ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΣΩ ΚΑΒΒΑΔΙΑΚάποτε έβλεπα τα πράγματα υπεραπλουστευμένα. Κάπως δηλαδη σαν τις Αμερικάνικες Ταινίες: Οι κακοί ήταν υπερβολικά κακοί και οι καλοί υπερβολικά καλοί. Οι κακοί φυσικά είχαν πάντα άδικο και οι καλοί εντελώς δίκιο. Οι κακοί ήταν μονίμως ένοχοι και οι καλοί πάντοτε αθώοι.
Υπηρξαν -και υπάρχουν- μάλιστα και ηθοποιοί που τους κόλλησε η ρετσινιά του "κακού" (αλά Τασώ Καββαδία) ή του μονίμως καλού και πτωχού πλην τίμιου ήρωα.Μεγαλώνοντας άρχισε να μην μου πολυαρέσει ο Αμερικάνικος κινηματογράφος, οι υπεραπλουστεύσεις του και τα "ηθικά διδάγματά" του. Ίσως γιατι συνειδητοποίησα πως στην ζωή τα όρια μεταξύ της φιγούρας του "κακού" και του "καλού" είναι ασαφή και ενίοτε και δυσδιάκριτα.
Τέτοιες φιγούρες "καλού και κακού" 2 σε 1 μαζι, είμαστε όλοι μας λίγο-πολύ. Όταν αυτό το αποδεχθούμε για τον εαυτό μας και για τους άλλους ελευθερωνόμαστε από τρια πράγματα:
α) Απο την ανάγκη να παραστήσουμε πως είμαστε κάτι άλλο από αυτο που πραγματικά είμαστε και απο την νευρωση που αυτο σερνει μαζι.
β) Απο την ανάγκη να ταξινομήσουμε τους άλλους σε "καλούς" και "κακούς" (βασικά σε κακούς τους ταξινομούμε συνηθως, για να αυτοδικαιωθούμε και να δικαιώσουμε τις επιλογες μας)
γ) Από την ανάγκη να σχηματίσουμε για τους ανθρώπους του περίγυρού μας και της επιλογής μας μια ψεύτικη ιδεατή εικόνα, να την τσιμεντάρουμε και να την υπεραμυνόμαστε παρά τις προφανέστατες ατέλειες της, επειδη δεν αντέχουμε συναισθηματικα να δουμε πως αυτος, αυτή ή αυτό το τέλειο ιδεολόγημα στο οποίο πιστέψαμε και το οποίο πλαισιώνει την προσωπικοτητά μας ΔΕΝ υπάρχει, και στην πραγματικοτητα μπορει να είναι ή να γίνει εξ ίσου φθαρτό ή φθαρμένο με εκείνο που ιδεολογικα απεχθανόμαστε.
Η απομυθοποίηση ειναι πάντα επίπονη και όπως είπε και ένας καλός ψυχολόγος, ο κος Ιωσαφάτ στην εκπομπή της κας Φλεσσα, σήμερα οι άνθρωποι οδηγούνται μαζικα στα διαζυγια επειδη δεν βρηκαν στον/στην συζυγο είτε την μάννα που είχαν είτε την μάννα που δεν ειχαν και που ψαχνουν να βρουν. Τουναντίον, οι πιο επιτυχημενοι γάμοι είναι εκείνοι που απο την αρχή δεν αναζητούσαν στον άλλον έναν μυθικό ήρωα, αλλά έναν σύντροφο λίγο πολύ σαν την πραγματική μητέρα τους: Κάποτε τρυφερή και αγαπητική και κάποτε με ελαττώματα.Αντιστοιχα είναι τα πραγματα και με έναν άλλο γάμο: Αυτόν του Χριστού με την Εκκλησία.
Ο καθένας μας φτιαχνει στο κεφαλι του μια εικονα της Εκκλησιας ιδεατή και όταν συνειδητοποιήσει πως τετοια Εκκλησια ΔΕΝ υπάρχει, αντιδρα με διάφορους τρόπους.
Και άλλος αρνείται να αποδεχθεί πως η νύμφη είναι γεματη ελαττώματα και την χωρίζει, ή μάλλον την εγκαταλείπει, ενώ άλλος αρνείται να αποδεχθει την σκληρη πραγματικότητα, πως η νύμφη τελικά ειναι και κακονοικοκυρά, και τσιγκούνα ή σπάταλη, ματαιόδοξη ή ανοργασμικιά και θυμώνει με όποιον της κάνει κριτική (ακόμα και καλοπροαίρετη με σκοπό την βελτίωση της) γιατι φοβάται μηπως ο γάμος του καταρρεύσει.
ΑΝ το αναλυσουμε σε βάθος, ΚΑΙ αυτός που εγκαταλείπει την Εκκλησια βρίζοντας την με κατινιά ΚΑΙ αυτός που εθελοτυφλει για τα χάλια της, στήριξαν το γάμο τους σε μια εύθραυστη, ιδεατή σχέση. Απλά οι αντιδράσεις διαφοροποιούνται.
Αντιθέτως, αν απο τον γάμο αυτο δεν περιμένουμε εξ αρχής τίποτα, τότε ούτε τα διαλύουμε όλα με την πρώτη κρίση δαιμονοποιώντας την Εκκλησια, ούτε την ωραιοποιούμε αρνούμενοι να αποδεχθούμε και να ομολογήσουμε ευθαρσώς και με ειλικρίνεια την σκληρή πραγματικότητα, με απώτερο σκοπό να την αλλάξουμε. Όσο γίνεται και όσο μπορούμε.
Πάντως ισχύει και το "Οὐαὶ τῷ κόσμῳ ἀπὸ τῶν σκανδάλων· ἀνάγκη γὰρ ἐστιν ἐλθεῖν τὰ σκάνδαλα, πλὴν οὐαὶ τῷ ἀνθρώπῳ δι’ οὗ τὸ σκάνδαλον ἔρχεται."
21 σχόλια:
δε ξέρω τι έχεις σπουδάσει ή τι διάβασες που συνειρμικα σε εφεραν σε αυτήν την ανάρτηση. Ο συλλογισμός ειναι αψογος.
@Ocean soul
Γραφιστικη και διαφημιση σπουδασα. Δουλεια μου ηταν να κανω μακροβουτια στα σκοταδια της ανθρωπινης ψυχης, να ανακαλυπτω τα κομπλεξ και τις ανασφαλειες της και να τις μετατρεπω σε επιθυμιες για αχρηστα πραγματα.
Σε αυτο μαλλον "βοηθησε" και η ενδοσκοπηση που χαριζει το Ευαγγελιο.
Το κακο ειναι πως οταν και ο ιδιος ελεγχεσαι συμφωνα με το Ευαγγελιο τοτε συνειδητοποιεις πως το να κανεις αυτο το πραγμα στους αλλους ως επαγγελματιας ψευτης, δηλαδη να τους πουλας φουμαρα εκμεταλευομενος την ανθρωπινη βλακεια και ματαιοδοξια ειναι ανηθικο, τοτε βρισκεσαι σε μια διαρκη συγκρουση με τον εαυτο σου. Και ερχεται μια στιγμη που είτε λες οχι, αρνουμαι να το κανω αυτο πια είτε πορωνεσαι και συνεχιζεις την καλοπληρωμενη καριερα σου ως διαφημιστης ξυλοκερατων.
Παντως επειδη ολες οι εμπειριες τελικα απο τον Θεο προερχονται πιστευω πως απο την εμπειρια μου στην διαφημιση εχω αποκτησει μια καποια διοραση στο να καταλαβαινω από το λογο ή το κειμενο του άλλου, τι λεει αναμεσα στις γραμμες, γιατι το λεει και που αποσκοπει. Αποκωδικοποιω δηλαδη τα λεγομενα και την συμπεριφορα του άλλου. Τον βλεπω γυμνο, χωρις την συσκευασια του.
Ισως και γι αυτο να αναφερομαι με κυνισμο σε διαφορες πρακτικες ή και προσωπικοτητες της σημερινης κοινωνιας. Γιατι βλεπω τα ψεμματα γραμμενα σαν ταμπελα στο κουτελο τους και επειδη αναγνωριζω και τους απωτερους στοχους τους.
Η αφορμη πανως ηταν η εκπομπη της Βικυς Φλεσσα σε συναρτηση με ολη αυτην την ακαταστασια που εχει δημιουργηθει σχετικα με το Βατοπαιδι.
Πολύ καλό!Μόνο που δεν μιλάς για τον γάμο του ΧΡΙΣΤΟΥ με την εκκλησία, αλλά του ανθρώπου με την εκκλησία.
Πολύ ωραίο. Θα προσθέσω τα εξής:
Σιγουρα δεν πρέπει να έχουμε "ιδεατή εικόνα" για τα μέλη της Εκκλησίας (οχι για την Εκκλησία, η Εκκλησία είναι ο Χριστός ο ίδιος και οι Αγιοι) . Σιγουρα αυτοί που τα βλέπουν όλα ωραία σ'εναν γάμο είναι "στην κοσμάρα τους" . Στην ίδια "κοσμάρα" είναι και όλοι όσοι χωρίζουν την γυναίκα τους επειδή έχει ελαττώματα.
Υπάρχει και τρίτη κατηγορία. Εκείνοι που ενώ βλέπουν τα ελατώματα συνεχώς πετάνε σπόντες και κατηγορίες εναντίων της "τάχα για να διορθωθεί" . Οντως θέλουν να διορθωθεί. Δεν θα την χωρίσουν. Δεν θα ζουν σε εικονική πραγματικότητα. Εχουν καλό σκοπο. Ομως ο τρόπος τους είναι λάθος. Αντι να κουράζουν όλη την ώρα με την γκρίνια τους για τα ελατώματα της, καλύτερα να εξασκούνταν στην προσευχή και την υπομονή. Ετσι θα άλλαζε πολύ νωρίτερα.
Το πρόβλημα είναι πως αυτοί οι άνθρωποι όμως είναι (ουσιατικά, αλλα όχι τυπικά) ΑΘΕΟΙ. Και εξηγούμαι: Νομίζουν πως με τον "ακτιβισμό" θα διορθώσουν τα λάθη που υπάρχουν απο την αρχή. Δεν εμπιστεύονται τον Θεό και την Προσευχή. Νομίζουν πως με το να υπενθυμίζουν τα λάθη του άλλου, θα διορθωθεί. Δεν συμβαίνει όμως αυτό. Ποτέ δεν συνέβη. Αυτό που συμβαίνει είναι το ζευγάρι να μπαφιάσει κάποια στιγμή. Μπορεί να μην το βλέπει τώρα, αλλα κάποια στιγμή θα το δει. Και αν και δεν είναι χωρισμένοι , ωστόσο ο ψυχικός χωρισμός είναι εκεί. Ειδικά αν την κατηγορεί και δημοσίως μπροστά σε τρίτους.
Αυτός που ασκεί την κριτική έχει δίκιο (συνήθως) δεν λέει ψέματα. Αυτά για τα οποία κατηγορεί την γυναίκα του είναι υπαρκτα. Είναι σωστότατος.
Δεν σκέπτεται όμως πως κ'εκείνος έχει στραβά και λάθη, ακόμα κ'αν αυτά είναι μικρότερα απο της γυναίκας του. Δεν σκέπτεται πως αν αγιάσει κ'αυτός θα γίνει παράδειγμα για την γυναίκα του. Προτιμά τον δρόμο της φθοράς, χωρίς να καταλαβαίνει πως η κριτική εκεί τους οδηγεί. Το κάνει με καλή πρόθεση, όμως "Ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις". Μπορεί να έχει σοκαριστεί και απο την Γυναίκα του που την ήθελα άσπιλη και άμωμη και να μην το έχει καταλάβει. Λέει τότε στον εαυτό του "Εγώ δεν σκανδαλίστηκα, εγώ αγαπάω την γυναίκα μου και θα την βοηθήσω να συνέλθει" . Αλλα δεν καταλαβαίνει πως αυτό που κάνει είναι για να δικαιολογήσει τον δικό του πόνο και κραυγή που υπάρχει μέσα του και είναι σαν το μικρό αγοράκι που δέρνει το κοριτσάκι με το οποίο είναι ερωτευμένο. Ο Πόνος (τον οποίο τάχα νομίζει πως έχει ξεπεράσει, αλλα απλά τον έχει θάψει) δεν τον αφήνει να δει καθαρά..
"Αυτά που λέει αυτός είναι διαμάντια, αλλα αν σε πάρει κανένα στο κεφάλι, αλλοίμονο σου"
π. Παϊσιος
@Ανωνυμε,
Σωστα τα λες ΑΝ τα πραγματα ηταν οπως τα λες. Αλλα δυστυχως ΔΕΝ ειναι.
Κατ αρχην υπαρχει το μειζον θεμα για το πως συμπεριφερεται η γυναικα σου σε ΤΡΙΤΟΥΣ. Αν δηλαδη σκανδαλιζει τον κοσμο, αν τσακωνεται με την γειτονια, κλπ. Εσυ για τον ΕΑΥΤΟ σου μπορεις να κανεις οση ασκηση θελεις και να την υπομενεις. Οταν ομως η γυναικα σου φερεται φρικτα στο οικογενειακο σου περιβαλλον, στους οικειους, φιλους κλπ και ΔΕΝ παιρνει απο λογια τοτε θελει τα χαστουκια της για να συνελθει.
ΑΝ προσποιηθουμε πως δεν βελεπουμε τα στραβα της Εκκλησιας και προσπαθουμε να τα δικαιολογησουμε ή να τα συγκαληψουμε ΠΡΟΣ ΤΡΙΤΟΥΣ τοτε σημαινει πως λειτουργουμε σαν εκκλησιαστικη μαφια, σαν συντεχνια και σαν πολιτικο κομμα που κουκουλωνει οπως-οπως τα σκανδαλα του αντι να αυτοκαθαρθει.
Το προβλημα με την Εκκλησια ειναι πως οι ΑΡΧΗΓΟΙ της σκανδαλιζουν τον κοσμο, δεν επιδεχονται ταπεινωσης ούτε ελεγχου, αμφιβαλω εαν εχουν πνευματικη ζωη και εξομολογο (π.χ. ο Αττικης Παντελεημων) και επειδη θεωρουν οτι οι ΙΔΙΟΙ αποτελουν την ολοτητα της Εκκλησιας εχουν παραδοθει στα παθη τους.
