς χάνουν. Και άλλοι - αν και πλειοψηφία αριθμητικά - ζουν την επόμενη μέρα σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας σε μια γη που ξαφνικά τους έγινε ξένη, ενώ άλλοι, πάνω από 280.000, παίρνουν το δρόμο της προσφυγιάς με κάρα, με αμάξια και τρακτέρ, ενώ ο Βοσκόπουλος και ο Ντεντέ γίνονται πρωθυπουργοί νέων κρατών παρ όλο που τα τσιράκια τους κατέσφαξαν Ελληνικούς πληθυσμούς για να αφελληνίσουν την Μακεδονία και την Θράκη.

Όσο για τον Ψωμιάδη; Πήρε τον δρόμο των ηττημένων. Από κρυσφήγετο σε κρυσφήγετο, ενώ οι αντίπαλοι του απολάμβαναν τιμές αρχηγού κράτους. Και ας έσφαξαν περισσότερους. Ακόμα και δικούς τους, για να πετύχει η προβοκάτσια.

Και όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να υποδουλωθεί και η Σερβία στην νέα αυτή Ευρωπαϊκή αυτοκρατορία με την αφανή κυβέρνηση, εκείνος που αντιστάθηκε πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά επειδή σήκωσε κεφάλι και επειδή αγάπησε τον τόπο του μέχρις θανάτου.

Ήταν πολλά τα λεφτά Ράντοβαν.

Και τα όμορφα χωριά αφού καούν, χρειάζονται πολλά λεφτά για να ξαναγίνουν όμορφα. Για να ξαναμπούν όλα σε Τάξη. Χρειάζονται στεγαστικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες. Χρειάζονται και Ευρωπαϊκά προϊόντα γιατί τα Σέρβικα είναι basse classe. Άσε που δεν έχουν και αρκετά Ε και συντηρητικά.

Όσο για τον ρόλο του Εφιάλτη; Έλα καϋμένε! Μια αγγελία για casting να βάλεις, να δεις πόσοι θα μαζευτούν. Τα αφεντικά πληρώνουν καλά!

Ο ΠΡΟΦΗΤ' ΗΛΙΑΣ ΣΤΗ ΣΕΡΙΦΟ

ΜΕΡΟΣ Β'

Η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΣΑΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Η 21η Ιουλίου κόντευε να τελειώσει. Ο Προφητ' Ηλίας θα ανέβαινε και πάλι στο άρμα του για να γυρίσει στο κρυσφήγετό του στα Τουρκοβούνια, κουρασμένος να τρέχει όλη μέρα από ξωκλήσι σε ξωκλήσι και από κορφοβούνι σε κορφοβούνι. Πάλι καλά δηλαδή, γιατί τις ενορίες δεν τις πάει καθόλου.

Μια φορά είχε πάει στο Παγκράτι σε ενορία και μόλις είδε κιλοτάκια και σώβρακα κρεμασμένα έξω από τον ναό, τον όχλο να διαγκωνίζεται, τα μεγάφωνα να ουρλιάζουν σαν ηχεία αμαξιού με πειραγμένη μηχανή και με οδηγό με πειραγμένο εγκέφαλο, τα μάζεψε και έφυγε. Μπήκε στο τρόλεϊ Παγκράτι-Πατήσια, κάθησε δίπλα σε έναν άνεργο και σε μια Γεωργιανή οικιακή βοηθό που γύρναγε μετά από την έξοδό της στο καβούκι της, και έφυγε για τα Τουρκοβούνια. Το τρόλεϊ του φάνηκε σαν στο σπίτι του!



Πάντως ανήμερα στην γιορτή του κάτι θα πήρε πρέφα πως είχα απελπιστεί να βρω δωμάτια για 8 άτομα, οικονομικά και μέσ' στον Δεκαπενταύγουστο. Πρέπει να με άκουσε όταν έκανα παράπονα στο τηλέφωνο στον Γιώργο πως φέτος έτρεχα καθε τρεις να στέλνω προσκλήσεις στις Ελληνικές Πρεσβείες για να έρθουν για διακοπές στην Ελλάδα καμμιά δεκαπενταριά οικογένειες Σέρβοι, Ρώσσοι, Γεωργιανοί και άλλοι απόκληροι της Νέα Τάξης, σε άλλους βρήκα δωμάτια, και τώρα που ήρθε η δική μου η σειρά, η μάστιγα Rooms-to-let κοιτάζει πως να με καταπιεί.

Κάνω μια ύστατη προσπάθεια. Βλέπω στις αγγελίες σε παλιά εφημερίδα: Ενοικιάζεται σπίτι στη Σέριφο. Παίρνω τηλέφωνο. Μια χαρούμενη γυναικεία φωνή μου απαντά:

- Ναι διαθέσιμο είναι το σπίτι, αλλά να να ξέρετε, είναι σε χωριό με τριάντα κατοίκους. (Ωραία, λέω από μέσα μου). Γύρω-γύρω μένουν κάτι παπούδες και γιαγιάδες (ξανά ωραία). Δεν έχει νυχτερινή ζωή (πολύ ωραία). Για φαγητό έχει μόνο το καφενείο-μπακάλικο της κυρα-Δήμητρας που κάνει και ένα πιάτο την ημέρα, αλλά πουλάει και λαχανικά από το μποστάνι της (πάρα πολύ ωραία).

