28/11/09

ΘΕΟΠΡΟΒΛΗΤΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ


Στον δύσκολο δρόμο της πνευματικής ζωής ο άνθρωπος, η ψυχή του, ψάχνει να βρει τρόπους να τελειώσει τον καλόν αγώνα.

Σίγουρα το Α και το Ω είναι είναι η καρδιά και το κατά πόσον αυτή είναι πορωμένη ή δεκτική στην Θεία Χάρη. Και μη φαντασθεί κανείς με τον όρο Θεία Χάρη τίποτα... εξωσωματικές εμπειρίες, αγγελάκια με άρπες και φωτορυθμικά εφφέ. Ισχύουν και αυτά αλλά, αλλά είτε γι' αυτούς που ο Θεός προεπέλεξε, είτε γι' αυτούς που είχαν μεν τις προδιαγραφές να γίνουν πρωταθλητές της... Άρσης Βαρών αλλά και με την άσκηση και τον αγώνα ανέβηκαν τελικά στο βάθρο της Θέωσης.

Ούτε είναι να γίνουν όλοι πνευματικός Πύρρος Δήμας, όμως ούτε τελικά γίνονται όλοι όσοι θεωρητικά θα μπορούσαν. Η παραβολή των ταλάντων το ξεκαθαρίζει και το μόνο που ζητά από μας είναι να προκριθούμε στην Ολυμπιάδα ακόμα και αν βγούμε τελευταίοι. Ακόμα και στην παραολυμπιάδα με ένα μάτι ή ένα πόδι. Όπως αλλού ο Απόστολος συμπληρώνει ότι και τα χαρίσματα που δίνει το Πνεύμα δεν είναι για όλους τα ίδια.

Επομένως, πως εμείς βάζουμε στο κρεββάτι του Προκρούστη τους άλλους ή και τον εαυτόν μας απαιτώντας από αυτόν να γίνει κάτι που δεν μπορεί, αλλά που ούτε και ο Θεός του το ζήτησε. Τουναντίον η δικαίωση του τελώνη και η παραβολή του καλού.. Αιρετικού (δηλαδή του Σαμαρείτη) δείχνει πως την σάρκινη καρδιά ο Θεός την δίνει στους πάντες, ακόμα και στους μη Χριστιανούς (αλλιώς θα ήταν προσωπολήπτης).

Παρ' ολα αυτά υπάρχουν καποια πράγματα τα οποία προσωπικά θεωρώ πως μπορούν να υποβοηθήσουν τον αγώνα του χριστιανού πού αγωνίζεται να κερδίσει την σωτηρία του.



Αυτά είναι:

Η Κοινωνία των αδελφών. Η πραγματική κοινωνία και όχι μεταφυσικές αμπελοφιλοσοφίες ότι δήθεν γιναμε κοινωνία μονο και μονο επειδή κοινωνούμε το κοινό ποτήριο (χωρίς να το παραγνωρίζω φυσικά).

Τα πνευματικά βιβλία, ιδιαίτερα χρήσιμα σε εποχές που η κοινωνία της εκκλησίας αλλά και οι Πύρροι Δήμες απουσιάζουν από την καθημερινότητα μας.

Τα προσκυνήματα, διότι ο άνθρωπος συνειδητά αφήνει πίσω του τον κόσμο τούτο και οδεύει προς την - προσωρινή έστω - μεταμορφωσή του σε κάποιο Θαβώρειο Όρος, όπου αν είναι και λιγάκι τυχερός μπορεί και να συνομιλήσει με τον Μωϋσή ή τον Ηλία.

Ομολογώ πως αυτά τα τρία έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ζωή μου στο να μεταστραφώ δυναμικά στην Εκκλησία.

Πρώτον η Κοινωνία του ανθρώπινου πόνου με έβγαλε - ως ένα βαθμό - από το ατομοκεντρικό καβούκι μου, το οποίο μπορεί να σέρνει κανείς μαζί του ακόμα και ως ρασοφόρος. Η κοινωνία με τον άλλο, τον διαφορετικό, αλλά και με τον δικό μου, εκείνον που είναι ίδιος σαν εμένα.