Οταν λοιπον η γυναικα σου (η Εκκλησια) ειναι κουτσομπολα και βαζει λογια, ειναι φιλοχρηματη και τρωει τα περιουσιακα στοιχεια των συγγενων σου, είναι ερειστικη με την γειτονια και οταν ολοι σου λενε "μαζεψε επι τελους την γυναικα σου γιατι ειναι ετσι κι ετσι κι ετσι" και εσυ ή παριστανεις τον ανηξερο, ή τον αδιαφορο ή ακομα χειροτερα περνας στην αντεπιθεση και κατηγορεις οποιον τολμα να της κανει κριτικη, τοτε οχι μονο δεν την βοηθας να βελτιωθει αλλα στα ματια του κοσμου γινεσαι εξ ισου ΣΥΝΕΝΟΧΟΣ και ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΣ αφου οχι μονο αποδεχεσαι αυτα τα χαλια αλλα πας να βγαλεις και τους άλλους τρελλους.
Αν η προσευχη θα ηταν αρκετη για να αλλαξουν τα πραγματα τοτε τα πραγματα θα ηταν ήδη αλοιως. Ομως η προσευχη ΔΕΝ ειναι παντοδυναμη απο την στιγμη που υπαρχει το αυτεξουσιο του ανθρωπου και ο καθενας επιλεγει να ειναι τοσο πορωμενος οσο θελει.
Ετσι η προσευχη απο μονη της δεν μπορει να σωσει τον αλλον που εχει ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ να ζει με πορωση, διοτι καταλυεται το αυτεξουσιο. Και ακομα χειροτερα, αντε και μπορει ο Θεος να φερει στην ζωη ενος αμαρτωλου τις συνθηκες ετσι ωστε ο ΙΔΙΟΣ να αποφασισει να στραφει στον Θεό. Οι ρασοφοροι ομως δεν εχουν ΚΑΜΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ σωτηριας. Διοτι οχι μονο εχουν την ψευδαίσθηση πως ΕΙΝΑΙ με τον Θεο (ενω ανηκουν στην περιπτωση του "απελθετω απ εμου οι εργατες της ανομιας") αλλα παριστανουν και τους ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ και τους ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ του Θεου στον Κοσμο.
Δεν ειναι το ιδιο αν η γυναικα μου ειναι απαίσια ως σύζυγος ή έστω, ως νοικοκυρα της γειτονιας με το να ειναι βουλευτινα ή υπουργος ή συζυγος προεδρου δημοκρατιας και να εξευτελιζει το πανελληνιο και την χωρα. Νομιζω πως αντιλαμβανεσαι την ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΗ διαφορα.
Εξ αλλου η Αγια Γραφη οχι μονο αναφερει παμπολλα περιστατικα δημοσιου ελεγχου αλλα το ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ να γινεται για να φευγουν οι ΠΟΡΩΜΕΝΟΙ απο την εκκλησια και να μην γινονται σκανδαλα.
Ετσι θα ΕΠΡΕΠΕ να γινεται. Αλλα σημερα δεν γινεται γιατι αφ ενος βαλανε τους λύκους να φιλανε τα προβατα αφ ετερου επειδη περασαν στα προβατα την γραμμη πως οποιαδηποτε κριτικη από τα προβατα προς τους λυκους ειναι "κατακριση" και ελλειψη πνευματικοτητας. Και εξ αιτιας αυτης της καταστασης χανονται χιλιαδες ψυχες που στρεφονται στην αθεϊα και τις αιρεσεις. Αυτες οι ψυχες ΔΕΝ μας νοιαζουν;
10 Νοέμβριος 2008 11:55 πμ
>το πως συμπεριφερεται η γυναικα σου
>σε ΤΡΙΤΟΥΣ. Αν δηλαδη σκανδαλιζει
>τον κοσμο, αν τσακωνεται με την
>γειτονια, κλπ. Εσυ για τον ΕΑΥΤΟ σου
> μπορεις να κανεις οση ασκηση θελεις
> και να την υπομενεις. Οταν ομως η
>γυναικα σου φερεται φρικτα στο
>οικογενειακο σου περιβαλλον, στους
>οικειους, φιλους κλπ και ΔΕΝ παιρνει
> απο λογια τοτε θελει τα χαστουκια
>της για να συνελθει.
Την αμαρτία την έχει εκείνη όχι εσύ τότε. Εσύ έχεις διπλό σταυρό που την ανέχεσαι. Οταν πας "να ρίξεις χαστούκια" προφασιζόμενος τα (υπαρκτότατα) αμαρτήματα της, ε, τότε παύεις να είσαι σωστός σύζυγος. Αν αυτή δεν ακούει λόγια (συμβουλές , με καλό τρόπο..) κακό δικό της. Το "συμάζεψε την γυναίκα σου" , του κόσμου δεν είναι τίποτα. Ο κόσμος δεν μπορεί να συμαζεψει τα δικά του και διαρκώς ζητάει απο τους άλλους να συμαζευτούνε.
Ασε που έχει και εγωϊσμό μέσα : "την άτιμη, ρεζίλι με έκανε, θα της δείξω εγώ". Βεβαια δεν το παραδεχόμαστε. "Παμε να βοηθήσουμε τους άλλους, εμείς αντέχουμε".
Κατανοητή η αντίδραση του άντρα βέβαια. Εγώ θα είχα κάνει πολύ χειρότερα απο μερικές σφαλιάρες. Αλλα δεν είναι η αντίδραση που κερδίζει. Πολλοί άγιοι-ες είχαν παντρευτεί ανάξιους-ες και απλά..έκαναν υπομονή.
Το θέμα είναι αν μπορούμε να αφήσουμε την ζωη μας στον Χριστό η απλά θα πούμε πως γινόμαστε μοιρολάτρες και θα κάνουμε ακτιβισμό. Το πρώτο είναι Θεϊκή δικαιοσύνη το δεύτερο ανθρώπινη. Και το δεύτερο έχει λόγο ύπαρξης βέβαια αλλα το πρώτο είναι απείρως καλύτερο. Ειδικά οταν ασχολούμαστε με εκκλησιαστικά ζητήματα.
>Αν η προσευχη θα ηταν αρκετη για
>να αλλαξουν τα πραγματα τοτε τα
>πραγματα θα ηταν ήδη αλοιως. Ομως
>η προσευχη ΔΕΝ ειναι παντοδυναμη
>απο την στιγμη που υπαρχει το
>αυτεξουσιο του ανθρωπου και ο
>αθενας επιλεγει να ειναι τοσο
> πορωμενος οσο θελει.
>Ετσι η προσευχη απο μονη της δεν
>μπορει να σωσει τον αλλον που εχει
> ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ να ζει με πορωση,
>διοτι καταλυεται το αυτεξουσιο.
αυτή είναι η διαφορά μας. Και χαίρομαι που το έφερες στην επιφάνεια.
Το αυτεξούσιο δεν είναι απλά και μόνο "ατομικό". Ατομική σωτηρία δεν υπάρχει, υπάρχει Προσωπική. Και πρόσωπο μόνο του δεν νοείται. Σιγουρα τα ξέρεις αυτά.
Οσο δεν καταλαβαίνουμε πως η προσευχή είναι η Μ_Ο_Ν_Η δύναμη και όλα τα υπόλοιπα είναι σκύβαλα, δεν θα βγούμε απο το "λούκι" , θα μας αφήνει ο Θεός να βολοδέρνουμε όχι με αυτά που βλέπουμε τώρα, αλλα με ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ. Γιατί; Γιατί πρέπει να απελπιστούμε με την καλή εννοια απο τις δυνάμεις μας και να γυρίσουμε σ'αυτόν. Αυτός τα φτιάχνει όλα. Και αν ανέχεται το αυτεξούσιο της γυναίκας μας και αφήνει να κάνει τόσο κακό, λες να μην το βλέπει; Ακόμα και αν (λόγω αυτεξουσίου) δεν μπορεί να της αλλάξει μυαλά (κατι που δεν το ξέρουμε, απλά το υποθέτουμε..) δεν μπορεί να την σταματήσει να κάνει κακό με άλλους τρόπους; Τόσο αδύναμος θεός είναι; τόσο άχρηστος; τοσο ξεφτίλα; Τέτοιος Θεός να μου λείπει. Δεν τον πιστεύω. Είναι Μακάκας θεός. Ο Θεός της Ορθοδοξίας είναι αλλιώς.
Οσο για το "Αθεος" που έγραψα πριν, να ξέρεις πως το εννοώ μεν, αλλα το εννοώ και για'μένα πρώτα. Γιατί πραγματικά αν προσευχόμασταν θα είχαν αλλάξει τα πράγματα. Αλλα δεν προσευχομαστε ΑΡΚΕΤΑ. Και δεν είναι καν θέμα ποσοτικό αλλα και ΠΟΙΟΤΙΚΟ. Αν δεν υπήρχε η προσευχή ορισμένων όχι απλά έτσι που είμαστε τώρα δεν θα ήμασταν, αλλα πιθανώς να μην υπήρχαμε καν. Ομως αυτοί οι αφανείς Ευεργέτες μας, τους οποίους ο Θεός γνωρίζει, ΜΕΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΙΩΠΗ.
Ξαναλέω πως ο (δίκαιος-δικαιοτατος-δικαιολογημένος 100%) Πόνος δεν μας αφήνει να δούμε καθαρά. Και πολλές φορές όταν βλέπουμε να αδικούνται άλλοι και επαναστατούμε δεν είναι επειδή καιγόμαστε για τους άλλους αλλα επειδή ταυτιζόμαστε μαζί τους με μία εννοια πως εκδικόμαστε για τους άλλους ώστε να μην περάσουν τα ίδια που περάσαμε . Και μεν έχει κάποιο δίκαιο αυτό (ποιος το αρνήται)
Σου τα λέει αυτά άνθρωπος αγανακτησμένος 100% με τα όσα βλέπει γύρω του. Δεν ζω στο "διάστημα". Και μάλιστα τα ξέρω πολύ καιρό πριν βγουν στην επιφάνεια και υπάρχουν και χειρότερα που μπορεί να μην ξέρεις/υποψιάζεσαι.
Τελος πάντων πιστεύω πως όταν εχεις φτάσει στο σημείο να θεωρείς πρέπει να συνεφέρεις με ΞΥΛΟ την γυναίκα σου τότε στην καρδιά σου είσαι ήδη χωρισμένος και δεν το ξέρεις. Απλά μένεις με την λογική μαζί της , όχι με την καρδιά..
>η Αγια Γραφη οχι μονο αναφερει
>παμπολλα περιστατικα δημοσιου
>ελεγχου αλλα το ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ να
>γινεται για να φευγουν οι
>ΠΟΡΩΜΕΝΟΙ απο την εκκλησια και να
>μην γινονται σκανδαλα.
Ετσι είναι όπως τα λες. Και όμως κανένας σύγχρονος Γέροντας δεν έκανε δημόσιο έλεγχο και απέτρεπαν και άλλους απο το να το κάνουν παρότι τράβηξαν ΤΑ ΠΑΝΔΕΙΝΑ απο αυτά.
Συγκεκριμένα ο Γ. Πορφύριος είχε τραβήξει ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ζόρια απο διεφθαρμένους Επισκόπους. Δεν μίλησε ποτέ γι'αυτό παρα μονάχα στους πολύ δικούς του. Μάλιστα καταδίκαζε και όποιον μιλούσε δημοσίως. Βλέπεις επειδή μαζευόταν κόσμος γύρω του ορισμένοι δεσπότες έβλεπαν "μπικικίνια" και έτρεχαν να βάλουν χέρι.
Λες να μην είχαν διαβάσει την Αγ. Γραφή; Η μήπως ισχύει αυτό που λέει ο Αββάς Αμμωνας; : http://egolpio.wordpress.com/meletas_th_grafh/
Η Αγία Γραφή δεν επιβάλλει να φύγουν τα ζιζάνια. Αντίθετα λέει "αφήστε τα μέχρι τον θερισμό". Και το λέει ο Κυριος γνωρίζοντας προφανώς τι κακό θα δημιουργήσουν.
Στη Β΄ Πέτρου 2, σε ολόκληρο το κεφάλαιο, Ο απόστολος, ξεκινάει λέγοντας ότι όπως στο λαό Ισραήλ υπήρχαν ψευδοπροφήτες, έτσι θα υπήρχαν και μεταξύ τών Χριστιανών, οι οποίοι λόγω τής διαγωγής τους θα γίνονταν αιτία να βλασφημηθεί η οδός τής αληθείας, (η Ορθόδοξη Εκκλησία τού Κυρίου).
Προσεξε: Ο ψευδοπροφήτης δεν είναι εκτός της Εκκλησίας! Είναι εντώς!
Αυτοί θα δημιουργούσαν αιρέσεις, θα ήταν πλεονέκτες, και θα εκμεταλλεύονταν τους αδελφούς τους, σύμφωνα με τα εδάφια 1,2.
Σου θυμίζει κάτι;
Στο εδάφιο 9, αναφέρεται πως όλοι αυτοί θα πάρουν το μισθό τους στην ημέρα τής κρίσεως, ενώ οι δίκαιοι και πιστοί Χριστιανοί, θα ανταμοιφθούν. Αυτό όμως σημαίνει, ότι αυτή η κακή κατάσταση θα υπήρχε ως την ημέρα τής κρίσεως!
Στα εδάφια 10 - 14 και 16, ο αποστολος Πέτρος, λέει πως αυτοί οι ψευτοχριστιανοί θα ενδιαφέρονταν μόνο για τις ανήθικες απολαύσεις τους, και θα βλασφημούσαν, και θα εκμεταλλεύονταν την πίστη για υλικό κέρδος. Και τελειώνοντας, τους παρομοιάζει με χοίρους, που ενώ καθαρίστηκαν στο βάπτισμα, ξαναέπεσαν στο βούρκο τής αμαρτίας, και σαν σκυλιά που επέστρεψαν για να φάνε τον εμετό τους. Επειδή, (λέει στο εδάφιο 21), ήταν καλύτερα γι' αυτούς να μη γίνουν Χριστιανοί, παρά να γίνουν και να συνεχίζουν την αμαρτία ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Εδώ ο απόστολος μιλάει για ανθρώπους που θα ήταν μόνο κατά το όνομα Χριστιανοί, μεταξύ τών Χριστιανών. (Β΄ Πέτρου β΄ , 21).
Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, ιγ' 24-28 και 36-43, αναφέρει μία παραβολή, την παραβολή τού σίτου και τών ζιζανίων. Εκεί, φαίνεται καθαρά πως ενώ ο Ιησούς Χριστός έσπειρε το σιτάρι, δηλαδή τους γνησίους Χριστιανούς, ο Σατανάς έσπειρε ζιζάνια στο χώρο τής Βασιλείας τού Θεού, δηλαδή στην Εκκλησία. Αυτά ΄΄τα ζιζάνια, θα έπρεπε να συναυξάνουν ως τον καιρό τής συντελείας τού αιώνος΄΄ με το σίτο. (εδάφιο 39).
Τα ζιζάνια είναι ΕΝΤΩΣ της Εκκλησίας.
Θα μου πεις: Εμείς δεν λέμε να καθαρίσουμε όλη την Εκκλησία, μόνο ορισμένα κομμάτια για να "ανασάνουμε". Ομως το Boss (το αφεντικό) δεν θέλει κάτι τέτοιο (δικό του το χωράφι ότι θέλει κάνει)
Τι μας διδάσκει ο Ιησούς Χριστός; Είναι ενδιαφέρον, το ότι οι δούλοι τού Κυρίου, τού ζητούν την άδεια να ξεριζώσουν τα ζιζάνια από την Εκκλησία, για να μείνει μόνο καθαρός σίτος (εδάφια 28-30). Και πράγματι, στη διάρκεια τής Χριστιανικής ιστορίας, πολλοί ήταν εκείνοι που θέλησαν να φτιάξουν κάποια ΄΄εκκλησία τών καθαρών΄΄, διώχνοντας τους ψευτοχριστιανούς, (τα ζιζάνια) από την εκκλησία . Όμως Το Αφεντικό ήταν κατηγορηματικό, λέγοντας: ΄΄Οχι, μήπως μαζεύοντας τα ζιζάνια, ξεριζώσετε μαζί τους και σιτάρι. Αφήστε τα να συναυξάνουν μέχρι το θερισμό. (εδάφια 29,30). Και τότε στο θερισμό, στη συντέλεια τού αιώνος, (εδάφιο 39), θα τα ξεχωρήσουν οι άγγελοι. Αυτοί, θα μαζέψουν από τη Βασιλεία τού Θεού όλα τα σκάνδαλα, και θα τα κάψουν στη φωτιά΄΄. (εδάφια 41, 42).
Νομίζω πως είναι καθαρό το τι λέει η Αγία Γραφή για το Θέμα.
Και αν και υπήρχαν δημοσιοι έλεγχοι κατα καιρούς αυτοί έγιναν με άμεση εντολή του Ιδιοκτήτη του Χωραφιού και ήταν οι εξαιρέσεις στον Κανόνα που εκείνος γνωρίζει γιατί έγιναν.
Οποιος έχει την άδεια απο τον Ιδιοκτήτη ας το κάνει...εγώ δεν έχω και φοβάμαι μήπως προσπαθώντας να κάνω το καλό χωρίς διάκριση, κάνω χειρότερο κακό αφού όπως λέει ο Αγ. Μάξιμος ο Ομολογητής: "Το απλώς λεγόμενον κακόν, ου πάντως κακόν, και το απλώς λεγόμενον καλόν, ου πάντως καλόν" .
Αρκετά λόγια είπαμε. Καιρός για προσευχή.
(ψέματα λέω, τεμπέλης είμαι ,σιγά μην κάνω προσευχή, αλλα είπα να τελειώσω με κάτι εντυπωσιακό.. :-) να ρίξω και μία ταπεινολογία..πως λέμε "εριξα μια ζεμπεκια" )
Τα ζιζανια στα οποια αναφερσαι εγω δεν τα εκλαμβανω ουτε τα ερμηνευω πως αφορουν την Εκκλησια αλλα τον κοσμο γενικοτερα. (π.χ. Τον Βαλλιανατο, τον Bush).
Ο Αποστολος Παυλος μας ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ με το "ΕΙΠΕ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ" να καταγγειλουμε ΔΗΜΟΣΙΩΣ αυτον ο οποιος αμαρτανει, οχι κατ αναγκην σε βαρος μας αλλα προς την εκκλησια.
Δηλαδη δεν εχουμε να κανουμε με μια αμαρτωλη σταση ενος ιερεα η ενος δεσποτη προς εμας (π.χ. μας εκλεψε, ή μας την έπεσε) αλλα τον ΔΗΜΟΣΙΟ βιο του που σκανδαλιζει ψυχες και τις διωχνει απο τον Χριστο.
Ο Χριστος δεν ειπε στους αμαρτωλους πως φταινε που σκανδαλιζονται απο τους Φαρισαιους αλλα τουναντιον τους Φαρισαιους κατηγγειλε ΔΗΜΟΣΙΩΣ διαχωριζοντας την θεση του. Ο Ιωαννης ο Βαπτιστης δεν κατηγγειλε αβερτα τον καθε αμαρτωλο αλλα τουναντιον κατηγγειλε τους Δημοσιους αρχοντες που με το παραδειγμα τους διαφθειρουν την Κοινωνια, πραγμα που του στοιχισε το κεφαλι του.
Επειδη το συγκεκριμενο blog αδιαφορει ΕΝΤΕΛΩΣ για την επιπλαστη και υποκριτικη υποληψη του καθε εκκλησιαστικου άρχοντα ο οποίος αντι να ντρεπεται καμαρωνει, και τουναντιον ο στοχος του ειναι οχι να απευθυνθει σε αλλους χριστιανους οι οποιοι ουτως ή άλλως εχουν πνευματικη ζωη αλλα στους ΜΙΚΡΟΥΣ του κοσμου τουτου που ΔΙΚΑΙΩΣ σκανδαλιζονται απο τα ρασα και τις γραβατες, ωφειλουμε να ομολογησουμε ΔΗΜΟΣΙΩΣ πως η Εκκλησια σημερα εχει τα χαλια της γι αυτους και αυτους τους λογους, αντι να κατηγορουμε τον σκανδαλιζομενο πως εχει και αδικο κι απο πανω.
Ο κοσμος που ειναι ΕΚΤΟΣ εκκλησιας επειδη σκανδαλιστηκε ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ. Για να τους πλησιασουμε πρεπει να ξεκινησουμε απο αυτην την ομολογια χωρις περιστροφες και συγκαλυψεις: ΝΑΙ οι εκκλησιαστικοι μας άρχοντες ειανι ΑΘΛΙΟΙ. Αυτο δεν ειναι κατακριση είναι ομολογια και παραδοχη και ταπεινωση.
Αφου λοιπον ομολογησουμε πως ΝΑΙ η εκκλησια εχει τα χαλια της στην συνεχεια προσεγγιζουμε τον σκανδαλιζομενο λεγοντας του "αυτα που λενε να τα ακουετε αλλα αυτα που κανουν να μην τα κανετε". Τοσο απλα. Πρπει να του δειξουμε πως η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ εκκλησια ΔΕΝ ειναι αυτα τα χαλια που βλεπουν. Πρεπει ομως πρωτα να παραδεχτθουμε δημοσιως τι ΔΕΝ ειναι εκκλησια για να τους υποδειξουμε εν συνεχεια τι ειναι.
Διοτι αν αντι να τους προσεγγισουμε απολογητικα και με ειλικρινη ομολογια της ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ μας, τουναντιον οχι μονο συγκαλυπτουμε τα αισχη και περναμε στην αντιπιθεση, φορτωνομαστε εκτος απο τις αμαρτιες τις δικες μας και των αλλων.
Δεν μιλαμε για ατομικη αμαρτια του καθε Δεσποτη αλλα τον ΔΗΜΟΣΙΟ βιο του που αμαυριζει την εικονα του Χριστου.
Εσυ μπορεις να αποδεχθεις να βλαστημειται το όνομα του Κυριου εξ αιτιας καποιων ρασοφορων και να δινεται η εντυπωση στον κοσμο που ΔΕΝ εχει γνωρισει ακομα το Ευαγγελιο, πως η εκκλησια ειναι στην ουσια μια γιαφκα όπως π.χ. οι Μαρτυρες του Ιεχωβα;
Και δεν ειναι μονο οι αμαρτιες των Δεσποταδων που σκανδαλιζουν τον κοσμο που με κανουν να αντιδρω. Ειναι και το αλλο, ακομα χειροτερα: Το "ούτε εσεις εισερχεσθε στην Βασιλεια των Ουρανων αλλα και αυτον που θελει να μπει δεν αφηνετε." Τουτεστιν συμβαινει αυτο που προσωπικα το εχω ΒΙΩΣΕΙ και ειναι ΑΥΤΟ που με εξοργιζει περισσοτερο και απο οποιαδηποτε αμαρτια του καθενος. Το οτι οτι οχι μονο οι ιδιοι ειναι αδιαφοροι στο να προσεγγισουν την κοινωνια αλλα ούτε στηριζουν οποιον ΘΕΛΕΙ να εργασθει γι αυτην να ενεργησει σαν Χριστιανος ενω συχνα πυκνα τον ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΝ.
Γι αυτο θα μας ζητηθει λογος. Εγω τουλαχιστον τιναζω τα υποδηματα μου. Εχω δικες μου αμαρτιες να απολογηθω.
Αυτο που λεει "Όταν ο Κυριος θα επιστρεψει, άραγε θα βρει την πίστη επι της γης" δεν σημαινει οτι ο Κυριος δεν θελει να σωθουν όλοι αλλα οτι η Εκκλησια θα γινεται ολο και χειροτερη μεχρι που σχεδον θα παψει να υπαρχει στους υστατους χρονους.
>Τα ζιζανια στα οποια αναφερσαι εγω
>δεν τα εκλαμβανω ουτε τα ερμηνευω
>πως αφορουν την Εκκλησια αλλα τον
>κοσμο γενικοτερα. (π.χ. Τον
>Βαλλιανατο, τον Bush).
Είναι οι εντός Εκκλησίας.
Το χωράφι του Θεού είναι η Βασιλεία. Εξω θα ριφθούν όσοι ΔΕΝ ανήκουν σε αυτο. Αν δεχτούμε τα όσα λες , σημαίνει πως θα πεταχτούν έξω απο τον κόσμο; Δεν έχει νόημα κάτι τέτοιο. Θα πεταχτούν εκτός Βασιλείας. Βασιλεία = Εκκλησία.
Οι Ψευδοπροφήτες επίσης είναι εντώς Εκκλησίας και όχι εκτός. Οπως είπαμε στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, 13, 24-28 και 36-43, φαίνεται καθαρά πως ενώ ο Ιησούς Χριστός έσπειρε το σιτάρι, δηλαδή τους γνησίους Χριστιανούς, ο Σατανάς έσπειρε ζιζάνια στο χώρο τής Βασιλείας τού Θεού, δηλαδή στην Εκκλησία
Το ότι φταίνε και οι Σκανδαλιζόμενοι (είτε εντός είτε εκτός) το αναλύει ο π.Ιερόθεος Βλάχος σε σχετικό άρθρο του
Βεβαίως το τι ευθύνη έχει ο καθένας προσωπικά, απλά, δεν το ξέρουμε . Δεν ξέρουμε τι ελαφρυντικά μπορεί να έχει κάποιος είτε εντός είτε εκτός.
>Διοτι αν αντι να τους
>προσεγγισουμε απολογητικα και με
>ειλικρινη ομολογια της ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ
>μας, τουναντιον οχι μονο
>συγκαλυπτουμε τα αισχη και περναμε
> στην αντιπιθεση, φορτωνομαστε
>εκτος απο τις αμαρτιες τις δικες
>μας και των αλλων.
>Δεν μιλαμε για ατομικη αμαρτια του
> καθε Δεσποτη αλλα τον ΔΗΜΟΣΙΟ βιο
> του που αμαυριζει την εικονα του
>Χριστου.
>Εσυ μπορεις να αποδεχθεις να
>βλαστημειται το όνομα του Κυριου
>εξ αιτιας καποιων ρασοφορων και να
> δινεται η εντυπωση στον κοσμο που
> ΔΕΝ εχει γνωρισει ακομα το
>Ευαγγελιο, πως η εκκλησια ειναι
>στην ουσια μια γιαφκα όπως π.χ. οι
> Μαρτυρες του Ιεχωβα;
>Και δεν ειναι μονο οι αμαρτιες των
> Δεσποταδων που σκανδαλιζουν τον
>κοσμο που με κανουν να αντιδρω.
>Ειναι και το αλλο, ακομα
>χειροτερα: Το "ούτε εσεις
>εισερχεσθε στην Βασιλεια των
>Ουρανων αλλα και αυτον που θελει
>να μπει δεν αφηνετε." Τουτεστιν
>συμβαινει αυτο που προσωπικα το
>εχω ΒΙΩΣΕΙ και ειναι ΑΥΤΟ που με
>εξοργιζει περισσοτερο και απο
>οποιαδηποτε αμαρτια του καθενος.
>Το οτι οτι οχι μονο οι ιδιοι ειναι
> αδιαφοροι στο να προσεγγισουν την
> κοινωνια αλλα ούτε στηριζουν
>οποιον ΘΕΛΕΙ να εργασθει γι αυτην
>να ενεργησει σαν Χριστιανος ενω
>συχνα πυκνα τον ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΝ.
Αυτή διαχρονικά είναι η περιγραφή των Φαρισαίων . Αυτά κάνουν και δεν διαφωνώ, ούτε είπα να πέσουμε στο χαζοχαρούμενο "τι ωραία που είναι όλα και αγγελικά πλασμένα". Αλλα απο την στιγμή που ο ίδιος ο Χριστός λέει "μην πειράζετε" τα ζιζάνια, τότε εγώ δεν καταλαβαίνω ποια η δουλειά μου.