Ενοίκιο, τι να σας πω. Δεν το έχω για εκμετάλλευση το σπίτι. Το δίνω σε φίλους και γνωστούς που δεν έχουν λεφτά για διακοπές, για να μείνουν τσάμπα το καλοκαίρι αλλά και τα σαββατοκύριακα του χειμώνα. (Πάρα πολύ ωραία). Αλλά τι να τους πω; Δώστε μου 20 ευρώ για το γκάζι, το ρεύμα και το νερό που κάψατε; Ντρέπομαι! Χρειάζονται και κάτι μικροεπισκευές και είπα να το νοικιάσω, έτσι για να βγάλω τα λειτουργικά έξοδα και τις επισκευές. Πόσο να στο αφήσω; E, 30 ευρώ την ημέρα για ένα μήνα καλά είναι; Έχει και 7 κρεββάτια! (Απίστευτα)

Αλλά να, μόνο διστάζω για ένα πράγμα: Τό 'χω δώσει σε ένα ζευγάρι φίλων να μείνουν μέχρι τις 7 Αυγούστου και τώρα τι να τους πω; Φύγετε νωρύτερα γιατί το νοίκιασα; (Εύγε)

- Δεν χρειάζεται να προβληματίζεσαι, της απαντώ. Και εγώ μετά τις 7 Αυγούστου το χρειάζομαι αλλά ντρεπόμουν να στο ζητήσω μην νομίσεις πως θέλω να κάνω παζάρια. (Τέλεια)

- Ωραία να πεταχτώ να σας δείξω και φωτογραφίες. Που βρίσκεστε;

-Νέα Σμύρνη (να και άλλοι στην ίδια γειτονιά)

-Α, και εγώ Νέα Σμύρνη είμαι.

-Εσείς δεν θα πάτε καθόλου φέτος;

-Όχι, έχω να πάω πρώτα σε ένα γάμο στην Αλβανία που με κάλεσε η γυναίκα που με βοηθά και παντρεύει την κόρη της, και μετά θα πάω στην Γαύδο! Έχουμε και εκεί εξοχικό. Ένα παλιό μετόχι σε μιά ερημιά που τό έφτιαξε ο άντρας μου, με φωτοβολταϊκά κλπ. Ο Ηλίας πάει και αράζει κάθε χρόνο 3 μήνες, αφού είναι εκπαιδευτικός.

Σε αφήνω τώρα γιατί γιορτάζει και έχουν σπάσει τα τηλέφωνα!

Ο Ηλίας γιορτάζει. Όπως και ο προφήτης Ηλίας. Και ίσως όταν βλέπει πως υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να μοιραστούν την χαρά ακόμα και του Αλβανού γειτονά τους, που προσφέρουν το σπίτι τους για διακοπές σε φιλαράκια, και που δεν βάζουν το χρήμα πάνω από αυτό, που προτιμούν να ζημιωθούν προκειμένου να δώσουν χαρά, και που ο λόγος τους είναι πιό δυνατός και από συμβόλαιο, ΚΑΙ γιορτάζει ΚΑΙ χαίρεται. Και μοιράζει rooms-to-let σε όποιον βρέθηκε στην ανάγκη.

Τους ξαναμέτρησε λοιπόν αυτούς που δεν έκλιναν το γόνυ στον Βαάλ και αυτή την φορά τους έβγαλε 7000 και 2. Ανέβηκε στο άρμα του και πέταξε πάνω από την Σέριφο ευχαριστημένος.

Μπά που να ξεκουραστεί! Τρέχει τώρα στην Αμερική από πολιτεία σε πολιτεία.


Photo: photosamorgos.blogspot.com (εκπληκτικές φωτογραφίες από Αμοργό)

ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΤΑΙ Ο ΠΡΟΦΗΤ' ΗΛΙΑΣ;

ΜΕΡΟΣ Α':

Ο ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΙΣΜΟΣ ΩΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ

Ομολογώ πως δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένος από την περιρέουσα κατάσταση. Δεν εννοώ την πολιτική κατάσταση, την οικονομία ή την ανύπαρκτη ποιότητα ζωή μας. Εννοώ την ποιότητα των ανθρώπων γύρω μου.

Και πάλι δεν αναφέρομαι σε τίποτα άθλιους γραφειοκράτες, σε κοινωνικές υποομάδες ή σε αποδιοπομπαίους τράγους. Αναφέρομαι στους γηγενείς, που εξαχρειώθηκαν και εξαχρειώνονται ηθικά με τα χρόνια ολοένα και περισσότερο αλλά και σε αυτούς που μας κουβαλήθηκαν ήδη εξαχρειωμένοι, σέρνοντας μαζί του ο καθένας και τα δικά του εισαγόμενα δαιμόνια για να γίνουν μαζί με τα δικά μας ακόμα περισσότερα.

