Στον δύσκολο δρόμο της πνευματικής ζωής ο άνθρωπος, η ψυχή του, ψάχνει να βρει τρόπους να τελειώσει τον καλόν αγώνα.
Σίγουρα το Α και το Ω είναι είναι η καρδιά και το κατά πόσον αυτή είναι πορωμένη ή δεκτική στην Θεία Χάρη. Και μη φαντασθεί κανείς με τον όρο Θεία Χάρη τίποτα... εξωσωματικές εμπειρίες, αγγελάκια με άρπες και φωτορυθμικά εφφέ. Ισχύουν και αυτά αλλά, αλλά είτε γι' αυτούς που ο Θεός προεπέλεξε, είτε γι' αυτούς που είχαν μεν τις προδιαγραφές να γίνουν πρωταθλητές της... Άρσης Βαρών αλλά και με την άσκηση και τον αγώνα ανέβηκαν τελικά στο βάθρο της Θέωσης.
Ούτε είναι να γίνουν όλοι πνευματικός Πύρρος Δήμας, όμως ούτε τελικά γίνονται όλοι όσοι θεωρητικά θα μπορούσαν. Η παραβολή των ταλάντων το ξεκαθαρίζει και το μόνο που ζητά από μας είναι να προκριθούμε στην Ολυμπιάδα ακόμα και αν βγούμε τελευταίοι. Ακόμα και στην παραολυμπιάδα με ένα μάτι ή ένα πόδι. Όπως αλλού ο Απόστολος συμπληρώνει ότι και τα χαρίσματα που δίνει το Πνεύμα δεν είναι για όλους τα ίδια.
Επομένως, πως εμείς βάζουμε στο κρεββάτι του Προκρούστη τους άλλους ή και τον εαυτόν μας απαιτώντας από αυτόν να γίνει κάτι που δεν μπορεί, αλλά που ούτε και ο Θεός του το ζήτησε. Τουναντίον η δικαίωση του τελώνη και η παραβολή του καλού.. Αιρετικού (δηλαδή του Σαμαρείτη) δείχνει πως την σάρκινη καρδιά ο Θεός την δίνει στους πάντες, ακόμα και στους μη Χριστιανούς (αλλιώς θα ήταν προσωπολήπτης).
Παρ' ολα αυτά υπάρχουν καποια πράγματα τα οποία προσωπικά θεωρώ πως μπορούν να υποβοηθήσουν τον αγώνα του χριστιανού πού αγωνίζεται να κερδίσει την σωτηρία του.
Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές—
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.
♦
THE GOD ABANDONS ANTONY
When suddenly, at midnight, you hear an invisible procession going by
with exquisite music, voices, don’t mourn your luck that’s failing now,
work gone wrong, your plans
all proving deceptive—don’t mourn them uselessly.
As one long prepared, and graced with courage,
say goodbye to her, the Alexandria that is leaving.
Above all, don’t fool yourself, don’t say
it was a dream, your ears deceived you:
don’t degrade yourself with empty hopes like these.
As one long prepared, and graced with courage,
as is right for you who proved worthy of this kind of city,
go firmly to the window
and listen with deep emotion, but not
with the whining, the pleas of a coward;
listen—your final delectation—to the voices,
to the exquisite music of that strange procession,
and say goodbye to her, to the Alexandria you are losing.
By Constantine Cavafy
Translated by Edmund Keeley/Philip Sherrard
CHE FECE... IL GRAN RIFIUTO
Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα
πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του. Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Aν ρωτιούνταν πάλι, όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει εκείνο τ’ όχι — το σωστό — εις όλην την ζωή του.
♦
CHE FECE... IL GRAN RIFIUTO
For some people the day comes when they have to declare the great Yes or the great No. It’s clear at once who has the Yes ready within him; and saying it,
he goes forward in honor and self-assurance. He who refuses does not repent. Asked again, he would still say no. Yet that no—the right no— undermines him all his life.