Δεύτερον μερικά βιβλία - αρχής γενομένης από το Ευαγγελίο - ήταν εκείνα που αποτέλεσαν ορόσημο όσο και ευτελή και να φαίνονται στα μάτια κάποιων σοφιστικέδων: Το πρώτο βιβλίο του Γέροντα Πορφύριου που είχε εκδοθεί, το ίδιο για τον γέροντα Παϊσιο του Ιερομονάχου Χριστοδούλου και η Ασκητική της Αγάπης.

Τρίτον, τα προσκυνήματα. Αυτά και άν άλλαξαν την ζωή μου. Μην φαντασθεί κανείς κάθε φορά θαύματα, σημεία και τέρατα. Τουναντίον, εκτός από τα θαύματα υπάρχουν και τα σκάνδαλα. Όμως στις κολυμπήθρες του Σιλωάμ, άλλοτε αναγεννάσαι, άλλοτε αναβαπτίζεσαι, άλλοτε θεραπεύεσαι. Και ναι, μπορεί για αρκετά μοναστήρια να ισχύει το "την αγάπην την πρώτην αφήκας" και το "θα μετακινήσω από σου την λυχνίαν" αλλά δεν παύει μια εικόνα, ένα τοπίο, ένα καντήλι, ένας λόγος να γίνονται αγωγοί Χάριτος.

Γι αυτό και θέτοντας σε εφαρμογή το απαρνησάσθω εαυτόν ακολουθείτω μοι, αφιερώθηκα ακριβώς σε αυτά που αναπαύθηκε η ψυχή μου αλλά και η ψυχή των αδελφών. Στην αρχή ως διακόνημα αλλά αγότερα και επαγγελματικά, απλά για να συντηρήσω τον εαυτό μου και την οικογένειά μου.

Που να φαντασθώ πως οι θλίψεις και οι απογοητεύσεις θα ήταν περισσότερες από τις χαρές. Το να βιώνεις έστω και ένα εκατοστό από αυτά που εβίωσαν οι Απόστολοι δεν είναι εύκολο. Και δεν είναι εύκολο να βλέπεις πως οι μεγαλύτεροι πειρασμοί προέρχονται εκ των ένδον. Από αυτούς που υποτίθεται πως είναι εκείνοι που εισηγούνται μιά άλλη ζωή, και για τον παρόντα αιώνα και για τον μέλλοντα, αλλά και από διάφορους αυτόκλητους σωτήρες.

Δυστυχώς απέτυχα. Και δεν είναι απλά θέμα μιας προσωπικής αποτυχίας. Γιατί βλέπεις να καταρρέει μαζί και κάθε ψευδαίσθηση πως αυτά που πρεσβεύεις θα μπορούσαν όχι να αλλάξουν βεβαίως τον κόσμο αλλά να περιορίσουν την σήψη. Η σήψη όμως είναι εδώ.

Δυστυχώς αδελφοί, το άλας εμωράνθη. Δεν μένει πιά παρά να περιμένουμε την εποχή που θα καταπατείται πλέον στους δρόμους όπως του αξίζει.

Sauve qui peut! Ο σώσον εαυτόν σωθείτω...
Κι' ο Χριστός δεν έχει κανέναν από εμάς ανάγκη. Και για το δικό μας κατάντημα δεν μας φταίει κανένας Σύριζα, καμμία Ευρωπαϊκή Ένωση και κανένα Σιωνιστικό λόμπυ.

Η συνέχεια σε επόμενο επεισόδειο.

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

η σήψη γράφεται με ήτα.

Theoprovlitos είπε...

Σ' ευχαριστω,

επειδη γραφω παντα βιαστικά (γι' αυτό και δεν βαζω ούτε τόνους) μου ξεφευγουν ενιοτε και χονδροειδεστερα λάθη όπως, τις αντί για της κλπ.

Ανώνυμος είπε...