Και μην τα φορτώσει κανείς στην φτώχεια, στις γεωπολιτικές συνθήκες ή σε εξωγενείς παράγοντες. Η παρακμή ξεκινά εκ των έσω πρώτα και μετά εξωτερικεύεται. Μετά η συνείδηση πορώνεται. Μετά το πρόσωπο παραμορφώνεται. Δεν σκωτώνει ο καθένας την γριά για 100 ευρώ ούτε ταϊζει ο καθενας τον κοσμάκη σάπιο κρέας για να εξοφλήση γρηγορότερα την βίλλα του, αν δεν είναι ήδη ο ίδιος σάπιος από μέσα του.

Ίσως να τα βλέπω όλα έτσι αρνητικά, επιρρεασμένος και από το γεγονός πως έψαχνα να βρω δωμάτια για τις διακοπές (η αλήθεια είναι τελευταία στιγμή, λόγω ανωτέρας βίας) και συνειδητοποίησα πως ο μαυραγοριτισμός έγινε lifestyle. Αλοίμονο αν γίνει ποτέ ξανά νέα κατοχή! Η Ελλάδα θα γνωρίσει το χειρότερο μεσαίωνα της. Γιατί φτάσαμε στους καιρούς που η μάννα θα τρώει και του παιδιού δεν θα δίνει.

Μα λέω, να μην υπάρχουν πιά άνθρωποι; Θυμήθηκα τον Προφήτη Ηλία που απογοητευμένος πήρε τα βουνά πνιγμένος από την μαζική διαφθορά και κατέληξε σε ένα μοναστήρι στα Τουρκοβούνια.

Και ενω σκεφτόμουν όλα αυτά, ανήμερα του Προφήτη Ηλία, βλέπω το πρωί στην τηλεόραση από σπόντα σε ένα πρωϊνάδικο, συνέντευξη από ένα νεαρό και την παρουσίαση ενός προγράμματος κατ' οίκον φιλοξενίας νέων από όλον τον κόσμο σε οικογένειες. Η ιστοσελίδα του προγράμματος λέγεται www.couchsurfing.com Μάλιστα η εκπομπή έδειξε και την μητέρα και τα αδέλφια του νεαρού καθως και τον Γάλλο φιλοξενούμενό τους και όλοι μίλησαν θετικά για την ιδέα της παροχής δωρεάν φιλοξενίας.

Κι όμως! Υπάρχουν και σήμερα οικογένειες και νέα παιδιά που θεωρουν την φιλοξενία σαν ιδανικό και την επίσκεψη του ξένου σαν τιμή. Που δεν παρέχουν τα χαμόγελα μόνο με το αζημίωτο από 70 ευρω την βραδυά "για σας ειδικα 190" όπως μου ζητάγαν οι Ναξιώτες επειδή ξέμεινα τον Αύγουστο χωρίς δωμάτιο.

Που νάναι όμως κρυμμένα αυτά τα παιδιά, αυτές οι οικογένειες; Κοιτάω την λεζάντα στην οθόνη της τηλεόρασης: Ν.ΣΜΥΡΝΗ. Στη γειτονιά μου! Εδώ γύρω είναι τελικά αυτοί οι άνθρωποι!

Μια ώρα αργότερα κατεβαίνω στο φούρνο. Μπροστά μου στην σειρά βλέπω το ίδιο παλλικάρι με τον φιλοξενούμενο του. Τους πιάνω κουβέντα. Τους λέω πως μου αρέσει πολύ η φιλοσοφία τους και η παρουσίαση που έκαναν στην τηλεόραση - αν και ξεπέτα. Δεν θα ξεχάσω τη λάμψη ηθικής ικανοποίησης στα μάτια αυτού του παιδιού.

Φεύγω με την ευχή τέτοια παιδιά να συναντούν στην ζωή τους και τα δικά μου παιδιά.

Θυμάμαι ξαφνικά και την ιστορία του Προφήτη Ηλία, όταν από τα Τουρκοβούνια που είχε αποσυρθεί έκανε παράπονα στο Θεό πως απέμεινε μόνος. Και ο Θεός του απάντησε πως δεν ήταν μόνος και πως στα Πατήσια, στο Παγκράτι, στη Σπάρτη, στην Άνω Τούμπα, στην Κρήτη, ακόμα και στην Νάξο υπάρχουν ακόμη άλλες 7.000 ψυχές που δεν έκλιναν το γόνυ στον Θεό Βαάλ. Αυτόν βρέ, που λέει τις ειδήσεις στην τηλεόραση και σπονσοράρει τον Ελληνικό τουρισμό θεωρώντας πως η πατροπαράδοτη Ελληνική φιλοξενία περιορίζεται σήμερα σε ντουβάρια, σε ντουλάπες, σε καριόλες και σε γούρνες υψηλών προδιαγραφών.