Δηλαδή όταν ο π. Πορφύριος έγραφε:
"Να πονάμε για την Εκκλησία. Να την αγαπάμε πολύ. Να μη δεχόμαστε να κατακρίνουν τους αντιπροσώπους της. Στο Αγιον Ορος , το πνευμα που έμαθα ήταν Ορθόδοξο, Βαθύ , άγιο, σιωπηλό, δίχως έριδες, δίχως καυγάδες και χωρίς κατακρίσεις. Να μην πιστευουμε τους Ιεροκατηγορους. Και με τα μάτια μας να δούμε κάτι αρνητικό να γίνεται απο κάποιον Ιερωμένο, να μην το πιστευουμε, ούτε να το σκεπτόμαστε, ούτε να το μεταφέρουμε. Το ίδιο ισχύει και για τα λαϊκά μέλη της Εκκλησίας και για κάθε άνθρωπο. Ολοι έιμαστε Εκκλησία. Οσοι κατηγορούν την Εκκλησία , για τα λάθη των εκπροσώπων της, με σκοπό δήθεν να βοηθήσουν για τη διόρθωση, κάνουν μεγάλο λάθος. Αυτοί δεν αγαπούν την Εκκλησία. Ούτε, βέβαια, τον Χριστό. Τότε αγαπάμε την Εκκλησία, όταν με προσευχή αγκαλιάζουμε κάθε μέλος της και κάνουμε ότι κάνει ο Χριστός. Θυσιαζόμαστε, αγρυπνούμε , κάνουμε το παν, όπως Εκείνος, ο οποίος, “λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει, πάσχων ουκ ηπείλει”. ¨"
Λες να μην ήξερε τι έλεγε; Λες να μην γνώριζε για σφάλματα, για παρανομίες για το πόσοι ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ υπάρχουν στην Εκκλησία; Λες να θέλει διόρθωση η άποψη του για την Αγία Γραφή; Λες ο Θεός να του πει "οχι, λάθος έκανες πορφύριε! Επρεπε να βγεις και να καταγγείλεις τα κακώς κείμενα;". Εγώ πάντως αμφιβάλλω.
Τα ίδια και ο π. παϊσιος:
"...σε τέτοιες περιπτώσεις, ό,τι έχει να πει κανείς να το πει με σεβασμό, ανδρίκια· όχι να βρίζει, να δημοσιεύει. Να το πει ιδιαιτέρως στο ίδιο το πρόσωπο στο οποίο αφορά το θέμα με πόνο, από αγάπη, για να προσέξει μερικά πράγματα. Δεν είναι ειλικρινής και ευθύς εκείνος που λέει κατά πρόσωπο την αλήθεια ούτε εκείνος που την δημοσιεύει, αλλά εκείνος που έχει αγάπη και αληθινή ζωή και μιλάει με διάκριση, όταν πρέπει, και λέει εκείνα που πρέπει στην πρέπουσα ώρα. Εκείνοι που ελέγχουν με αδιακρισία έχουν πνευματική σκότιση και κακία και βλέπουν τους ανθρώπους δυστυχώς σαν κούτσουρα. Και ενώ τους πελεκάνε αλύπητα και υποφέρουν οι άνθρωποι, αυτοί χαίρονται για το τετραγώνισμα που τους κάνουν, για «τον κυβισμό»! Μόνο σε άνθρωπο που έχει δαιμόνιο αρχικό δικαιολογείται να θεατρίζει τους ανθρώπους μπροστά στον κόσμο, να τους λέει το παρελθόν τους (σε όσους βέβαια έχει δικαιώματα το δαιμόνιο), για να κλονίζει αδύνατες ψυχές. Το ακάθαρτο πνεύμα, φυσικά, δεν βγάζει στην φόρα τις αρετές των ανθρώπων αλλά τις αδυναμίες τους. Οι ελευθερωμένοι όμως άνθρωποι από τα πάθη τους, επειδή δεν έχουν κακία, το κακό το διορθώνουν με καλοσύνη. Αν δουν καμιά φορά κάπου λίγη ακαθαρσία που δεν καθαρίζεται, την σκεπάζουν με καμιά πλάκα, για να μην αηδιάσει και ο άλλος που θα την δη. Ενώ εκείνοι που ξεσκαλίζουν σκουπίδια μοιάζουν με τις κότες."
Λες να μην είχε διαβάσει την Αγία γραφή το "ΕΙΠΕ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ" ; Να του πει ο Χριστός : "εεπ! δεν κατάλαβες καλά! επρεπε να αγωνιστείς να βγουν στην φόρα όλα!".
Και για το "Ειπέ τη Εκκλησία" σχολιάζει:
"Οσοι δικαιολογούν την κακία τους με τον δήθεν έλεγχο των άλλων και όχι του εαυτού τους η με το να δημοσιεύουν στον κόσμο Εκκλησιαστικές καταστάσεις - ακόμη και πράγματα που δεν λέγονται - προφασιζόμενοι το "Ειπέ τη Εκκλησία" , ας κάνουν πρώτα αρχή απο την μικρή τους Εκκλησία, την οικογένεια τους η την Αδελφότητα τους και, εάν τους φανή καλό, τότε ας ρεζιλέψουν και την Μητέρα Εκκλησία. Τα καλά παιδιά, νομίζω, ποτέ δεν κατηγορούν την Μάνα τους"
Λες να ερμηνεύουμε ορθότερα την Αγία Γραφή απο αυτόν; Λες όταν πήγε επάνω να του είπε ο Χριστός "Ε! δεν ερμήνευσες καλά το χωρίο";;
>Αυτο που λεει "Όταν ο Κυριος θα
>επιστρεψει, άραγε θα βρει την
>πίστη επι της γης" δεν σημαινει
>οτι ο Κυριος δεν θελει να σωθουν
>όλοι αλλα οτι η Εκκλησια θα
>γινεται ολο και χειροτερη μεχρι
>που σχεδον θα παψει να υπαρχει
>στους υστατους χρονους.
Αυτό απλά είναι ένα ρητορικό ερώτημα του Χριστού που έχει να κάνει με την τότε πνευματική φτώχεια και δεν εννοει βέβαια πως θα έχουν εξαφανιστεί οι Πιστοί. Τετοιες περίοδοι (πνευματικής φτώχιας) υπήρχαν πολλές στην ιστορία της Εκκλησίας και θα υπάρξουν ίσως κ'αλλες.
Το λέει άλλωστε καθαρά
πως η Εκκλησία δεν μπορεί να αποστατήσει: «πύλαι άδου δεν θέλουσιν ισχύσει κατ' αυτής» (Ματθ. 16:18). Επίσης η Αγία Γραφή δηλώνει ξεκάθαρα ότι η αλήθεια θα παραμείνει παντοτινά στην Εκκλησία: «διά την αλήθειαν, ήτις μένει εν ημίν και θέλει είσθαι μεθ' ημών εις τον αιώνα» (Β΄ Ιωάννου 2). Όπως και ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός υπόσχεται ότι θα μένει συνέχεια με την Εκκλησία από τον 1ο αιώνα ως την συντέλεια, αδιάλειπτα: «εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος» (Ματθ.28:20). Επίσης και το Άγιο Πνεύμα μένει αιωνίως στην Εκκλησία συνεχώς από τον 1ο αιώνα: «Και εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα, και θέλει σας δώσει άλλον Παράκλητον, διά να μένη μεθ' υμών εις τον αιώνα» (Ιωάννης 14:16). Άρα, η Εκκλησία δεν μπορεί ποτέ να πέσει σε αποστασία, γιατί ο Χριστός, η κεφαλή της μένει παντοτινά ενωμένος μαζί με το Σώμα Του, όπως και το Άγιο Πνεύμα μένει συνεχώς για να την οδηγεί σε όλη την αλήθεια (Ιωάννης 14:26), ενώ και η αλήθεια μένει συνέχεια στην Εκκλησία! Αν η Εκκλησία έπεσε σε αποστασία, όπως ισχυρίζονται διάφοροι προτεστάντες η παλαιοημερολογίτες, αυτό θα σήμαινε ότι ο Χριστός έδωσε ψεύτικες υποσχέσεις, που δεν τις τήρησε!
>Γι αυτο θα μας ζητηθει λογος. Εγω
>τουλαχιστον τιναζω τα υποδηματα
>μου. Εχω δικες μου αμαρτιες να
>απολογηθω.
Θα μας ζητηθεί λόγος για τις δικές μας αμαρτίες, όχι για των άλλων. Αν με ρωτήσει ο Χριστός γιατί δεν έλεγξα κάποιον (Ο Χριστός σίγουρα θα έχει να μου πει πολλά άλλα και πραγματικα αμαρτήματα..) θα του πω: επειδή δεν το έκανες ούτε εσύ τοσο καιρό, ούτε κάποιος με άμεση διαταγή σου , ούτε πήρα ποτέ τέτοια εντολή απο εσένα. Τοσο απλά. Αλλο το τι έκανε ο Χριστός και οι Αγιοι που ήξεραν τι έκαναν και άλλο εγώ.
Εκτός αν πιστεύουμε πως ο Χριστός είναι νεκρός, εξορία στον Ουρανό και πρέπει να πάρουμε εμείς την τύχη μας στα χέρια μας. Αυτό που μας λείπει είναι σίγουρα η προσευχή.
Παντως να ξέρεις πως και το blog σου σέβομαι και εσένα προσωπικά και πιστεύω πως όσα λες είναι αλήθεια . Μου φαίνεσαι άνθρωπος έντιμος. Πολύ με "χαλάνε" όσοι λένε "μην κατακρίνεις" , όχι απο πνευματικό ενδιαφέρον αλλα για να καλύψουν τα όσα δεν συμφέρουν (και παρα το ότι λένε αυτα, ρίχνουν και σπόντες κατα άλλων ανθρώπων της Εκκλησίας επειδή απλά δεν τους γουστάρουν..εκεί γελάνε- η μήπως κλαίνε;)
Δεν διαφωνούμε στην διάγνωση, στην θεραπεία διαφωνούμε. Η πραγματική θεραπεία είναι η Προσευχή, τ'αλλα είναι ΣΚΥΒΑΛΑ...παρηγοριά στον άρρωστο..
@Ανωνυμε
Αυτο που περιγραφεις ειναι ο σκοτεινος ρολος των δημοσιογραφων. Εκεινοι εχουν σαν στοχο την αναδειξη των σκανδαλων της εκκλησιας για τις δικες τους σκοπιμοτητες. Το δυστυχημα ειναι πως οι δεσποταδες και οι αρχιμανδριτες τους τις ΔΙΝΟΥΝ αυτες τις αφορμες και ειναι και υπαρκτες.
Η καθαρση στην εκκλησια δεν μροκειται να επερθη ποτε οσο τα σκανδαλα τα δημιουργουν αυτοι που θεωρητικα θα έπρεπε να την καθαρισουν απο αυτα. Ομως η καθαρση στην εκκλησια ΕΙΝΑΙ ζητουμενο. Κακως νομζεις πως δεν ειναι. Η εκκλησια ΔΕΝ ειναι μπατε σκυλοι αλεστε χωρις κανεναν ελεγχο απο πουθενα. Σαφως πρεπει να γινεται έλεγχος. Οι δεσποταδες δεν ελεγχουν τους ιερεις τους για παρατυπιες; Αυτο τι ειναι, κατακριση; Το ερωτημα ειναι αν ο ελεγχος των εκκλησιαστικων ειναι αποκλειστικο προνομιο των δεσποταδων και β) και κυριοτερο ΠΟΙΟΣ ελεγχει εκεινους; Αυτο που εισηγεισαι αποτελει καταστρατηγηση των θεσμων της Εκκλησιας για την αυτοκαθαρση της.
Δεν καταγγελω ΕΓΩ την Εκκλησια. Οι παντες το κανουν και δικαιολογημενα. Οι κατασταση εχει φτασει σε τετοιο απροχωρητο σημειο που πλεον οι ιερεις μας το λενε πλεον ανοικτα στους κυκλους τους ακομα και απο του αμβωνος. Το μονο που κανω εγω ειναι οτι αποδεχομαι ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ για να μην υποτιμω την νοημοσυνη των αλλων. Και εαν εγραψα καποια καταγγελτικα δεδομενα αυτο ειναι γιατι αμφισβητηθηκε η αξιοπιστια μου ενω προσπαθηθηκε και η παρουσιαση καποιων ανθρωπων της εκκλησιας που κατασκανδαλιζουν την κοινωνια ως "Αγιων" και ΟΛΩΝ τους αλλων ως ψευτες.
Και για να τελειωσω με μια ερωτηση:
Αν πουμε οτι οι τραπεζιτες ρουφουν το αιμα του κοσμου δεν ειναι κατακριση αλλά απλα διαπιστωση. Αν πουμε πως οι εργολαβοι οικοδομων που πουλουν στον καταχρεωμενο κοσμακη την υπογα για βίλα αισχροκερδουν δεν ειναι κατακριση αλλα περιγραφη μιας πραγματικοτητας. Αν πουμε οτι ο ΣΥΡΙΖΑ εχει βαλει στοχο να γκρεμισει καθε αξια στην Ελλαδα δεν ειναι κατακριση αλλα διαπιστωση.
Αν πουμε οτι ο Λαζοπουλος αλλα και οι μερικοι δημοσιογραφοι παιζουν σκοτεινα παιχνιδια δεν ειναι κατακριση αλλα διαπιστωση. Αν πουμε οτι ο Βαλλιανατος διαφθειρει την νεολαια δεν ειανι κατακριση αλλα διαπιστωση.
Γιατι λοιπον οταν αναφερουμε πως στις φτωχειας τον καιρο υπαρχουν μοναστηρια που KAI πλουτιζουν KAI σκανδαλιζουν ή υπάρχουν δεσποταδες που ειναι φιλοδοξοι καριεριστες, αυταρχικοι και απομακροι απο τα προβληματα του ποιμνιου τους ΑΥΤΟ το θεωρουμε κατακριση ενω ολα τα προηγουμενα οχι; Απο που προκυπτει οτι οι παντες ειναι υπό κριση και υπό έλεγχο ΠΛΗΝ των ηγουμενων των μοναστηριων και των Εκκλησιαστικων αρχοντων, ενω το γραφει ξεκαθαρα το Ευαγγελιο πως εκεινοι θα κριθουν μαλιστα και αυστηροτερα;
Οσο γι αυτο που λεει ο π. Παϊσιος προφανως εννοει αυτους που αρεσκονται να βγαουν σκανδαλα στη φορα προσποιουμενοι τους αναμαρτητους και τους σωστους. Εδω ομως υπαρχουν μεγαλες διαφορες
α) Τα σκανδαλα βγαινουν πια απο μονα τους γιατι η αμαρτια εντος της Εκκλησιας υπερπληθυνθηκε και εμεις πρεπει να ταπεινωθουμε και να πουμε πως ναι τα πραγματα ετσι ειναι.