ΦΙΛΕ ΘΕΟΠΡΟΒΛΗΤΕ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΤΑΘΩ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΠΟ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ,ΕΠΕΙΔΗ ΜΕ ΑΠΟΣΧΟΛΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ Η ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΠΡΙΝ ΘΕΩΡΟΥΣΑΜΕ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ.
ΑΥΤΗ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΕΙΧΕ ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ.
ΤΟ ΝΟΙΑΞΙΜΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟ,ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΚΩΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΣΟΥ ΤΟΥΣ ΑΝΑΔΕΧΟΤΑΝ ,ΑΜΕΣΩΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΔΕΛΦΟΣ ΟΜΟΤΡΑΠΕΖΟΣ ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ.ΑΥΤΕΣ ΕΡΧΟΤΑΝ ΑΡΓΟΤΕΡΑ.[ΜΙΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '80].
ΕΔΩ ΚΑΙ 15 ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ,ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΡΗΓΜΑΤΑ,ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ.
ΤΟΤΕ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ,ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΑΚΟΛOΥΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΗΤΑΝ ΠΡΟΔΙΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΗ ΕΞΕΛΙΞΗ.
ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ?
Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ,ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΛΙΓΟΥΣ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ.ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ''ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ'' ΚΑΙ ΤΟ ''ΑΝΕΧΟΥ-ΑΠΕΧΕ'',ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΒΟΗΘΟΣ.
Η ΣΗΨΗ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ.ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΝΑ ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΤΑΙ.ΟΜΩΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΗΨΗΣ,ΠΑΝΤΟΤΕ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΡΟΠΟΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΜΕ,ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΟΥΜΕ ΑΙΡΟΜΕΝΟΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΚΟΜΒΕΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΜΙΑ ΜΕΡΑ,ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ.
ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙΣ,ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΤΑΙΕΙ ΟΥΤΕ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΟΥΤΕ Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ,ΟΥΤΕ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ,ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΟΙ ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ ΜΑΣ.ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.
ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΙ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΜΕΓΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ.''ΣΤΙΣ ΚΑΚΕΣ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ,ΝΑ ΕΞΕΤΑΖΕΙΣ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΣΟΥ ΕΩΣ ΤΡΙΧΟΣ.ΑΝ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΣΕ ΕΛΕΓΧΕΙ ΓΙΑ ΕΛΛΕΙΨΗ Η ΥΠΕΡΒΟΛΗ,ΑΣΤΑ ΝΑ ΤΑ ΔΙΟΡΘΩΣΗ Ο ΘΕΟΣ.ΑΝ ΠΑΛΙ ΕΛΕΓΧΕΣΑΙ,ΚΑΝΕ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΠΡΟΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ''.
ΟΣΟ ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΑ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ,ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΣΑΙ.ΘΑ ΤΑ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΘΕΟΣ ΜΕ ΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ ΑΥΣΤΗΡΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΠΙΣΤΕΥΩ.ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΓΙ'ΑΥΤΟ.
ΑΓΑΠΗΤΕ ΝΙΚΟ,ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ.
ASLAN

Theoprovlitos είπε...

Aslan,

να παρει η ευχη, εγραψα μια ολοκληρη απάντηση κατεβατό και χαθηκε απο προβλημα της συνδεσης. Αν βρω κουραγιο θα την ξαναγραψω.

Παντως, αυτο που λες για τις λυσεις του Θεου, δεν ειναι θεωρία. Ειναι ΒΙΩΜΑ.

Αφου μερικες φορες σκεφτομαι μηπως να τολμησω και να αποτυπωσω εδω δεκαδες βιωματα, θετικα και αρνητικά που ισως να μπορουσαν να ειναι και βιβλίο.

Το να λες τα πραγματα με το ονομα τους μπορει να γινεται απο διαφορα κινητρα. Δεν ειναι ομως παντα καιρος του σιγαν. Δεν βοηθιεται τελικα κανεις και απλα διαιωνιζεται μια κατασταση όταν δεν μιλαμε για αρνητικες εμπειριες.

Απο την αλλη τις θετικες, το να μην τις αναφερεις ειναι σαν να θαβεις το ταλαντο που σου εδωσε ο Κυριος και η Ζωη.