Εσείς πάντως να ξέρετε πως το καλύτερο κατάλυμμα σήμερα, είναι ένα πεντάκλινο στην Νέα Σμύρνη και διαθέτει και καναπέ που γίνεται κρεββάτι. Το service άψογο, από ανειδίκευτο προσωπικό που δεν έχει τελειώσει την σχολή τουριστικών επαγγελμάτων, και το φαγητό τέλειο, από την κουζίνα της μαμάς, αποφοίτου της κουζίνας της δικής της μάννας. Μεταξύ πολλών άλλων celebrities δε εκεί διαμένει συχνά και ο προφήτης Ηλίας όταν κατεβαίνει incognito από τα Τουρκοβούνια.

(Μεταξύ μας αυτό έτσι;)

ROOMS TO LET frau ANGELA

ΠΕΡΑΣΤΕ ΚΟΣΜΕ!

Μέσα σε όλο αυτό χάος που επικρατεί με την ανεξέλεγκτη εισβολή λεγεώνων αλλοδαπών (συχνότατα δε με διόλου ειρηνικές προθέσεις και διαθέσεις) υπάρχουν και παράμετροι που τις ξεχνάμε ως το λιγότερο κακό.

Δεν είναι μόνο ότι το Ιστορικό Κέντρο των Αθηνών δεν είναι πιά Ιστορικό Κέντρο, αλλά ένα απέραντο γκέττο, τόπος ταφής της Αθηναϊδος γλαύκας που ψώφησε κάτω από μια άμορφη μάζα βίας, παρανομίας, βρωμιάς και αηδίας. 'Ενα γκέττο συγκερασμός όλων των γκέττο του κόσμου.

Δεν είναι ότι οι παλιοί κάτοικοι των Αθηνών το εγκαταλείπουν και φεύγουν για να σωθούν σε κατάσταση πανικού.

Δεν είναι ότι η Αθήνα, η πόλη-σύμβολο ΔΕΝ ειναι πια ούτε πόλη ούτε σύμβολο.

Δεν είναι ότι το Ελληνικό στοιχείο είναι πιά μειονότητα σε κίνδυνο.

Δεν είναι ότι ο ξένος περιηγητής έρχεται στην Αθήνα να βρει με μια διάθεση ρομαντισμού και νοσταλγίας την πάλαι ποτέ διαλάμψασα πόλη του φωτός και αντ' αυτής αντικρύζει ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης ενός ετερόκλητου και βάρβαρου - υπό κάθε έννοια -όχλου του οποίου το μόνο κοινό χαρακτηριστικό δεν είναι ούτε η πολιτισμική πανσπερμία, ούτε ένας - οποιοσδήποτε - κοινός πολιτισμός, αλλά η παντελής έλλειψη του.

Είναι και άλλα πολλά.

Όπως υπάρχουν Έλληνες αγροίκοι, άξεστοι και βάρβαροι υπάρχουν και τέτοιοι σε όλα τα κράτη και σε όλους τους λαούς της γης. Ε, αυτοί ακριβώς είναι εκείνοι που συσσωρεύτηκαν στην Ελλάδα (οι άλλοι πάνε αλλού ή κάθονται σπίτι τους) και εξακολουθούν να συσσωρεύονται ακαταπάπαυστα, επιβιώνοντας συχνά-πυκνά με το πλιάτσικο από το μόχθο του υπερδανεισμένου Έλληνα φουκαρά, από το λαθρεμπόριο και την παρανομία και από την καταλεηλάτηση ενός πάλαι ποτέ ακμάσαντος πολιτισμού.



Και δεν μιλώ μόνο για την παγκόσμια πλέμπα που διεκδικεί με τσαμπουκά και απαίτηση ακόμα και να ανέβει στο κρεββάτι μας ή διεκδικεί όσα ελάχιστα μας έχουν απομείνει. Μιλώ και για τους άλλους βαρβάρους, τους εκ Δύσεως και Βορρά. Γι αυτούς που έχουν μετατρέψει την Ίο, την Κέρκυρα, την Ρόδο και την Κω σε απέραντα κωλοχανεία θεωρώντας πως βρέθηκαν επιτέλους στην χώρα που όλα επιτρέπονται: Την χώρα που άλλος ειναι ελεύθερος να ξερνά έξω από την πόρτα της κυρά-Παναγιώτας, άλλος να σπάει μπουκάλια μπύρας στην πλατεία, άλλος να επιδεικνύει τον κώλο του στους περαστικούς, την άλλη να την χαμουρεύει δημοσίως ο κάθε μπαρόβιος, άλλη να κωλοτρίβεται με την λεσβία φίλη της δίπλα στις γιαγιάδες που κεντάνε, άλλος να επιδεικνύει τους όρχεις του στον παππού που πουλάει φρούτα στην παραλία κλπ.