By Constantine Cavafy Translated by Edmund Keeley/Philip Sherrard
Το έλαβα ως email. (έ, να μην τα κάνω και όλα μόνος μου). Και σύμφωνα με αυτά που λέγονται αλλα και τα στοιχεία στα οποία παραπέμπει ο ομιλητής, ο ιός της γρίππης των χοίρων όχι μόνο είναι κατασκευασμένος από "ανθρώπινο" χέρι, αλλά και πατενταρισμένος!
Σύμφωνα με τον συγγραφέα του email αλλά και τον ομιλητή του video
"Ο ιός κατοχυρώθηκε ως πατέντα από την εταιρία Medimmune, θυγατρική της AstraZeneca των γνωστών συμφερόντων, προφανώς για να χρησιμοποιηθεί ως βάση για μελλοντικό βιολογικό όπλο. Η σχετική κατοχύρωση της πατέντας είχε γίνει το 2008 πολύ πριν εκδηλωθούν τα κρούσματα της γρίππης στο Μεξικό".
και ο κος Louis Schweitzer, Γαλλοεβραίος, πρόεδρος εκτός από την AstraZeneca ΚΑΙ της αυτοβιομηχανίας Renault, διαδεχθείς τον προηγούμενο πρόεδρο Raymond Levy (ναι, και η Renault είναι σιωνιστικών συμφερόντων)
ο κος Marcus Wallenberg, τραπεζίτης-επιχειρηματίας, της γνωστής εβραιοσουηδικής οικογενείας Wallenberg που ελέγχει μέσω του Σουηδικού τραπεζικού συστήματος από την Σουηδική οικονομία μέχρι και τα βραβεία Νόμπελ. Γόνος της ίδιας οικογενείας είναι και η Nane Maria Annan, σύζυγος του ψευδοπροφήτη του Μεσσία-Ομπαμα, πρόεδρου των Ηνωμένων Εθνών Kofi Annan.
Σημ: Για το πώς ο Σιωνισμός χρησιμοποιεί και προωθεί τελευταία μαύρους λακέδες σε θέσεις-κλειδιά (Annan, Oprah, Contoleeza, Powel, Obama, Tyra Banks, μέχρι και σε διευθυντικές θέσεις τηλεοπτικών σειρών) για να προλειάνουν την "ανεκτικότητα" στην "διαφορετικότητα" ώστε εν συνεχεία να προωθήσουν σε παγκόσμιο επίπεδο ανοικτά πλέον τα "δικά τους παιδιά" μέχρι και τον βαθμό του Πλανητάρχη-Αντιχρίστου, θα πρέπει να γινει μια ξεχωριστή ανάρτηση.
Το σκεπτικό βεβαίως είναι ένα: Τα παγκόσμια προβλήματα, (επιδημίες, οικολογία, ειρήνη, οικονομική κρίση) χρειάζονται παγκόσμιες λύσεις, από παγκόσμιους Μεσσίες που θα έχουν Σολωμόντεια πλούτη και Ρωμαϊκή εξουσία στα χέρια τους.
Ειμαι εγώ καχύποπτος ή κάτι όντως βρωμάει;
____________________________________
ΥΓ. Όσο καταγγέλουμε την επερχόμενη συντέλεια από τους Σιωνιστές και τον Αντίχριστο που προωθούν, (ο οποίος όντας ψευτομεσσίας εκ των πραγμάτων θα ειναι Εβραίος όπως Εβραίος ήταν ανθρωπίνως και ο Χριστός, ο Σωτήρας του Κόσμου), άλλο τόσο θα πρέπει να στηρίξουμε και να σταθούμε δίπλα στους απλούς φίλους μας Εβραίους της διπλανής πόρτας, οι οποίοι από την μια μεριά μανιπουλάρονται και εκτίθενται από τους Σιωνιστές χρησιμοποιούμενοι ως άλλοθι, από την άλλη εύκολα μπορούν να στοχοποιηθούν ως εξιλαστήρια θύματα της Εβραιοκρατίας.