Να τις καταγραψεις βεβαια μεσα απο τις σελιδες του διαδικτυου ειναι λιγο δημόσιο ξεβρακωμα και μπορουν να σου προσαψουν διαφορα κινητρα. Από επιδειξιομανία μεχρι εκδικητικότητα. Αλλα επειδη τελικα όπως συχνα λεω δεν με ενδιαφερει η εικονα του εαυτου μου (γιατι ουδεποτε με ενδιεφερε και η εικονα των αλλων) και ουδεποτε δεν δοκιμασα να την σουλουπωσω ή να την κανω να φαινεται συμφωνα με το... μοντελακι του καλου Χριστιανου Νο 32 ισως όποτε βρισκω τον χρονο να προσπαθησω να καταγραψω εδω καποια από ολα αυτα.

Κ.Λ είπε...

ωραιο ΄κειμενο. Ειδικά το άνοιγμα προς τους άλλους και η αναγνωριση των λαθών χρυσά τάλαντα

Vater Panajiotis είπε...

Πολύ εύστοχο κείμενο. Έχω κάποιες μικρές αντιρρήσεις βέβαια για το ρόλο των προσκυνημάτων και την αρνητική τους επιρροή σε αυτό που λέμε "εν Χριστώ κοινωνία" αλλά δεν ειναι του παρόντος.
Για να καταλάβω:Σταμάτησε το Ορθόδοξο Κέντρο;Συγνώμη που ρωτώ κάπως άκομψα.

Theoprovlitos είπε...

Μετά από την τελευταία κινηση της Σουρωτης για μενα τεθηκε ενα μεγαλο ζητημα.

Πως μπορω εγω να επιβιωσω οικονομικα σε ενα τετοιο περιβαλλον ζουγκλας. Και δευτερον τι νοημα εχει να διαβαζουν οι ανθρωποι ακομα και οι προσηλυτοι στην ορθοδοξια τα βιβλια του γεροντα Παϊσιου όταν οι ιδιες οι μοναχες που τα εκδιδουν αλλα γραφουν και αλλα κανουν. Και οχι από ανθρωπινο διολυσθημα αλλα από πεποιθηση.

Τραγικο δεν ειναι να διαβαζεις περι Θειας δικαιοσυνης και να μην εφαρμοζεις ουτε καν την ανθρωπινη.

Εδω λοιπον εχω ενα μεγα υπαρξιακο προβλημα: ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ;

Ιεραποστολή σημαινει έρχου και Ιδε. Αλλα ΠΟΥ; Να δουν ΤΙ; Τις νεες επεκτάσεις των κτιρίων της μονής; Ας το κλεισουν το μαγαζι! Και επειδη δεν το κανουν αυτες οι λυτρωση θα ερθει από τους εχθρους του Χριστου.

Η κατασταση του σημερινου μοναχισμου θυμιζει ΠΡΟΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΠΟΧΗ. Οι κολληγοι στην πέινα αλλά οι μονες ευημερουν.

Theoprovlitos είπε...

Αυτην τη στιγμη και μεσουσης της κρισης καθως και της πτωσης δολλαριου καλουμαι να συντηρησω με καταρακωμενο ηθικο μιαν κατασταση.

Πληρωνω ενοικια για να διατηρω βιβλιοθήκη-αρχειο ξενογλωσσων βιβλιων που έχουν εκδοθει στην Ελλαδα αλλα και μεταφρασμενων στο εξωτερικό από τα Ελληνικά σε διάφορες γλωσσες.

Δηλαδη πληρωνω πραγματα για τα οποια θα επρεπε να με πληρωνει ειτε η εκκλησια ειτε το υπουργειο πολιτισμου και τουρισμου. Δεν εχω δυναμεις να το κανω αλλο πια. Κυριως οικονομικες.

Αυτη τη στιγμη εκκενωνω το χωρο που ενοικιαζω. Ευτυχως καποια φιλη προσεφερε μια αποθηκη για να στιβαξω εκει τα βιβλια που δεν ειναι εμπορευσιμα και τα ειχα μονο για ιεραποστολικους λογους (Αλβανικες κατηχησεις, ρουμανικα, ρωσσικα, ευαγγελια στα Πακιστανικα κλπ). Να μην πληρωνω νοικι τουλαχιστον.