Ε μέσα σε όλα, δεν καταλάβαμε και την άλλη κοσμογονική αλλαγή που έχει συντελεστεί. Μια άλλη αδικία, αν και λιγότερο οδυνηρή:

Ψάχνοντας να βρω να ενοικιάσω σπίτι για τις διακοπές (καθότι είμαστε και 6 άτομα + 2 μουσαφιραίοι) έπαιρνα διάφορα τηλέφωνα σε τουριστικούς προορισμούς και απαντούσαν οι ιδιοκτήτες τους. Μόνο που αυτοί δεν είναι αυτοί που θα περιμένατε να είναι. Γιατι τα δωμάτια και τα σπίτα αυτά τα έχει πλέον στην Νάξο ο Hans από το Βερολίνο και ο Ian από το Εδιμβούργο, στην Πάρο η Angela από την Φρανκφούρτη και η Birgit από την Ολλανδία όπως και ο Tomas στη Φολέγανδρο και ο Κoen στην Στουπα. Η Antonella βρεθηκε από την Ιταλια στην Τήνο, όπως και η Moira που για να την βρω πήρα στο κινητό της με αριθμό Λιβυής! Δυό-τρείς Αμερικάνοι νοικιάζουν τα σπίτια τους στην Λέσβο, ενώ στην Χάλκη τα καταλύμματα είναι όλα αγορασμένα από Άγγλους.

Και εμείς που κουραστήκαμε να σκοντάφτουμε σε χαρτόκουτα με απλωμένες λαθραίες τσάντες και τσουμπλέκια που καταλαμβάνουν τα πεζοδρόμια.

Που θέλουμε να πιούμε τον καφέ μας χωρίς να μας ενοχλούν κάθε 2 λεπτά για να αγοράσουμε παράνομα CD.

Που δεν θέλουμε να αγοράσουμε κινέζικη πλαστικούρα σε κάθε φανάρι και που γουστάρουμε το παρμπρίζ μας να είναι σκονισμένο.

Που δεν θέλουμε να απαντήσουμε για 18η φορά εκεί που πάμε να χαλαρώσουμε σε κάποια παραλία, πως δεν θέλουμε να αγοράσουμε γυαλιά και παρεό.

Που δεν μας αρέσει να μας κατουρούν την εξώπορτα και που τα αιματηρά ξεκαθαρίσματα λογαριασμών δεν μας αγγίζουν ακόμα και εάν είναι... φορείς πολιτισμού.

Εντάξει να φύγουμε από το "πολυπολιτισμικό" μπουρδέλο αλλά να πάμε που; Στην επαρχία; Αφού και εκεί όλα αγορασμένα είναι, όχι από την απελπισμένη γενιά των 700 αλλά από την γενιά των 2000 και των 3000 ευρώ, όσα δηλαδή έβγαζε τον μήνα η Angela και ο Tomas στην Νορβηγία και στην Δανία.

Αλλά να σας πω την αλήθεια, τώρα που το ξανασκέφτομαι, αυτοί οι άνθρωποι συνήθως ΚΑΙ φορείς πολιτισμού είναι, και Ελληνομαθείς, ΚΑΙ φιλέλληνες, ΚΑΙ διατηρούν την δική μας παράδοση και πολιτισμό καλύτερα κι' από εμας τους ίδιους. Σε λίγα χρόνια αν αναζητήσετε τον πραγματικό Ελληνικό πολιτισμό σε αυτούς θα τον βρήτε.

Οπότε, προτιμήσατε τα ενοικιαζόμενα δωμάτια της frau Angela και της Mrs Judith. Αφού έτσι κι αλλιώς εσείς δεν θα μπορέσετε να τα αποκτήσετε ποτέ. Το πολυπολιτισμικό σας μέλλον είναι να κατουράτε και εσείς τις εξώπορτες στην Κυψέλη πιωμένος, προσέχοντας να μην σας πετύχει καμμιά σφαίρα από το επόμενο ξεκαθάρισμα. Για ληστεία μην φοβάστε γιατί το πορτοφόλι σας θάναι άδειο.

Να λέτε τουλάχιστον στα εγγόνια σας εκείνο το όμορφο παραμύθι με τον πράσινο βασιλιά που φώναζε απ' το μπαλκόνι πως η "Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες" και όταν σας ρωτούν "τι ήταν οι Έλληνες παππού" να ξέρετε τι να απαντήσετε.



ΥΓ. Για τις ξένες πολυεθνικές τα ξέρετε.

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ

Αν ανήκετε στην προνομιούχα αυτή τάξη που ψάχνει να βρεί κατάλληλα ενοικιαζόμενα studios ή διαμερίσματα για να κάνει διακοπές (καπιτάαααλες) χρειάζεται μεγάλη προσοχή, ιδιαίτερα αν κάνετε την αναζήτησή σας μέσω internet.

Εγώ να, έκανα την ανοησία και ανέλαβα την αποστολή τού να ψάξω καταλύματα για την οικογένεια μου και την παρέα μου, και αμπλαούμπλας και απρόσεκτος ων την πάτησα δυό-τρεις φορές και αυτοτραυματίστηκα.