β) Εγω ΔΕΝ παριστανω τον σωστο, ουτε το παραδειγμα προς μιμηση, ουτε καταγγελω αδικιες που εγιναν σε εμενα αλλα αδικιες που σκανδαλιζουν το ποιμνιο και σπρωχνουν τον κοσμο εκτος εκκλησιας. Το ξαναλεω για πολλοστη φορα. Οι μικροι τουτοι με ενδιαφερουν και οχι ο Αττικης Παντελεημων.
Οσο για την θεραπεια που λες το ξαναειπα πως δεν αρκει η προσευχη σε εναν ανθρωπο που εχει το αυτεξουσιο. Αν ο παπας της ενοριας σου ή ο δεσποτης σου ηταν αιρετικος και προωθουσε τον ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ γαμο των ομοφυλοφιλων και συμμετειχε σε οικουμενιστικα συλλειτουργα για ομοφυλοφιλους εσυ τι θα εκανες;
Η σιωπη δεν είναι λύση. ΔΙοτι αν ήταν τα προβληματα θα ειχαν λυθει προ πολλου. Αλλα αναγκαστηκε ο Θεος να χρησιμοποιησει τον Σπυρο Καρατζαφερη για να εκπαραθυρωσει τον Παντελεημονα απο τον θρονο του επειδη καποιοι τον θρονιασαν ενω ηταν αναξιος. Επομενως υπο την εννοια αυτη οχι μονο δεν θα πρπει να κατηγορουμε τους δημοσιογραφους αλλα να τους θεωρουμε και ευεργετες της Εκκλησιας. Άθελα τους βεβαια.
Γι αυτο και λεει ΧΡΕΙ ελθειν τα σκανδαλα αλλα αλοιμονο σε αυτον δι ου ερχονται. Είτε ειναι αυτοι που τα κανουν ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ ειναι δεσποταδες είτε δημοσιογραφοι που αρεσκονται να ανακυκλωνουν την βρωμια.
>Αυτο που περιγραφεις ειναι ο
>σκοτεινος ρολος των δημοσιογραφων.
> Εκεινοι εχουν σαν στοχο την
>αναδειξη των σκανδαλων της
>εκκλησιας για τις δικες τους
>σκοπιμοτητες. Το δυστυχημα ειναι
>πως οι δεσποταδες και οι
>αρχιμανδριτες τους τις ΔΙΝΟΥΝ
>αυτες τις αφορμες και ειναι και
>υπαρκτες.
Είναι και υπαρκτές και ανύπαρκτες, ανάλογα με την περίπτωση. Τα κείμενα του Γ. Πορφύριου και Παϊσιου φαίνεται ξεκάθαρα πως μιλούν για εκκλησιαστικούς (οι οποίοι θέλουν να διορθώσουν την Εκκλησία) αφού μιλάει και για "αδελφότητες" . Δεν ξέρω "αδελφότητες" δημοσιογράφων. Αρα αναφέρεται και στους εντός Εκκλησίας.
>Η καθαρση στην εκκλησια δεν
>μροκειται να επερθη ποτε οσο τα
>σκανδαλα τα δημιουργουν αυτοι που
>θεωρητικα θα έπρεπε να την
>κθαρισουν απο αυτα.
>Ομως η καθαρση στην εκκλησια ΕΙΝΑΙ
> ζητουμενο. Κακως νομζεις πως δεν
>ειναι. Η εκκλησια ΔΕΝ ειναι μπατε
>σκυλοι αλεστε χωρις κανεναν ελεγχο
> απο πουθενα. Σαφως πρεπει να
>γινεται έλεγχος. Οι δεσποταδες δεν
> ελεγχουν τους ιερεις τους για
>παρατυπιες; Αυτο τι ειναι,
>κατακριση; Το ερωτημα ειναι αν ο
>ελεγχος των εκκλησιαστικων ειναι
>αποκλειστικο προνομιο των
>δεσποταδων και β) και κυριοτερο
>ΠΟΙΟΣ ελεγχει εκεινους; Αυτο που
>εισηγεισαι αποτελει καταστρατηγηση
> των θεσμων της Εκκλησιας για την
>αυτοκαθαρση της.
Εντάξει. Να δούμε τι λέει άλλος Αγιος για να δω αν μιλάμε για "καταστρατήγηση" των θεσμών της Εκκλησίας.
Να το λέει ο Αγ. Κοσμάς ο Αιτωλός:
"Να προσέχετε, αδελφοί μου, οι κοσμικοί να μη κατηγορήτε τούς παπάδες σας, να μη τούς υβρίζετε και να μη τούς παραμελήτε, διότι βάνετε φωτιά και καίεσθε· διότι οι παπάδες είνε ανώτεροι και από τούς Αγγέλους και πο τούς βασιλείς . Εγώ, αδελφοί μου, η γνώμη μου έτσι με λέγει να κάμω. Εαν απαντώ ένα παπά και ένα βασιλέα, με φαίνεται εύλογον τον παπά να να βάλω να καθήση υψηλότερα από τον βασιλέα· και εάν απαντήσω ένα παπά και ένα άγγελον, πρώτα θα χαιτερήσω τον παπά και έπειτα τον άγγελον. Διότι, αδελφοί μου, είνε ανώτερος και από την Αγίαν Τράπεζαν, ανώτερος και από το άγιον Ποτήριον· διότι το άγιον Ποτήριον είνε άψυχον, μα ο ιερεύς μεταλαμβάνει τα άχραντα Μυστήρια καθ’ εκάστην ημέραν, το τίμιον σώμα και αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και Θεού. Εγώ, αδελφοί μου, δεν έχω καμμίαν κατηγορίαν να κάμω των παπάδων, διότι είνε παπάδες και έχουν τον Χριστόν οπού τούς παιδεύει και ο,τι σφάλμα κάμουν οι παπάδες, έχει ο ο Χριστός μας ράβδον σιδηράν δι’ αυτούς."
Και ο Αγιος νομίζεις πως είναι ενάντια στους μηχανισμούς κάθαρσης της Εκκλησίας;; Η μήπως δεν ξέρει την διαφθορά που υπήρχε στον κλήρο της εποχής; Χαμός γινόταν και το ήξερε και ο Αγιος.
Πρώτα πρώτα να δούμε μια περίπτωση ενός εκκλησιαστικού άνδρα που τα "έπαιρνε" εδώ και 2.000 χρόνια: Ο ΙΟΥΔΑΣ. Μήπως ο Ιούδας δεν ήταν απόστολος; δεν του είχε δώσει τα ίδια δικαιώματα με τους υπόλοιπους ; Αν διαβάσεις τους Πατέρες θα δεις πως ο Ιούδας έκανε ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ απο το ταμείο των αποστόλων. Μήπως τον έλεγξε δημοσίως ο Χριστός; Μήπως τον έκανε βούκινο; Οχι. Αλλα εξ'αρχής του έδωσε και το ταμείο! Και τελικά δεν τον απέριψε ο ίδιος ο Χριστός, αλλα μόνος του εκείνος απέριψε τον Χριστό.
Πάμε παρακάτω. Κάθαρση έχει νόημα ΜΟΝΟ όταν εννούμε "κάθαρση - φωτισμός - θέωση". Αυτοκάθαρση ως έννοια πολιτική δεν υπάρχει. Η παραβολή με τα ζιζάνια είναι παραπάνω απο διαφωτιστική στο θέμα αυτό. Να ξέρεις πως πολλοί δεσπότες ανέχονται ιερείς με προβλήματα γι'αυτό τον λόγο.
Το αναλύει το θέμα "κάθαρση" και πάλι ο π. Ιερόθεος Βλάχος σε σχετικό άρθρο. Τα θεωρεί "προτεσταντίζοντα" όλα αυτά.
>Δεν καταγγελω ΕΓΩ την Εκκλησια. Οι
> παντες το κανουν και
>δικαιολογημενα.
Το "Οι πάντες" δεν μου λέει κάτι. Οι πάντες δεν είναι αγιοι. Οσο για το δικαιολογημένα, έγραψα και παραπάνω πως πραγματικά είναι δικαιολογημένα, με την έννοια πως αναφέρονται σε γεγονότα που έχουν κάποια βάση.
>Οι κατασταση εχει
>φτασει σε τετοιο απροχωρητο σημειο
> που πλεον οι ιερεις μας το λενε
>πλεον ανοικτα στους κυκλους τους
>ακομα και απο του αμβωνος. Το μονο
> που κανω εγω ειναι οτι αποδεχομαι
> ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ για να μην
>υποτιμω την νοημοσυνη των αλλων.
>Και εαν εγραψα καποια καταγγελτικα
> δεδομενα αυτο ειναι γιατι
>αμφισβητηθηκε η αξιοπιστια μου ενω
> προσπαθηθηκε και η παρουσιαση
>καποιων ανθρωπων της εκκλησιας που
> κατασκανδαλιζουν την κοινωνια ως
>"Αγιων" και ΟΛΩΝ τους αλλων ως
>ψευτες.
Βεβαίως συμφωνώ πως δεν θα θάψουμε και το κεφάλι μας στο χώμα σαν τις στρουθοκάμηλους.
Ούτε αυτό είναι σωστό. Ούτε να βγάζουμε όμως καταγγελίες δημοσίως.
Δεν μιλάω για εσένα συγκεκριμένα. Εγώ που τα λέω αυτά μπορεί να έχω κάνει και πολύ χειρότερα πάνω στα νεύρα μου. Συζητάμε όχι το τι λάθη μπορεί να κάνουμε προσωπικά, αλλα το τι είναι σωστό να γίνεται. Ολοι στην προσπάθεια είμαστε.
Μέχρι στιγμής δεν έχω δει κάποια στοιχεία πως πρέπει να βγάζουμε στην φόρα άπλυτα, όσο βρώμικα και αν είναι.
>Και για να τελειωσω με μια
>ερωτηση:
>Αν πουμε οτι οι τραπεζιτες ρουφουν
> το αιμα του κοσμου δεν ειναι
>κατακριση αλλά απλα διαπιστωση. Αν
> πουμε πως οι εργολαβοι οικοδομων
>που πουλουν στον καταχρεωμενο
>κοσμακη την υπογα για βίλα
>αισχροκερδουν δεν ειναι κατακριση
>αλλα περιγραφη μιας
>πραγματικοτητας. Αν πουμε οτι ο
>ΣΥΡΙΖΑ εχει βαλει στοχο να
>γκρεμισει καθε αξια στην Ελλαδα
>δεν ειναι κατακριση αλλα
>διαπιστωση.
>Αν πουμε οτι ο Λαζοπουλος αλλα και
> οι μερικοι δημοσιογραφοι παιζουν
>σκοτεινα παιχνιδια δεν ειναι
>κατακριση αλλα διαπιστωση. Αν
>πουμε οτι ο Βαλλιανατος διαφθειρει
> την νεολαια δεν ειανι κατακριση
>αλλα διαπιστωση.
>Γιατι λοιπον οταν αναφερουμε πως
>στις φτωχειας τον καιρο υπαρχουν
>μοναστηρια που KAI πλουτιζουν KAI
>σκανδαλιζουν ή υπάρχουν δεσποταδες
> που ειναι φιλοδοξοι καριεριστες,
>αυταρχικοι και απομακροι απο τα
>προβληματα του ποιμνιου τους ΑΥΤΟ
>το θεωρουμε κατακριση ενω ολα τα
>προηγουμενα οχι; Απο που προκυπτει
> οτι οι παντες ειναι υπό κριση και
> υπό έλεγχο ΠΛΗΝ των ηγουμενων των
> μοναστηριων και των
>Εκκλησιαστικων αρχοντων, ενω το
>γραφει ξεκαθαρα το Ευαγγελιο πως
>εκεινοι θα κριθουν μαλιστα και
>αυστηροτερα;
Αλλο ηθική αλλο πολιτικη και άλλο δογμα.
Αν βγεις και πεις πως ο τάδε είναι κλέφτης (ακόμα και να είναι) είναι κατάκριση.
Αν βγεις και πεις πως ο τάδε είναι πόρνος (ακόμα και να είναι) είναι κατάκριση.
Αν βγεις και πεις πως ο τάδε ηγούμενος δεν ξέρει τι του γίνεται (και αλήθεια να είναι) είναι κατάκριση.
Αν είναι και ιερέας είναι και ιεροκατηγορία.
Το ότι θα κριθούν αυστηρότερα το λέει. Το να βγουμε έξω και να το πούμε εμείς για να τους εξαφανίσουμε δεν το λέει. Και μάλιστα λέει την παραβολή των ζιζανίων για να μας αποτρέψει.
Στο γεροντικό λέει:
"Ήλθε κάποτε ένα παιδί δαιμονισμένο, για να θεραπευθεί και επισκέφθηκε κάποιον αδελφό από ένα κοινόβιο της Αιγύπτου. Βγαίνει ο Γέροντας έξω και βλέπει τον αδελφό να αμαρτάνει με το παιδί και δεν τον ήλεγξε λέγοντας: 'Εφόσον ο Θεός που τον έπλασε τον βλέπει και δεν τον καίει, ποιος είμαι εγώ, για να τον ελέγξω;' "
Δεν ήξεραν οι συγγραφείς του Γεροντικού πως υπάρχουν "μηχανισμοί αυτοκάθαρσης" της Εκκλησίας; Η κακοποίηση του παιδιού δεν είναι κάτι που χρήζει καταγγελίας με βάση την (κοσμική μας λογική; Τι είναι χειρότερο πες μου, αυτό που έγινε με το παδί η το σκάνδαλο με το βατοπαίδι; Ο Γ. Πορφύριος που λέει να μην διαδίδουμε ακόμα και όσα σκάνδαλα βλέπουμε τι εννοούσε αλήθεια;
>Οσο γι αυτο που λεει ο π. Παϊσιος
>προφανως εννοει αυτους που
>αρεσκονται να βγαουν σκανδαλα στη
>φορα προσποιουμενοι τους
>αναμαρτητους και τους σωστους. Εδω
> ομως υπαρχουν μεγαλες διαφορες
>α) Τα σκανδαλα βγαινουν πια απο
>μονα τους γιατι η αμαρτια εντος
>της Εκκλησιας υπερπληθυνθηκε και
>εμεις πρεπει να ταπεινωθουμε και
>να πουμε πως ναι τα πραγματα ετσι
>ειναι.
