TA... ΚΑΝΕΙΣ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΑ ΙΣΦΑΧΑΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΥΡΕΛΟΥΔΕΣ
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ 2/3/2011
Δεν μας έφταναν όλοι οι προϋπάρξαντες -ισμοί πού εφεραν την ανθρωπότητα σε αυτά τα χάλια, απέκτησε και η... επιχειρηματικότητα την κοσμοθεωρία της. Αυτη του φάε, πίε και εφραίνου ή επί το λαϊκότερον, η ζωή είναι ότι φάμε, ότι πιούμε κι ότι αρπάξουμε (αυτολογοκριθηκα). Ξεχνώντας βέβαια ότι σε ενα πεπερασμένο χώρο και χρόνο το ότι αρπάξουμε, δεν ειναι ο κομήτης του χάλεϋ που ετυχε να περνά από δίπλα και τον βούτηξε ο πιο καπατσος. Η πίτα ειναι συγκεκριμένη. Και εαν αρπαξω εγω δυό κομμάτια ή την τεμαχισω έτσι ώστε το δικό μου κομμάτι να ειναι μεγαλύτερο κάποιος άλλος θα μείνει νηστικός. Ιδιαίτερα αν εγω είμαι βουλιμικός και ξεσπάω τα υπαρξιακά μου κενά στο φαγητό. Γιατί τοτε είμαι ικανός να φάω και ολόκληρη πίτα.
Ακόμα και εαν ο πλούτος είναι προϊον εργασίας και παραγωγικότητας οι πρώτες ύλες δεν ειναι ανεξαντλητες. Όποιος λοιπον τα οικειοποιείται, τα στερεί είτε από τους ανθρωπους τριγυρω του είτε από τις μελλοντικές γεννεές.