Την μία, όταν σκεφτόμουν να πάω διακοπές στα νησιά του Β.Αιγαίου ή στα Δωδεκάνησα. Κάνω την έρευνά μου για τον ναύλο για οικογένεια με αυτοκίνητο και μού 'ρθε στο κεφάλι μια 700-800άρα. Ευτυχώς που έσκυψα και με πήρε ξώφαλτσα. (Αυτό θα εννοούν βρε κουτά όταν μιλούν για την γενιά των 700 ευρώ: Πως χρειάζεσαι ένα μηνιάτικο ναύλα για να πας οικογενειακώς στα νησιά!)

Μετά επειδή τάθελε ο κώλος μου πήρα τηλέφωνο και στο Πήλιο για να μάθω την τιμή για ένα διαμέρισμα με 2 υπνοδωμάτια, που είδα στην Χρυσή Κοροϊδία, και μου πέταξαν ένα 250 ευρώ την βραδυά μόνον, από 330 κανονική τιμή. Ευτυχώς που πρόλαβα να κλείσω γρήγορα το τηλέφωνο γιατί βούιξε το αυτί μου.

Τέλος συνειδητοποίησα διαβάζοντας τις περιγραφές διαφόρων διαμερισμάτων στο internet πως θέλει και προσοχή για να μην παραπλανηθείς από τις αναγραφόμενες παροχές τους. Διότι τα περισσότερα διαμερίσματα έγραφαν πως είναι είτε πλήρες εξοπλισμένα, είτε πλήρος εξοπλισμένα. Πλήρως εξοπλισμένα ελάχιστα. Να μην πω και κανένα. Παίζει ρόλο βέβαια και σε ποιά οδός ευρίσκεται το διαμέρισμα.

Πάντως εγώ συνεχίζω απτόητος την έρευνά μου, αλλά δεν την ξαναπατάω: Εφοδιάστηκα και με ωτοασπίδες, και με γυαλιά ηλίου και με τσίγκινο σωβρακάκι (Kalvin Klein - πάντα).

Πρέπει να βιαστώ πάντως γιατί αν αργήσω, σε λίγο θα είναι όλα πλήρες.

______________________________________

Photo: Εις αναζήτησιν δωματίων με spa ή άλλως Prrrrr Bath (=κλασομπανιέρα εις την Αγγλικήν)

ΑΘΑΝΑΤΕΣ ΚΑΡΕΚΛΕΣ

Βρήκα μια παλιά καρέκλα!

Ίδια σαν αυτή που είχα και εγώ κάποτε.

Πόσα πάρτυ είχαμε κάνει με αυτήν!

Πόσοι κάθησαν πάνω της...

Χώθηκα αναπαυτικά στην αγκαλιά της.

Κουνώ το πόδι ρυθμικά.

Κουνάει και αυτή τα δικά της!

Τρίζει!

Πάει, τάφαγε τα ψωμιά της...

Και εγώ δεν αισθάνομαι καλά τελευταία.

Καλά τα σίδερα, αλλά να σκουριάζουν και τα ξύλα, και το βινύλιο, και οι άνθρωποι;

Βαράγκη, γιατί κοροϊδέυεις τον κόσμο και τους αφήνεις να πιστεύουν πως οι καρέκλες σου είναι αθάνατες;



Χαθήκαν και οι καρεκλάδες, φωνές βοώντος κάτω από τα παράθυρα. Τους έδινες την καρέκλα και στην κάναν καινούργια. Τέλος εποχής και αυτοί. Μπήκαμε στην εποχή του ΙΚΕΑ.

ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ ΚΑΙ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ

ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΘΑΡΡΟΣ

Από τις φοβερότερες μάστιγες της κοινωνίας αλλά και του βασίλειου των blogs είναι αυτό που θα ονόμαζε κανείς προκατάληψη. Και μην βιαστούν μερικοί-μερικοί να πουν "μα εγω ΔΕΝ έχω προκαταλήψεις" γιατι την παρούσα ανάρτηση κυρίως γι' αυτούς την γράφω.

Το να μην έχεις προκαταλήψεις είναι και λίγο μόδα. Είναι και λίγο τρεντισμός να είσαι cool. Είναι και λίγο προοδευτισμός να μην σε ενοχλούν αυτά τα οποία τα σημερινά στερεότυπα θεωρούν ή μάλλον επιβάλλουν ως κοινωνικά αποδεκτά και να σε ενοχλούν αυτά τα οποία θα έπρεπε να σε ενοχλούν κυρίως για να καταστήσουν εσένα αποδεκτό. Και τα μεν και τα δε πάντως ανήκουν σε ρευστά-στερεότυπα τα οποία μεταλλάσονται με τον χρόνο και σπανιότατα είναι προϊόντα εσωτερικών διεργασιών.

Κοιτάζουν τα παιδιά μου τις παλιές φωτογραφίες τις μάννας μου εκεί στην επόχη του '70, τότε που η γιαγιά τους (νέα γυναίκα τότε) κυκλοφορούσε με το μίνι, το ποστίς και την ψεύτικη βλεφαρίδα κάγκελο (που είχε αγοράσει από το Λονδίνον) και σκάνε στα γέλια. Κοιτάζουν και φωτογραφίες του αδελφού μου εκεί στις αρχές του '80 που κυκλοφορούσε με σακάκι και χαίτη Duran Duran και πάλι σκάνε στα γέλια. Που να κυκλοφορήσεις σήμερα έτσι; Τότε αυτά ήτανε trendy. Σήμερα είναι ξεφτίλα. Οι λεμονόκουπες παραμονεύουν.