Τα σκάνδαλα δεν βγαίνουν ποτέ απο μόνα τους. Κάποιος τα βγάζει. Είτε είναι εντός είτε εκτός εκκλησίας είναι άλλο θέμα.
Για να συμφωνήσουμε τουλάχιστον θα πρέπει να γίνουν κάποιες διαδικασίες. Γιατί πολλές φορές ορισμένοι αθώοι καταδικάστηκαν απο τα ΜΜΕ , ενώ αθωοθηκαν πανηγυρικά. Εκτός αν τα ΜΜΕ έγιναν οργανο της Εκκλησίας και πρέπει να τα προσκυνήσουμε.
Αν όχι καλό είναι να περιμένουμε τουλάχιστον. Απο εκεί και πέρα αν καταδικαστουν (απο εκκλησιαστικά & πολιτικά όργανα, όχι απο λαϊκά δικαστήρια..) μπορούμε ίσως να πάρουμε θέση.
>β) Εγω ΔΕΝ παριστανω τον σωστο,
>ουτε το παραδειγμα προς μιμηση,
>ουτε καταγγελω αδικιες που εγιναν
>σε εμενα αλλα αδικιες που >σκανδαλιζουν το ποιμνιο και
>σπρωχνουν τον κοσμο εκτος
>εκκλησιας. Το ξαναλεω για πολλοστη
> φορα. Οι μικροι τουτοι με
>ενδιαφερουν και οχι ο Αττικης
>Παντελεημων.
Ο ΠΡΩΗΝ Αττικής έλαβε ότι του άξιζε.
Ξαναλέω πως ότι λέω δεν το λέω επι προσωπικού! Συζητάμε τι είναι σωστό να γίνεται. Στεναχωρίεμαι όταν απολογήσαι γιατι νοιώθω δικαστής που μόνο αυτό δεν θέλω να είμαι γιατί και εγώ στο ίδιο καζάνι βράζω! (ισως και σε ζεστότερο καζάνι...)
>Οσο για την θεραπεια που λες το
>ξαναειπα πως δεν αρκει η προσευχη
>σε εναν ανθρωπο που εχει το
>αυτεξουσιο.
Και σου απάντησα πως δεν έχει να κάνει με το αυτεξούσιο. Ακομα και αν δεν θέλει να διορθωθεί/μετανοήσει κάποιος ο Θεός που προγνωρίζει πως δεν θέλει να διορθωθεί μπορεί να κάνει κάτι άλλο ώστε να τον σταματήσει.
Μπορείς ίσως να σκεφθείς/θυμηθείς κάποιον εκκλησιαστικό που δημιουργησε πολλά προβλήματα στην Εκκλησία και ξαφνικά τον πήρε ο Θεός, τον τελευταίο χρόνο;; Και μάλιστα τον πήρε με τρόπο που του έδωσε και χρόνο να νοιώσει μετάνοια, ωστε και τα όσα κακά έκανε να διαγραφούν και ο ίδιος να πάει ίσως ελαφρύτερος "επάνω" παρα τους πόσους είχε εξουθενώσει όταν βρισκόταν στην Γη. Προσωπική μου άποψη είναι πως σώθηκε κιολας και πως εμείς που τον κατακρίναμε (δικαίως γιατί τα είχε κάνει μπάχαλο) μπορεί και να μην σωθούμε. Αλλη λογική έχει ο Θεός βλέπεις.
>Αν ο παπας της ενοριας σου ή ο
>δεσποτης σου ηταν αιρετικος και
>προωθουσε τον ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ γαμο
>των ομοφυλοφιλων και συμμετειχε σε
> οικουμενιστικα συλλειτουργα για
>ομοφυλοφιλους εσυ τι θα εκανες;
Θα επαυα να πηγαίνω εκεί και θα το έλεγα στον Δεσπότη η στην Ι.Σύνοδο. Εκεί όμως δεν έχουμε να κάνουμε με κάποια αμαρτία του Ιερέα, αλλα με παρέκλιση απο την Πίστη της Εκκλησίας. Αλλο το ένα άλλο το άλλο. Αν ήταν ο ίδιος ομοφυλόφιλος (η κλέφτης η μέθυσος) απλά θα έκανα προσευχή να τον φωτίσει ο Θεός.
Και για να δεις πως ακόμα και στα δογματικά θέλει προσοχή και προσευχή και λιγότερες φωνές, σκέψου τον Αγ. Μάρκο τον Ευγενικό. Οταν έγινε η ψευδωένωση των Εκκλησιων τι έκανε; Εβγαλε πλακάτ; πήγε στον Χαρδαβέλλα; φώναζε στους δρόμους;; ΟΧΙ. Δηλωσε την αντίθεση του και πήγε και απομονώθηκε σε ένα κελί! Και προσευχήθηκε! Και η ένωση απέτυχε!!
>Η σιωπη δεν είναι λύση. ΔΙοτι αν
>ήταν τα προβληματα θα ειχαν λυθει
>προ πολλου.
Αυτό δεν καταλαβαίνεις. Πως τα προβλήματα έχουν να κάνουν με την μεταπτωτική μας φύση, δεν έχουν λυθεί εδώ και 2.000 χρόνια και θα λυθούν πλήρως ΜΟΝΟ όταν ξαναρθει ο Χριστός.
Τα δε προβλήπατα υπάρχουν ακόμα, επειδή ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΟΥΤΕ ΑΡΚΕΤΑ ΟΥΤΕ ΟΣΟ ΠΡΕΠΕΙ.
Η προσευχή δεν είναι "σιωπή" όπως την νομίζεις. Η ΣΩΣΤΗ προσευχή είναι ΕΚΚΟΦΑΝΤΙΚΗ ΣΙΩΠΗ. Πολύ περισσότερο "ηχηρή" απο χιλιάδες διαμαρτυρίες!!
>Αλλα αναγκαστηκε ο Θεος να
>χρησιμοποιησει τον Σπυρο
>Καρατζαφερη για να εκπαραθυρωσει
>τον Παντελεημονα απο τον θρονο του
>επειδη καποιοι τον θρονιασαν ενω
>ηταν αναξιος.
Εγώ δεν ξέρω πως σκέπτεται ο Θεός. Εσύ ξέρεις αν "αναγκάστηκε" να τον βγάλει η αν τον έβαλε Ο ΙΔΙΟΣ ΕΚΕΙ, για να μας συνετίσει; Και αν οι προσευχές της Μονής του Αγ. Εφραίμ τον κατέβασαν κάτω; Εγώ δεν ξέρω.
Σιγουρα ομως ανέχτηκε και τον Καρατζαφέρη και τον Παντελεήμονα και εκείνος ξέρει το γιατί. Αν ήθελε του έδινε ένα καρδιακό του Παντελεήμουα και τον άφηνε στον τόπο, νωρίτερα. Η μήπως δεν μπορούσε; Η δεν μπορούσε απλά να τον αφήσει παράλυτο; Η δεν μπορούσε να του στείλει έναν άγγελο να τον κατακεραυνώσει. Το θέμα είναι πως όλους ο Θεός τους ανεβάζει και τους κατεβάζει.
Και θα σου παραθέσω τώρα κείμενο Αγίου που λέει πως τους ΚΑΚΟΥΣ Εκκλησιαστικού Ποιμένες τους βάζει Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ γιατι είμαστε άξιοι για τέτοιους και χειρότερους! Μας βάζει ασχετους αχρηστους αχρείους γιατί τέτοια παίδευση χρειαζόμαστε μπας και πιάσουμε την προσευχή και την κάθαρση την ΔΙΚΗ ΜΑΣ.
Λέει ο Αγ. Αναστάσιος ο Σιναϊτης:
"Υπήρχε και κάποια άλλη πόλις στην περιοχή της Θηβαΐδος που ήταν γεμάτη παρανομία, της οποίας οι πολίτες διέπρατταν πολλά μιαρά και άτοπα πράγματα. Σ' αυτήν λοιπόν κάποιος άνθρωπος του ιπποδρόμου διεφθαρμένος στο έπακρον απόκτησε ξαφνικά κάποια ψευδοκατάνυξι και πήγε και κουρεύτηκε μοναχός και ντύθηκε το μοναχικό σχήμα. Αλλ’ όμως καθόλου δεν σταμάτησε τις πονηρές πράξεις του. Συνέβη λοιπόν να πεθάνη ο Επίσκοπος της πόλεως αυτής. Τότε παρουσιάσθηκε σε κάποιον άγιο άνθρωπο άγγελος Κυρίου και του λέει: «Πήγαινε και προετοίμασε την πόλι, για να χειροτονήσουν Επίσκοπο τον πρώην άνθρωπο τού Ιπποδρόμου». Πήγε λοιπόν αυτός και έκανε ό,τι του παρηγγέλθη. Αφού λοιπόν χειροτονήθηκε ο προαναφερθείς πρώην η μάλλον έτι φαυλόβιος, άρχισε με τον νου του να φαντάζεται ότι κάτι είναι και να υψηλοφρονή. Τότε τού παρουσιάσθηκε άγγελος Κυρίου και τού λέει: 'Γιατί υψηλοφρονείς, άθλιε; Σου λέω αλήθεια ότι δεν έγινες Επίσκοπος, επειδή ήσουν άξιος για ιερωσύνη, αλλά γιατί αυτής της πόλεως τέτοιος Επίσκοπος της άξιζε'. "
Αφού είμαστε χάλια εμείς θα υπάρχουν ανάξιοι Επισκοποι ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Οχι απλά με την ανοχή του!
Και ο κόσμος που τους καταδικάζει καλά θα ήταν να φτιάξει τα δικά του χάλια, γιατί όταν φτιάξει τα δικά του , θα φτιάξουν και τα χάλια των επισκόπων.
>Επομενως υπο την εννοια αυτη οχι
>μονο δεν θα πρπει να κατηγορουμε
>τους δημοσιογραφους αλλα να τους
>θεωρουμε και ευεργετες της
>Εκκλησιας. Άθελα τους βεβαια.
Με αυτή την έννοια , και οι σοβιετικοί που σκότωσαν εκατομμύρια και ήταν η παιδευτική τιμωρία για την διαφθορά της Ρωσίας, πρέπει να τους τιμούν. Ομως θεωρούνται σφαγείς και έτσι θα μείνουν για πάντα στην ιστορία.
>Γι αυτο και λεει ΧΡΕΙ ελθειν τα
>σκανδαλα αλλα αλοιμονο σε αυτον δι
> ου ερχονται. Είτε ειναι αυτοι που
> τα κανουν ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ ειναι
>δεσποταδες είτε δημοσιογραφοι που
>αρεσκονται να ανακυκλωνουν την
>βρωμια.
Οπως σου είπα δεν διαφωνώ στην διάγνωση, αλλα στην Θεραπεία. Μονο με την προσευχή μπορούμε να φωνάξουμε τον Θεό να επέμβει (με οποιονδήποτε τρόπο εκείνος θέλει). Αν δεν γίνουμε "ανθρωποι" , Χριστιανοί, ανθρωποι της Προσευχής, ο Θεός θα φέρνει τέτοιους και χειρότερους μέχρι να βάλουμε μυαλό και να κάνουμε την ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΑΣ κάθαρση και όχι να προαπαθούνε να κάνουμε κάθαρση στους άλλους.
Eπιτρέψτε μου να παρέμβω στον διάλογο: Θα ήταν ευχής έργο να υπήρχαν κληρικολαϊκές ενοριακές και δι-ενοριακές συνάξεις (π.χ. των ενοριών μιας περιοχής), παρουσία του επισκόπου, όπου τα θέματα που απασχολούν τον εκκλησιαστικό χώρο να τίθενται ανοιχτά και χωρίς φόβο. Θα πρέπει ο επίσκοπος να ξαναγίνει πατέρας, όχι απλά να επισκέπτεται τις ενορίες για τις χοροστασίες. Τότε θα μπορούσε να εφαρμοστεί το "ειπέ τη Εκκλησία". Νομίζω ότι υπάρχει άμεση ανάγκη για κάτι τέτοιο.
@Anvnyme
Εμεις λοιπον σαν καλοι χριστιανοι ας μην κανουμε την παπια. Ας ασχοληθουμε και με τις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ αφορμες. Και επειδη οπως ακριβως λες πως οι γεροντες αναφερονται στις αδελφοτητες και επειδη δημοσιογρφικες αδελφοτηες δεν υπαρχουν αλλα ουτε και εγω τουλαχιστον ουτε οσους εγω γνωριζω ανηκουν σε καπια αδελφοτητα επομενως τα λεγομενα του γεροντα Παϊσιυο και του γεροντα Πορφυριου δεν αφορουν εμας αλλα τις αδελφοτητες.
Καλα αστειευεσαι βεβαια οταν παραθετεις το συγκεκριμενο εδαφιο απο τον Αγιο Κοσμα τον Αιτωλο που μιλαει για το σεβασμο στο ρασο γενικοτερα για να υπονοησεις σεβασμο και στον Αττικης Παντελεημονα. Αλλου ο Αγιος Κοσμας προβλεπει πως τους τελευταιους χρονους οι παπαδες θα ειναι χειροτεροι απο τους λαϊκους. Ο Αγιος Κοσμας ΔΕΝ εννοει τιμη στον αναξιο και στον αιρετικο ρασοφορο.
Ο Αγιος Κοσαμς επισης δεν καταφερεται εναντιον των μηχανισμων καθαρση της Εκκλησιας. Που το ειδες αυτο. Απο που συμπεραινεται πως τιμη στο ρασο σημαινει και καταργηση των μηχανισμων καθαρσης;΄
Μετα ναφερεσαι στι γεροντικο που αφορα ενα μοναστηρι και μια εσωτερικη υποθεση της μονης. Η κοινωνια και η Εκκλησια ομως ΔΕΝ ειναι τσιφλικι του καθε δεσποτη. Ο Δεσποτης δεν ειναι εγκλειστος σε καποιο μοναστηρι για να μην μας αφορα. Αν ο Εφραιμ εκανε οργια ΜΕΣΑ στο μοναστηρι του δεν θα μας αφορουσε καθολου. Αλλα μας αφορα απο την σιγμη που ο ΙΔΙΟΣ μαπιβοβγαινει σε υπουργεια, στην κοινωνια και στον κοσμο. ΑΠο την στιγμη που και ο Εφραιμ και ο Δεσποτης εκκοσμικευεται τοτε ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ ειναι υπολογος προς παντες, οπως και ο ΚΑΘΕ πολιτης αυτης της χωρας. Δεν ειναι υποχρεωμενοι οι παντες να σεβονται τα καμωματα του οποιοδηποτε ρασοφορου. Αυτο θα πρεπει καποτε να το συνειδητοποιησουμε.