Διότι την Renault, την Microsoft ή την AstraZeneca δύσκολα την σπας. Ενώ το υφασματάδικο του φουκαρά στο κέντρο εύκολα στοχοποιείται, όπως και αυτός και τα παιδιά του. Τα έχουμε δει αυτά να γίνονται και οι παπούδες μας έχουν βιώσει την φρίκη των εθνοκαθάρσεων με την στοχοποίηση αθώων, από τους Εβραίους της Γερμανίας μέχρι τους Έλληνες της Σμύρνης.
Είναι δηλαδή το ίδιο σαν να ισχυρίζεται κανείς πως όποιος δηλώνει Χριστιανός Ορθόδοξος είναι και χουντικός επειδή το Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών υπήρξε σύνθημα της Χούντας.
Δύσκολο είναι να κάνεις έναν αγώνα, να αντιστέκεσαι, να φωνάζεις, να προσπαθείς να ευαισθητοποιήσεις σαν τον Δον Κιχώτη. Μπορεί να επέλεξες να παραμείνεις ένα μικρό ψάρι γιατί δεν σου αρέσει το κρέας αλλά μπορεί να ήταν και στο DNA σου, απλά να μην είχες τις προδιαγραφές να γίνεις μεγάλο.
Τα μικρά ψάρια είναι γενικώς αναλώσιμα. Το λένε τροφική αλυσίδα. Βέβαια και εκείνα αναπτύσσουν μηχανισμούς αυτοπροστασίας. Κρύβονται κάτω από τους βράχους και τα πολύχρωμα κοράλια. Οι καρχαρίες εκεί δεν μπορούν να τρυπώσουν λόγω όγκου. Η ταπείνωση τα σώζει στην σκιά του βράχου. Στην θάλασσα πάντως είσαι υποψιασμένος ως ψάρι.
Το πρόβλημα ξεκινάει όταν κάνεις το μοιραίο λάθος να αναζητήσεις την ασφάλεια ενός ενυδρείου. Να αποχωρισθείς από τα σκοτάδια του βυθού. Και εκεί ανυποψίαστος ων αντιλαμβάνεσαι πως παγιδεύτηκες. Διοτί συνειδητοποιείς οτι καρχαρίες υπάρχουν και εκεί, στο ενυδρείο και μάλιστα τους ξεφεύγεις ακόμα πιό δύσκολα. Άσε που σου δίνεται και η εντύπωση ότι τελικά οι διαχειριστές του ενυδρείου περισσότερο για τον καρχαρία ενδιαφέρονται, γιατί αυτός κόβει τα εισητήρια. Αυτόν περιποιούνται και φροντίζουν. Και πως τόσο εσύ, όσο και όλα τα άλλα τα μικρότερα ψάρια βρεθήκατε εκεί για έναν μονο λόγο: Να αποτελέσετε βορά για το κήτος.
Εξ άλλου μην το ξεχνάμε πως και το ενυδρείο, επιχείρηση είναι, επένδυση. Και πως τους πραγματικούς οικολόγους, τους πραγματικούς ερευνητές και φυσιοδίφες δεν θα τους βρεις στα ενυδρεία - όπως αφελώς νόμιζες μέχρι λίγο πριν να φαγωθείς - αλλά στούς βυθούς και στις αβύσσους των ψυχών, να κατεβαίνουν με μπουκάλες οξυγόνου και βαθυσκάφη. Να ρίξουν λίγες ακτίνες φωτός σαν αντανάκλαση από το φώς που λαμπιρίζει στην επιφάνεια, εκεί που εσύ δεν μπορείς να πας. Γιατί σε αυτή την ζωή τα ψάρια έχουν μόνο βράγχια.