Και για να μην αναφερθώ στην γιαγιά, τον αδελφό μου και το σόι μου και γίνουμε οικογενειακώς ρόμπα, υπεκφεύγοντας θα πάρω σαν παράδειγμα την Annie Lennox των Eurythmics αλλά και το κομμάτι Here Comes the Rain Again.

Πότε η Lennox ήταν καλή τραγουδίστρια; Όταν ντύνονταν με κόκκινο μαλλί, καρώ συνολάκι και γυαλί ηλίου, ή όταν ντύθηκε σαν ντίβα, ή σαν τραγουδίστρια της jazz, ή με το jean και το t-shirt, ή όταν κυκλοφορεί αμακιγιάριστη; Η προκατάληψή μας ή τα στερεότυπά μας για το τι είναι μοντέρνο, προοδευτικό, παραδοσιακό ή συντηρητικό θα μας άφηνε να την ακούσουμε σε κάθε περίπτωση ή θα τόχαμε έτοιμο να το ξεστομίσουμε το "ποιά είναι αυτή η παρτσακλή" ή "ποιά είναι ετούτη η θείτσα".

Πότε η Lennox ήταν προοδευτική, τότε που μασκαρευόταν ή σήμερα που ξεμασκαρεύτηκε; Τότε που η εμφάνισή της ακολουθούσε την μόδα ή σήμερα που την αποποιήθηκε;

Πότε τα τραγούδια της ήταν ωραία, τότε που ήταν τίγκα στο συνθεσάιζερ και το μπάσο και τα ακούγαμε με χορευτική διάθεση ή όταν τα ερμηνεύει, τα ίδια ακριβώς κομμάτια άλλοτε με μια κιθάρα μόνο και άλλοτε σε διασκευή που παραπέμπει σε Αργεντίνικο τανγκό;

Μήπως και η Annie Lennox και τα τραγούδια της ήταν πάντα τα ίδια απλά η προκατάληψή μας δεν μας άφηνε να το δούμε; Μήπως υπάρχουν πολλές Annie Lennox σε μία, όπως ισxύει και για όλους μας;

Είμαστε πραγματικά αρκετά προοδευτικοί για να το αναγνωρίσουμε αυτό στον άλλον, ή βολευόμαστε πίσω από ιδεολογήματα, ταμπουρωνόμαστε πίσω από στερεότυπα και απορρίπτουμε έναν άνθρωπο συνολικά (ενίοτε δε και συλλογικά) πότε επειδή ντύνεται σαν κυρία Λουκά (= θεούσα) και άλλοτε σαν Στέλλα Μπεζεντάκου (=τσόλι), πότε επειδή είναι υπέρ του Σύμφωνου Συμβίωσης (=έκφυλος) και άλλοτε κατά του γάμου των ομοφυλόφιλων (=ρατσιστής);

Πότε επειδή πρωτοστατεί στό Μακεδονικό (=φασίστας εθνικιστής) ή αγωνίζεται υπέρ της αξιοπρεπούς διαβίωσης των μεταναστών (=πράκτορας), άλλοτε επειδή είπε καλημέρα σε έναν Τούρκο (=προδότης) ή σε έναν Ρωμαιοαθολικό (=Οικουμενιστής), ή αντιστέκεται σε μία άνευ ουσίας επιφανειακή ενότητα (=ζηλωτής), μήπως επειδή κάνει το σταυρό του την ώρα που βγαίνει από το σπίτι (=οπισθοδρομικός) και άλλα πολλά ων ουκ έστιν αριθμός.

Μήπως προσπαθούμε να φτιάξουμε γύρω μας έναν μικρόκοσμο που θα αποτελείται από κλώνους μας;

Αν λοιπόν το να είσαι προοδευτικός ή παραδοσιακός σημαίνει κατ' ανάγκη το να πρέπει να ενταχθείς σε ένα σχήμα και να αυτοπροσδιορίζεσαι προσδιορίζοντας τους άλλους και μάλιστα με διάθεση απαξιωτική για να αυτοδικαιώνεσαι, θέστε με εκτός. Αποκλείστε με κοινωνικά. Θα το χαρώ πολύ.

Θα διαλέξω και Αλήθεια και Θάρρος, για να μπορώ να χειροκροτώ και τον Καρατζαφέρη και τον Αλαβάνο όπου και όταν κρίνω πως έχουν δίκιο ή να τους κράζω όταν τους χρειάζεται.

Θα προτιμήσω την ελευθερία του να μεταλλάσσομαι παραμένοντας πάντα ο ίδιος.