Τωρα ετσι οπως το γραφεις ειναι σαν να υπονοεις πως ο ΘΕΟΣ χειροτονει αναξιους επισκοπους. Ενω η πραγματικοτητα ειναι πως αναξιοι επισκοποι χειροτονουν τους όμοιους τους. Απλα ο Θεος ΑΝΕΧΕΤΑΙ μιαν κατασταση. Αν επρεπε να ριξει θανατικο θα αρχιζε απο τον Βαλιανατο.
Και ΟΧΙ δεν συμφωνων πως ΕΜΕΙΣ αξιζουμε τετοιυς επσικοπους. Διοτι ξερω ΔΕΚΑΔΕΣ λαϊκους που θα ηταν καλυτεροι τους. Απλα ετσι οπως εχει αλοιωθει η δομη της εκκλησιας με την υποχρεωτικη αγαμια των επισκοπων που ειναι και νεωτερισμος οι μονοι που μπορουν να γινουν επισκοποι ειναι φιλοδοξοι και ματαιοδοξοι καριεριστες συνηθως, διακονοι παρατρεχαμενοι των επισκοπων και ανθρωποι περιορισμενης πνευματικοτητας, διοτι αν ειχαν πνευματικοτητα ως ΑΓΑΜΟΙ θα πηγαιναν σε μοναστηρι συμφωνα με τους κανονες της Εκκλησιας. Εδω ομως μιλαμε για ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΗ των κανονων της Εκκλησιας. Γιαννης κερναει , Γιαννης πίνει. Οι λαΊκοι εκπαραθυρωθηκαν απο την εκλογη επισκοπων και οι επισκοποι εκλεγονται απο φατριες και συντεχνιες, δοσοληψιες και κυκλωματα.
Επομενως απο την στιγμη που η εκλογη των επισκοπων γινεται ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΑ τοτε πως μπορει να επεμβει ο Θεος για να εκλεγει ποτε δια βοης ο ταπεινος και ο αξιος. Ο φιλοδοξος και ο αναξιος θα εκλεγει μοιραια. Και αυτο επιτρεψε μου να εχω την πεποιθηση πως δεν προκειται να αλλαξη με προσευχη. Ειναι το ίδιο απιθανο να μην πω αδυνατο με το να γινει το Βατικανο και η Ρωμαιοκαθολικη Εκκλησια ξαφνικα Ορθοδοξη.
Εσυ καλα κανεις να πιστευεις πως το φαρμακο ειναι η προσευχη. Εγω επιτρεψε μου να μην το πιστευω, οχι γιατι δεν πιστευω στην προσευχη γενικοτερα αλλα επειδη οπως προανεφερα δεν πιστευω πως ο Θεος μπορει να παρεμβει στο αυτεξουσιο και στην ελευθερια του ανθρωπου.
Ειλικρινα ευχομαι να εχω ΕΓΩ λαθος και η προσευχη να μορει να αλλαξει τα πραγματα. Αλλα δυστυχως αδυνατω να το πιστεψω. ΟΙ ανθρωποι αυτοι ζουν στον δικο τους κοσμο, της αυτοδικαιωσης και της αυτοϊκανοποιησης και το χειροτερο ειναι πως δεν τους ελεγχει ΚΑΝΕΙΣ.
Καθεσαι και μου κανεις κριτικη και εγω την αποδεχομαι και επιχειρηματολογουμε και συζητουμε. Για τολμα να κανεις το ιδιο σε καποιον ηγουμενο ή δεσποτη. Θα σε κατακεραυνωσει! Χωρις νουθεσια λοιπον πως περιμενεις να αλλαξει κατι στον ανωτερο κληρο.
@Marko
Αυτο που λες θα ηταν ευτυχημα. Αλλα εσυ για ποιο λογο νομιζεις ότι δεν γινεται;
Οπως μου εξομολογηθηκε η δυναμικη μοναχη Χ. σε καποια Μονη της Θεσσαλιας όταν κοιμηθηκε η αγια προηγουμενη ηγουμενη και οι μοναχες ηθελαν να εκλεξουν ως διάδοχο της μια άλλη πολυ αξια και πνευματικη μοναχη, την παιρνει ο δεσποτης παραμερα επειδη ήθελε να αναδειξει εκεινος στο μοναστηρι ως ηγουμενη εκεινη που ηταν το ματι και το αυτι του δεσποτη στην μονη και λεει στην μοναχη Χ. "Και εσυ κοιτα μην μου χαλασεις την δουλειά".
Αποτελεσμα; "Εξελεγη" ως ηγουμενη ο ανθρωπος του Δεσποτη, η οποια αταλαντη ουσα παρελαβε την μονη με 18 μοναχες και σημερα εμειναν 8. Εκτος απο 2 που πεθαναν οι υπολοιπες εφυγαν σιγα σιγα σε αλλα μοναστηρια.
Και εσυ μιλας για συμμετοχη των λαϊκων στην Εκκλησια; Ουτοπία! Σημερα ο μονος ρολος που μπορει να διαδραματησει ενας λαϊκος στην Εκκλησια ειναι αυτος του υποτακτικού και του παρατρεχαμενου. Διαφορετικα τον τρωει ο λυκος.
Παρεμβαίνοντας κι εγώ στον διάλογο σας πιστεύω οτι δεν έχουμε δικαίωμα να κρίνουμε τις αμαρτίες και τα παραπτώματα των ιερωμένων αλλα έχουμε δικαίωμα να διαμαρτυρόμαστε για την κακοδιαχείριση και τα λάθη στην διοίκηση.
@Nona
Νομιζω πως το εθεσες στη σωστη του βαση. Τουλαχιστον κατ εμενα. Αυτο που προσπαθω να πω ειναι οτι δεν με αφορα ο ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ βιοσ και η πολιτεια του καθε Δεσποτη ή Ηγουμενου και οι ατομικες τους αμαρτιες.
Οταν ομως τα παθη αυτα εχουν αντικτυπο στην ζωη και το μελλον της Εκκλησιας και της κοινωνιας και σκανδαλιζουν τον απλο κοσμο και τον διωψνουν απο την Εκκλησια, εκει ειναι η κοκκινη γραμμη που θεωρω πως ΠΡΕΠΕΙ να διαμαρτυρομαστε για να παψουν να μας θεωρουν οπως προφανεστατα μας θεωρουν: Υποτακτικους και δουλοπαροικους.
ΑΝ αγαπαμε την Εκκλησια. Αν ΔΕΝ την αγαπαμε αλλο πραγμα.
Και κακως αναφερθηκε πως η εκκλησια δεβ κινδυνευει επι της γης. Η Εκκλησια της Περσιας που εξαφανιστηκε. Και εαν θεωρησουμε και τους ετεροδοξους ως μη εκκλησια τοτε τι απεγινε ολοκληρη εκκλησια της Ρωμης, ή της Αγγλιας. Εξαφανιστηκαν εξ αιτιας του ιερατειου. Λετε να μην υπηρχαν και ανθρωποι που προσευχονταν για να αλλαξει αυτο; Αλλα τελικα ΤΙΠΟΤΑ δεν εγινε διοτι ο Θεος δεν μπορει να παρεμβει στην ανθρωπινη βουληση.
γραάφει ο ανώνυμος:
"Μπορείς ίσως να σκεφθείς/θυμηθείς κάποιον εκκλησιαστικό που δημιουργησε πολλά προβλήματα στην Εκκλησία και ξαφνικά τον πήρε ο Θεός, τον τελευταίο χρόνο;; Και μάλιστα τον πήρε με τρόπο που του έδωσε και χρόνο να νοιώσει μετάνοια, ωστε και τα όσα κακά έκανε να διαγραφούν και ο ίδιος να πάει ίσως ελαφρύτερος "επάνω" παρα τους πόσους είχε εξουθενώσει όταν βρισκόταν στην Γη. Προσωπική μου άποψη είναι πως σώθηκε κιολας και πως εμείς που τον κατακρίναμε (δικαίως γιατί τα είχε κάνει μπάχαλο) μπορεί και να μην σωθούμε. Αλλη λογική έχει ο Θεός βλέπεις."
ερωτώ: τόσο απλή και εύκολη ειναι η μετάνοια; δηλ. κανουμε οτι θέλουμε στη ζωή μας, καταδυναστευουμε τους πάντες με όσα μέσα κραταμε στα χέρια μας και στο τέλος της ζωής μας με ένα συγχώρεσε με Θεέ μου περνάμε στη βασιλεία του Θεού; Αν ειναι δυνατόν!!! και οι αλλοι που αγωνίζονται χρόνια κάτω απο το πέλμα τους.. τι γινεται με αυτούς;κοροϊδα πιάνονται δηλαδή... δεν καταλαβαίνω το σκεπτικό του ανώνυμου. πως γίνεται να σωθεί κάποιος που δουλεύει χρόνια στα πάθη του;
παρακαλώ τον Ανύνυμο ας μου το εξηγήσει. ο συγκεκριμένος λόγος του με αναποδογύρισε
ευχαριστώ
tex
@tex
Εγω που βλεπεις ποσο διαφωνω με τον Ανωνυμο εδω θα συμφωνησω μαζι του. Διοτι αυτο που αναρωτιεσαι δεν εχει να κανει με το τι πρεπει κανουμε εμεις σαν προσωπα απεναντι στον Θεο και τους ανθρωπους της Εκκλησιαστικης και Πολιτικης εξουσιας αλλα στο πως βλεπει ο ΘΕΟΣ τον καθε άνθρωπο και την σωτηρια του αποστασιοποιημενα. Ειναι σαν να λες στον πατερα του Ρωχαμη να παψει να τον αγαπα επειδη ειναι ληστης.
Ο λογος που διαφωνω με τον Ανωνυμο δεν ειναι οτι αισθανομαι μισος για αυτα τα δυστυχησμενα πλασματα με τις μητρες και τις πατεριτσες. Δηλαδη ο Αττικης Παντελεημων ειναι μια ΤΡΑΓΙΚΗ φιγουρα. Καθαρμα του κοσμου τουτου που λεει και το Ευαγγελιο. Αν κριθει για αυτα που βλεπουμε και γι αυτα τα οποια εχει σκανδαλισει τον κοσμο το μελλον του δεν μπορει να ειναι αλλο απο τον ΑΠΟΠΑΤΟ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ. Δεν θα υπαρχουν βαθυτερα ταρταρα για ανθρωπους σαν αυτον και τους ομοιους του.
Οι δεσποταδες και οι πολιτικοι μπορει να φαινεται πως φαινομενικα ευημερουν αλλα έχουν και τα ΔΥΟ πόδια στον τάφο. Ειναι για λυπηση.
Αν αντιδρω δεν ειναι για να τους τιμωρησουμε ή να τους εκδικηθουμε αλλα να τους ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ πριν παρουν κι αλλους μαζι τους στον λαιμο τους. Πριν διαλυσουν οτι εχει απομείνει ορθιο.
Υπ αυτην την έννοια, εναν άνθρωπο κολασμενο οταν έρχεται μια αρρωστεια και τον φερνει ΕΣΤΩ την τελευταια στιγμη σε μεταννοια εμεις θα πρεπει να χαρουμε. Ας μπει και εκεινος στην Βασιλεια των ουρανων όχι πια σαν δήμαρχος όπως έζησε σε αυτη τη ζωη αλλα σαν κλητηρας.
Στα πλαισια τη συγχωρεσης θα πρεπει να χαρουμε και για τον χειροτερο ανθρωπο της γης ΑΝ σωθει. Κι αυτο γιατι δεν ξερουμε και εμεις που στεκομαστε. Ειναι αποδεδειγμενο πως πολλοι δουλοι οταν εγιναν άρχοντες εγιναν χειροτεροι απο αυτους που κατεκριναν. Το λεει ξακαθαρα πως εμεις θα πρεπει να μαθουμε να συγχωρουμε για ΝΑ συγχωρεθουμε
Αυτο δεν σημαινει πως ΟΛΟΙ οσοι εζησαν σαν τερατα θα σωθουν. Αλλα καποιοι μονο.
Και ξαναλεω προς τον Ανωνυμο πως εμενα δεν με νοιαζει το αν μερικοι ρασοφοροι ειναι φρικτοι σαν ανθρωποι, με νοιαζει όμως που ειναι φρικτοι απεναντι στην Εκκλησια. Και ΜΟΝΟ γι αυτο το λογο θα πρεπει όσο μπορουμε να τους εξουδετερωσουμε.
theprovlite,
Για να μην αφήσω κάπως μη καλά επεξηγημένο κατά την δική μου άποψη το τελευταίο ερώτημα μου θα ήθελα να προσθέσω μερικά ακόμη..
Επειδή πρέπει να είμαστε αντικειμενικοί και προσεκτικοί όταν μιλάμε για τον όρο μετάνοια,
πρέπει να σημειώσουμε πως η μεγαλύτερη αρετή που επισημαίνει το
γεροντικό ...είναι η διάκριση!!! μάλιστα ,όλες φυσικά οι αρετές
είναι ,τάλαντα που πρέπει να τα πολλαπλασιάσουμε ,αλλά αξιότερο, το
ίδιο το γεροντικό αναφέρει την διάκριση. Άραγε είμαστε σε θέση να διακρίνουμε σωστά και αμερόληπτα ποιος φεύγει μετανοημένος ή είναι μια ψυχολογική και συναισθηματική εικόνα που μας δίνει αυτό το φαινόμενο; δεν πρέπει να συνοδεύεται από έργα άξια αυτής της μετάνοιας ή τουλάχιστον αποκατάσταση εν μέρει των ζημιών που προκάλεσε ;
Ο Χριστός,
ποτέ δεν απαίτησε ,ούτε πρόσβαλε ούτε
υποτίμησε ούτε υπόθαλψε. Ακόμα και τον Προδότη καταδότη Του τον
συμβούλεψε να κάνει γρήγορα, για να μπορέσει να μετανοήσει .. αν ήθελε.