Τα υπολοιπα ή θα τα μεταφερω σπίτι ειτε θα ψαξω να βρω ενα μικροτερο επαγγελματικο χωρο να τα διατηρήσω εκει.

Παράλληλα διαφοροι φιλοι μου λενε να ξαναεπιστρεψω στην γη Φαραώ -την διαφημιση /γραφικες τεχνες (αν και δυσκολο πρακτικα μετα από 10 χρονια) ή να συνεχισω να διοργανωνω προσκυνηματα για αλλοδαπους Ορθοδοξους στην Ελλαδα, τα οποια αν γινονται μεσα σε ενα πνευματικο πλαισιο ειναι οντως μεγαλη ωφελεια για τους προσκυνητες.

Δεν ξερω πατερ Παναγιωτη. Προσευχομαι προς το παρον. Λυπάμαι ομως. Γιατι καταλαβαινω πολυ καλα τον μοναχικο δρομο του να εισαι παπάς στην Γερμανια, μοναχός στην Καλαβρια ή ιεραποστολος στην Ταϊβαν και ο αλλος εδω να μη το καταλαβαινει. Να μην υπαρχει ΙΧΝΟΣ θυσιαστικου πνευματος σε αυτό τον τόπο. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΑΣ ΦΑΝΕ ΟΙ ΡΩΣΣΟΙ. Το ξαναανεφερε πως στην Γουατεμαλα γινεται μαζικη μεταστροφη στην Ορθοδοξια και η Ελλαδα ειναι απούσα

Και γεμισε η εκκλησια Βαβυληδες, Αλληλεγγυες, μοναχομπιζνεσμεν και άλλα παρασιτα.

Εχει δικιο ο Ασλαν που λει οτι θα ξαναγυρισουμε στην εποχη των κατακομβων.

Ανώνυμος είπε...

ΟΙ ΡΩΣΣΟΙ ΘΑ ΜΑΣ ΤΑ ΦΑΝΕ ΟΛΑ ΟΥΤΩΣ Η ΑΛΛΩΣ,ΑΦΟΥ ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ Η ΦΥΣΗ ΑΠΑΧΘΑΝΕΤΑΙ ΤΟ ΚΕΝΟ.
ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΔΙΗΓΗΘΕΙ ΤΗΝ ΕΞΗΣ ΣΚΗΝΗ.ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ ΣΤΗΝ Θ.ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΟ ΤΑΦΟ[ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΝΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ ΟΠΩΣ ΞΕΡΟΥΜΕ],ΟΙ ΣΛΑΥΟΙ ΕΠΙΣΗΜΟΙ ΕΜΕΙΝΑΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΗΣΑΝ ΑΠΑΝΤΕΣ,ΕΝΩ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΡΟΞΕΝΟΣ ΕΦΥΓΕ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΕ ΛΕΕΙ ΓΕΥΜΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΥΣ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΥΣ.
ASLAN

Vater Panajiotis είπε...

Αγαπητέ Ασλάν,
αν αυτό σε κάνει να (κρυφο)θαυμάζεις το "ξανθό γένος", δες WDR στις 08.01.2010 όπου σε οικουμενική συνάντηση (ξαναγράφω:συνάντηση)αυτοί που θα τα φάνε όλα φορούν ΑΜΦΙΑ ενώ εμείς οι ξεπουλημένοι μόνο ράσο. Δεν είναι οι Ρώσσοι η "καθαρτική"ενέργεια αλλά μεγάλο μέρος του προβλήματος.

Ανώνυμος είπε...

ΠΑΤΕΡ ΜΟΥ
ΔΕΝ ΚΡΥΦΟΘΑΥΜΑΖΩ ΤΟ ΞΑΝΘΟΝ ΓΕΝΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ,ΑΠΛΩΣ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΩ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ.
Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΟΜΩΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ,ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΥΝΑΦΕΙΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ.ΕΜΕΙΣ Λ.Χ.ΑΝ ΔΕΝ ΗΜΑΣΤΑΝ ΤΟΣΟ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ ΑΠΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΛΕΥΡΑΣ,ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ.
ASLAN

Theoprovlitos είπε...