Here Come Those Rains Again (σε μπουρίνι, βροχή και ψιλόβροχο)

Here comes the rain again

Falling on my head like a memory

Falling on my head like a new emotion

I want to walk in the open wind

I want to talk like lovers do

I want to dive into your ocean

Is it raining with you

So baby talk to me like lovers do

Walk with me like lovers do

Talk to me like lovers do

Here comes the rain again

Raining in my head like a tragedy

Tearing me apart like a new emotion

I want to breathe in the open wind

I want to kiss like lovers do

I want to dive into your ocean

Is it raining with you

ΚΑΥΣΩΝΕΣ & ΚΛΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ

ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΑΓΡΙΩΣ

Τελικά όσο μου αρέσουν και ξετρελλαίνουν οι στατιστικές άλλο τόσο τις μισώ διότι συνειδητοποιώ πως είναι ένα εργαλείο παραπλάνησης των μαζών ή ακόμα χειρότερα χειραγώγησής τους προς λάθος συμπεράσματα και κατευθύνσεις.

Οι στατιστικές περί κλιματολογικών αλλαγών δεν θα μπορούσαν να είναι εξαίρεση στον κανόνα. Έτσι όταν μας λένε πως δήθεν η θερμοκρασία της γης έχει ανέβει κατά 1 βαθμό συνολικά ΔΕΝ μας λένε εαν αυτός ο ένας βαθμός αφορά όλες τις περιοχές της γης αλλά και δεύτερον όλες τις εποχές του χρόνου ισομερώς .

Είπα και εγώ, δεν μπορεί να είμαι τρελλός. Θυμάμαι που στα παιδικά μου χρόνια εκεί στην δεκαετία του '60 και του '70 παίζαμε με τις ώρες στον ήλιο χωρίς πρόβλημα. Θυμάμαι πως ακόμα και η ζωή στην πόλη τα καλοκαίρια δεν ήταν και τόσο κόλαση όπως σήμερα.

Έβαλα λοιπόν τους συνεργάτες μου να εισέλθουν στα άδυτα του Αστεροσκοπείου Αθηνών την ώρα που οι επιστήμονες ήταν απασχολημένοι να βγάζουν ο ένας τα μάτια του άλλου, αρπάξαμε τους φακέλλους με τις θερμοκρασίες Αθηνών κατά την τελευταία επταετία, τις αναλύσαμε σύμφωνα με τις δικές μας στατιστικές και σας τις παρουσιάζουμε υπό μορφήν πίνακος για να φρίξετε:

Κόλαση η Αθήνα. Καθότι η άνοδος της Μέσης Ανώτερης Θερμοκρασίας μεταξύ της περιόδου 1961-1990 και 2001-2007 είναι

2,8 βαθμοί τον Αύγουστο
2,6 βαθμοί τον Ιούλιο
2,6 βαθμοί τον Ιούνιο
1,9 βαθμοί τον Μάιο

ενώ τον Σεπτέμβριο η διαφορά περιορίζεται στους 0,8 βαθμούς και τον Φεβρουάριο στους 0,3 βαθμούς.

Συνεπώς η "Μέση" άνοδος θερμοκρασίας αφορά κυρίως τους θερινούς μήνες. Και έπονται χειρότερα. Πάρετε εγκαίρως τα μέτρα σας και πάρετε τα βουνά , τα νησιά και τα λαγκάδια, ει δυνατόν και μονίμως.

Ιδού ο στατιστικός πίναξ με τις κλιματολογικές αλλαγές των Αθηνών (Μ.Σ. Θησείου).

Copyright Theoprovitos (εκ των κλεμμένων δεδομένων του ΕΑΑ)

Ο ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΒΡΑΧΟΣ

Ιάσωνα,

Εδώ, να φτιάξουμε και εναν πύργο και εκεί μια γέφυρα για να μπαίνουν τα αυτοκίνητα και οι άνθρωποι μέσα.

Ο βράχος μας δεν μοιάζει με το πλοίο με τους καπετάνιους που ανέβηκες προχθές στο λιμάνι στην Ερμούπολη την Ναυτική Εβδομάδα; Που είχε και τα κανόνια;

Έγινες και εσύ μικρός ναύτης!

- Δεν είμαι μικρός!

- Όχι, δεν είσαι μικρός, είσαι τεσσάρων.

Έρχεται και η μαμά στον δικό μας τον βράχο, να μας φέρει πολεμοφόδια και να καλύψει την πλάτη μας με αντηλιακό.

Μετά όταν τελειώσουμε να φωνάξουμε και τα κορίτσια να μας επισκεφθούν, να κάνουν βουτιές και να τις ξεναγήσεις στο πλοίο μας σαν καπετάνιος, όπως στο πλοίο που πήγαμε και εμείς, που σου δώσαν και καραμέλα.

- Το πολεμικό;

- Ναι το πολεμικό. Να βάλουμε εδώ και αυτά τα φτυαράκια σαν κανόνια να σημαδεύουν τον απέναντι βράχο να μας φυλάνε από τον εχθρό.

- Τι είναι εχθρός μπαμπά;

- Εμ, εχθρός είναι...

είναι να, αυτός που μένει στον απέναντι βράχο και παίζουμε μαζί...