Ποια μετάνοια να ακούσουμε και ποιους ανθρώπινους κανόνες ,όταν ο
Κύριος περιμένει από μας έργα μετανοίας συνδυασμένα με την πίστη;
Πόσοι σήμερα αληθινά μετανοούν ; πως Ο Κύριος Είναι κάπου
περιμένοντας την ώρα που σαν κλέφτης θα έρθει να κρίνει τον καθένα;
Αν πιστεύαμε πως ανά πάσα στιγμή μπορεί να έρθει ,δεν θα τύθονταν θέμα
υπακοής σε ηγούμενους και γέροντες ,αφού όλοι μας θα έπρεπε αν
αγαπιόμασταν να προσπαθούσαμε να βοηθήσουμε στην ορθοτομιση μας.
Όλοι μας, ουκ εστι δούλος ουδέ ελεύθερος ουδέ άντρας ουδέ γυνή.
Αν αγαπιόμασταν και αληθινά όπως μας το ζήτησε, θα ψάχναμε να βρούμε
άτομα να μας βοηθήσουν να εξαλείψουμε κάθε πιθανή ατέλεια μας. Θα
ζητούσαμε κριτική ,ενασχόληση με μας. Μπας και κάνουμε κάτι που δεν
πρέπει. Καλοπροαίρετα θα αγωνιούσαμε να μάθουμε αν θίξαμε άθελα μας
ακόμα και τον τελευταίο άγνωστο. Θα συζητούσαμε για να καταλάβουμε αν
έχουμε κάτι μεμπτό πάνω μας να μην μπούμε με άπρεπη ενδυμασία στον
Οίκο του, ΑΝ μπούμε.
Οι επίσκοποι, οι γέροντες, οι πνευματικοί κλπ υποκειμενικά ,λόγω τις μακρόχρονης προσπάθειας τους στα
εκκλησιαστικά ,στην αναζήτηση Του Κυρίου, κατά κανόνα ,πρέπει να έχουν
και κάτι παραπάνω… Σύμφωνα με την εμπειρική λογική. Αυτό το κάτι
παραπάνω, το βίωμα τους ,το συμπέρασμα τους ,αυτά που τα ζητά με
ταπείνωση ο πιστός, και με τρόπο δεκτικότητας εν
έργω δηλώνει την σωστή μετάνοια και πίστη .
Η σωστή έννοιά της, το νόημά της και η ουσία της, είναι η ένδειξη
ταπείνωσης. Είδατε εσείς κανέναν από τους αναφερόμενους εν ζωή η και στη θανή τους μετανοημένο; Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο θα το πληροφορηθεί πρώτα απολα η εσωτερική μας ύπαρξη, ο κρυπτός της καρδίας μας άνθρωπος που απαντά σε όλα τα δρώμενα μυστικώ τω τρόπω…
Έτσι λοιπόν πολύ απλά ,όταν βλέπουμε φαινόμενα μετάνοιας χωρίς
πνευματικότητα ,χωρίς βάθος ,χωρίς ποιότητα, χωρίς καρποφορία
πνευματική ,δηλαδή αρετές που δεν κρύβονται. Τότε μάλλον ίσως έχουν αφήσει κάτι από το βάρος που θα έπρεπε να δώσουν….
text
@Text
Πολυ φοβάμαι πως έχεις δίκιο. Το ΚΥΡΙΩΤΕΡΟ χαρακτηριστικό των ανθρωπων αυτων είναι η ΠΟΡΩΣΗ και η νέκρωση της συνειδησης. Όταν σε συλλαμβανουν ως κίναιδο και με 800.000 ευρω στην Τραπεζα, όταν συγκλονιζεις το πανελλήνιο και αντι να παρεις τα όρη και τα βουνα να περασεις τα στερνα σου εν μετανοια ζητωντας συγγνωμη και αντ αυτου κανεις και δικαστηρια για να μην χασεις την δεσποτικη σου έδρα και λες οτι τα λεφτα τα ειχες για μια "ώρα ανάγκης" τοτε αν αυτο δεν ειναι πορωση τι είναι; Και να σκεφθεις οτι αυτο το άτομο ήταν στην θεση που είναι για να ΠΟΙΜΑΝΕΙ χιλιαδες ανθρωπων. Ήμαρτον Κύριε!
Αλλα πάντα θελω να πιστευω πως η μετανοια της τελευταιας στιγμης ή καποιες άγνωστες σε μας αγαθοεργιες τελικα θα δωσουν το διαβατηριο της Βασιλειας των Ουρανων.
Για τον Χριστοδουλο ας πουμε θελω να πιστευω πως όσο γαλα μαζεψε δεν χυθηκε ΟΛΟ όταν ο ΊΔΙΟΣ κλωτσησε τον κουβα.
φίλοι μου με απόλαυση και μεγάλο ενδιαφέρον "ρούφηξα" την κάθε λέξη σας.
πολύ χρήσιμο όταν διαβασμένοι άνθρωποι που στην ουσία συμφωνούν (διότι δεν γίνεται αλλιώς :)
δίνουν διαφορετική οπτική γωνια και άπειρα ερεθίσματα για προβληματισμούς.
διότι με τον τρόπο που "βλέπεις" τον ήλιο τότε η που θα καείς η που θα φωτιστείς.
αλήθεια ποσο προσωπική είναι η αμαρτία και ποσο άγνωστο το που "ζει"
και θα συνεχίσει να ζει ο κάθε ένας από εμάς. (κόλαση η παράδεισο?)
αρχίζω να νιώθω ότι δεν γνωρίζω απολύτως τίποτα όχι μονο για τον διπλανό μου αλλα και για τον εαυτό μου (αυτόν τον πολύτιμο αντίπαλο μου)
οποτε σίγουρα τον διπλανό μου θα τον αδικήσω με την οποιαδήποτε κριτική αλλα και τον εαυτό μου πιο πολύ ακόμα, αν υποκύψω.
διότι οποτε λέω κάτι που στεναχωρεί τον διπλανό μου, πιο μεγάλη στεναχώρια (μάλλον) νιώθω εγώ. όταν κάποτε χτύπησα με την πόρτα του αυτοκινητου την αγαπημένη μου (κατά λάθος)
η θλίψη μου ήταν τόσο μεγάλη που ευχήθηκα να γύριζε ο χρόνος πίσω και να με έβρισκε κατάκοιτο ώστε να μην μπορούσα να πληγώσω κανέναν. και πάλι ίσως τότε θα ένιωθαν πληγωμένοι οι γονείς μου που θα με έβλεπαν έτσι.
το μονο που καταλαβαίνω λοιπόν είναι ότι δεν μπορώ να είμαι σίγουρος για τίποτα, η κάθε πράξη μου μπορεί να φαίνεται καλή η κακή αλλα να μην είναι τίποτε από τα δυο! σίγουρα όμως έχει επιπτώσεις και συνέπειες άγνωστες.
έτσι το μονο που με παρηγορεί είναι να λέω ότι ο,τι γίνεται για καλο είναι. τουλάχιστον θα προσπαθήσω να το κάνω εγώ να βγει σε καλο.
βεβαια η αγάπη δεν είναι ούτε καλή ούτε κακή, μάλλον αυτά τα 2 είναι ανθρώπινα κατασκευάσματα για να περιγράψουμε τη χαρά,τη γαλήνη,τον θυμο,τη λύπη,
δηλαδή τα συναισθήματα μας.
καταλαβαίνω ακόμα ότι όσο και να προσπαθήσω να βλάψω κάποιον, μονο τον εαυτό μου βλάπτω, το γνωστό φαινόμενο του θύτη που γίνεται θύμα.
ουσιαστικά λοιπόν κανεις δεν με βλάπτει παρα μονο τον εαυτό μου μπορώ να βλάψω.
με αυτήν την έννοια δεν μπορώ με τίποτα να γνωρίζω ποιος σώζεται και ποιος όχι, είναι και αυτό τόσο προσωπικό. δεν μπορώ να δω μέσα στον καθένα για να δω τι κρύβεται.
ούτε καν τον εαυτό μου μπορώ να δω, μου κρύβεται τόσο καλά! ουσιαστικά δεν γνωρίζω αν ζω τον παράδεισο η την απουσία του, κάθε στιγμή αλλάζω γνώμη.
και μια απάντηση στον φίλο που μίλησε για τον αγώνα και το βραβείο που θα πάρουμε στο τέλος.
ο προσωπικός αγώνας του καθενός είναι μια επιλογή εν ελευθερια που του δίνει ήδη τα βραβεία σήμερα. το τι θα πάρει αύριο, άγνωστο. και μάλλον αδιάφορο. όταν "αισθανθείς" την αγάπη,
όταν η χάρη σε αγκαλιάσει (όπως μια μητέρα αγκαλιάζει το νεογέννητο) δεν σε ανησυχεί κανένα βραβείο, δεν νοιάζεσαι για τίποτε μελλοντικό. ο χρόνος σταματάει. να το πω πιο ωμά, δεν σε ενδιαφέρει τίποτε, ότι "χρειάζεσαι" το έχεις ήδη!
@Luffy
Πολλα απο αυτα που λεμε ή κανουμε ακροβατουν σε τεντωμενο σχοινι. Ζουμε μια ζωη που βασιζεται σε λεπτες ισορροπιες.
Έχεις δικιο πως δεν μπορουμε να ξερουμε ποιος θα σωθει και ποιος οχι, ποσο κακο ειναι κατι φαινομενικα κακο και αντιστροφως.
Μερικες φορες επισης ειναι δυσδιακριτα τα κιντηρα και οι αφορμες που άλλος κανει μια αμαρτία ενώ άλλος κριτικη ή εισηγειται καποια μετρα ή εκφραζει μια πικρια.
Ετσι εχεις δικιο πως δεν διαφωνω επι της ουσιας με κανεναν. Δηλαδη αντιλαμβανομαστε απο την ΙΔΙΑ οπτικη γωνια το προβλημα αλλα προσπαθουμε να βρουμε την ΛΥΣΗ του απο διαφορετικες.
Αν εχεις δει και την ταινια "Η Αποστολή" (Mission) που διαφημιζω μαλιστα "προφητικα" στο παρον blog θα καταλαβεις τι εννοω. Ο Robert De Niro προτιμησε την σθεναρη αντισταση στην διαφθορα του Βατικανου ενω ο Jeremy Irons μια πιο στωϊκη και πασιφιστικη γραμμη. Το αποτελεσμα παντως ήταν τραγικο και για τους δύο. Το διεφθαρμενο Βατικανο εξοντωσε και τον ενα και τον άλλο.
Εγω πάντως ειμαι της γραμμης De Niro. Γιατι πιστευω πως χρονο με το χρονο τα πραγματα γινονται μαλλον χειροτερα παρα καλυτερα.
Δεν λεω πως φταιει τοσο η διαφθορα στην Δεσποτοκρατια και τα κυκλωματα των Αρχιμανδριτων (εχθες ακουσα ακομα 2 νέα κρουσματα και λυπηθηκα) αλλα το οτι επειδη οι ανθρωποι αυτοι ειναι εκτος τοπου και χρονου, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να συγκρατησουν την κοινωνια απο τις ραγδαιες εξελιξεις και να εκσυγχρονισουν τον λογο τους (χωρις όμως να αλλαξουν καθολου το περιεχομενο του) με αποτελεσμα ο κοσμος να εγκαταλειπει το πλοιο της σωτηριας.
Δεν μπορεις να μιλας δηλαδη εις τους Ρωμαιους ως εις Γαλάτας.
Το γεγονος αυτο καθως επισης και το οτι ο,τι κανουμε ως Χριστιανοι πια το κανουμε ως ΑΤΟΜΑ και οχι συλλογικα ως Εκκλησια, το ότι έχουμε γινει σκορποχωρι και ο καθενας τραβαει το δρομο του κι ο Θεος και η ψυχη του ενω οι ετεροδοξοι, οι αιρεσεις και τα πολιτκα κομματα λειτουργουν ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ μου δινει την αισθηση πως ανηκω σε μια Εκκλησια του ενός.
Αν είμασταν καλυμενοι ως προς αυτο, αν δηλαδη ειχαμε την αισθηση πως η Ορθοδοξια ειναι ΚΑΙ συλλογικοτητα και οχι μια New Age πνευματικοτητα που την εξασκει ο καθενας μονος του στο σπίτι όπως εχει καταντησει, τότε παιρνω το ρισκο να ισχυρισθω πως ΚΑΝΕΝΑΣ δεν θα ασχολειτο και ΚΑΝΕΝΑΝ δεν θα σκανδαλιζε το εαν ο Α ρασοφορος εχει τεραστια περιουσια ή ο Β είναι έκφυλος.
Το γεγονος πως προσωπικα τουλαχιστον βλεπω τους ρασοφορους ως ΧΩΡΙΣ φεροντες ρασα, ΔΕΝ ειναι ασεβεια προς το σχημα τους. Γιατι σεβομαι εξ ισου και τον κληρικο και τον λαϊκο και τον άπιστο χωρις διακριση. Τουναντιον αυτη η σταση ειναι ΥΠΕΡ τους διοτι αν τους δω χωρις ρασα σαν εναν οποιοδηποτε ανθρωπο τοτε μπορω να τους δω με μεγαλη ελαστικοτητα και μεγαλη επικοικεια.
ΑΝ ομως οι ίδιοι αρεσκονται στα χρυσα και τα ασημενια και στις μητρες και τις πατεριτσες και την εξουσια, και υιοθετουν μια συμπεριφορα "σας αρεσω δεν σας αρεσω θα σας κατσω στο σβερκο", τοτε πια ο ίδιος θετει τον εαυτο του υπο κριση.
Για να κλεισω με ενα παραδειγμα: Δεν με νοιαζει αν π.χ. η Μπακογιαννη εχει περιουσια, ή είναι φιλοδοξη ή έχει παρανομη ερωτικη σχεση. Με νοιαζει ομως αν σαν ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ διασυρει την χώρα ή ξεπουλα τα εθνικα μας συμφεροντα στους εχθρους μας. Εκει ξεπερνα τα ορια της αγαπης που πρεπει να εχουμε προς παντας ως ΠΡΟΣΩΠΑ και περνά στην σφαίρα της ΙΔΙΟΤΗΤΑΣ και της ΘΕΣΗΣ που παιρνει στο λαιμο της ένα ολόκληρο έθνος.
Εκει θεωρω πως ΠΡΕΠΕΙ να διαμαρτυρωμαστε χωρις να γινομαστε όμως ΕΜΕΙΣ η αιτια του σκανδαλου.
Δημοσίευση σχολίου