Παιδες εγω δεν εξεταζω αν ειναι οικουμενιστες οι παπαδες μας ή αντιχριστοι οι πολιτικοι.

Αντιχριστοι ειναι και το παγκοσμιο σιωνιστικο λομπυ το οποιο και προαφνως δεν εχει τιποτα να κανει με την πιστη του Ιουδαϊσμου. Παρ ολα αυτα τον Ιουδαισμο τον στηριζουν και τον προβαλουν και τον επιβαλουν.

Η δικη μας η φαρα, των Ελληνων Ορθοδοξων, είτε προκειται επι θρησκευτικης ειτε περι πολιτικης ηγεσιας ειναι μια μαζα αταλαντων και αχρηστων, στην ΚΑΛΥΤΕΡΗ των περιπτωσεων στην χειροτερη δε φιλοδοξων αρχομανων απατεωνων, οι οποιοι ειναι ΑΝΙΚΑΝΟΙ εστω και νοθευμενο να παραδωσουν και να φτουρισουν το ταλαντο που παρελαβαν.

Δηλαδη εστω και ως οικουμενιστες η δουλεια που κανουν οι ελληνες ειναι αθλια. Δεν μπορουν να χρησιμοποιήσουν ΟΥΤΕ τον οικουμενισμο για να πετυχουν τους στοχους τους.

Οι Ελληνες ειναι γενος ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ενω οι Εβραιοι ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ.

Γι αυτο η Ελλαδα εχει σημερα αυτα τα χαλια. Γιατι βαλεται και εκ των εξω και εκ των ένδον

Ανώνυμος είπε...

ΘΕΟΠΡΟΒΛΗΤΕ
H ΠΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΡΑΣΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΓΕΝΙΚΩΤΕΡΑ.
ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΡΕΝΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΒΑΛΕ Ο ΘΕΟΣ,ΓΙΑ ΝΑ ΙΣΟΡΡΟΠΟΥΝ ΑΛΛΑ ΠΡΟΦΑΝΗ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ,ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΑΜΕ ΧΩΡΙΣ ΦΡΕΝΟ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΓΑΜΕ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ.
ΠΕΡΑ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΣΥΝ ΚΑΙ ΠΛΗΝ,ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟΝ,ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΜΠΑΛΛΑ.
ΕΧΩ ΣΧΕΔΟΝ ΤΗΝ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΟΤΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΗ,ΓΙ'ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΥΙΟΘΕΤΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΤΟ ''Ο ΣΩΖΩΝ ΕΑΥΤΟΝ ΣΩΘΗΤΩ''
ASLAN

Vater Panajiotis είπε...

Παιδιά δεν έχω να προσθέσω κάτι. Μαύρισε η ψυχή μου με όσα γράφετε αλλά όλοι μας γνωρίζουμε πως είναι η πικρή αλήθεια!Ιδίως αυτά που έγραψες για το έθνος συνολικά, Θεοπρόβλητε.

ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΑ είπε...

Vater, την ευχή σας. Ας μη μαυρίζει η ψυχή σας,τα πράγματα θα πορευτούν ως και έως ο Θεός επιτρέψει. Σκούρα προβλέπονται, αλλά αυτό κι αν είναι αναμενόμενο! Επέτρεψε ο καλός θεός λίγα μπερεκέτια, προ ετών, για την αναψυχή των πιστών εργατών και την παρηγοριά των ποικιλοτρόπως αδικημένων.
Όμως, αυτά τα μπερεκέτια δεν τα τιμήσαμε όπως έπρεπε. Κι έτσι θα επανέλθουμε στη φυσιολογική μας θέση: στο κέντρο της αρρένας, δηλαδή.
Τώρα, σχετικά με το έθνος, ο καημός του έρχεται δεύτερος, άλλο πονάει.