19/11/09

ΟΤΑΝ ΟΙ ΚΑΡΧΑΡΙΕΣ ΣΥΧΝΑΖΟΥΝ ΣΤΑ ΕΝΥΔΡΕΙΑ



Δύσκολο είναι να κάνεις έναν αγώνα, να αντιστέκεσαι, να φωνάζεις, να προσπαθείς να ευαισθητοποιήσεις σαν τον Δον Κιχώτη. Μπορεί να επέλεξες να παραμείνεις ένα μικρό ψάρι γιατί δεν σου αρέσει το κρέας αλλά μπορεί να ήταν και στο DNA σου, απλά να μην είχες τις προδιαγραφές να γίνεις μεγάλο.

Τα μικρά ψάρια είναι γενικώς αναλώσιμα. Το λένε τροφική αλυσίδα. Βέβαια και εκείνα αναπτύσσουν μηχανισμούς αυτοπροστασίας. Κρύβονται κάτω από τους βράχους και τα πολύχρωμα κοράλια. Οι καρχαρίες εκεί δεν μπορούν να τρυπώσουν λόγω όγκου. Η ταπείνωση τα σώζει στην σκιά του βράχου. Στην θάλασσα πάντως είσαι υποψιασμένος ως ψάρι.

Το πρόβλημα ξεκινάει όταν κάνεις το μοιραίο λάθος να αναζητήσεις την ασφάλεια ενός ενυδρείου. Να αποχωρισθείς από τα σκοτάδια του βυθού. Και εκεί ανυποψίαστος ων αντιλαμβάνεσαι πως παγιδεύτηκες. Διοτί συνειδητοποιείς οτι καρχαρίες υπάρχουν και εκεί, στο ενυδρείο και μάλιστα τους ξεφεύγεις ακόμα πιό δύσκολα. Άσε που σου δίνεται και η εντύπωση ότι τελικά οι διαχειριστές του ενυδρείου περισσότερο για τον καρχαρία ενδιαφέρονται, γιατί αυτός κόβει τα εισητήρια. Αυτόν περιποιούνται και φροντίζουν. Και πως τόσο εσύ, όσο και όλα τα άλλα τα μικρότερα ψάρια βρεθήκατε εκεί για έναν μονο λόγο: Να αποτελέσετε βορά για το κήτος.

Εξ άλλου μην το ξεχνάμε πως και το ενυδρείο, επιχείρηση είναι, επένδυση. Και πως τους πραγματικούς οικολόγους, τους πραγματικούς ερευνητές και φυσιοδίφες δεν θα τους βρεις στα ενυδρεία - όπως αφελώς νόμιζες μέχρι λίγο πριν να φαγωθείς - αλλά στούς βυθούς και στις αβύσσους των ψυχών, να κατεβαίνουν με μπουκάλες οξυγόνου και βαθυσκάφη. Να ρίξουν λίγες ακτίνες φωτός σαν αντανάκλαση από το φώς που λαμπιρίζει στην επιφάνεια, εκεί που εσύ δεν μπορείς να πας. Γιατί σε αυτή την ζωή τα ψάρια έχουν μόνο βράγχια.

18 σχόλια:

zoro είπε...

πολύ όμορφη η αλληγορία σου. χαίρομαι που επέστρεψες!

Theoprovlitos είπε...

Γεια σου zoro. Επέστρεψα λες; Μακαρι ενιοτε να βρισκουμε τον τρόπο και την δυναμη να ΜΗΝ επιστρεφουμε πισω. Άσχημο πραγμα να γινεσαι στήλη άλατος και να μενεις κοκκαλωμενος, και ακομα χειροτερα να βλεπεις την επιστροφη στα Γομορα σαν λυση.

Σε ευχαριστω που εγραψες. Ενα απο αυτα που με απομακρυναν ειναι και το ερωτημα: Αρα τα διαβαζει ποτε κανεις ή ειναι σκεψεις και χρονος που χανεται στο απειρο του διαδικτυου.

SkyWatcher είπε...

Εγώ τα διαβάζω και μου έλειψες.
Το κείμενό σου μου μίλησε για κάτι δικό μου. Thanks. Keep blogging.

zoro είπε...

επιστροφή εν ελευθερια. όχι με το ζόρι, ούτε με επιβολή.
η επιβολή μεταμορφώνει ακόμα και το πιο σωστό και όμορφο, σε λάθος και ασχήμια. δεν θυμάμαι ποιος το έλεγε αυτό.
p.s.
είμαι ζορό αλλα δεν ζορίζομαι ^_^

Theoprovlitos είπε...

Εγω παλι που ζοριζομαι τωρα επειδη ηθελα να παραστησω τον Ζορό...

Στέφανος είπε...

Eυτυχώς που επέστρεψες θεοπρόβλητε. Δεν σου κρύβω ότι είχα στεναχωρηθεί όταν είχα στην οθόνη μου τη φράση ότι το ιστολόγιο επιτρέπει μόνο προσκεκλημένους αναγνώστες. Αλήθεια τι είχε συμβεί? Σου δημιούργησε κάποιο πρόβλημα η Google?

Theoprovlitos είπε...

Γεια σου Στεφανε,

Κοιτα ενα πραμα που με χαροποιει με το blogging ειναι οτι συνειδητοποιεις οτι τελικα δεν εισαι ο μονος τρελλος σε αυτον το κοσμο που αντιλαμβανεται καποια πραγματα διαφορετικα από τον "μεσο όρο" και οτι δεν φαντασιωνεσαι εξωγηϊνους εκει που δεν υπαρχουν.

Υπαρχουν πολλοι που βλεπουν λιγο ή πολυ τον κοσμο με τα ιδια ματια.

Ετσι και αλλιως η εξουσια δεν αντικατοπτριζει ποτε την φωνη μας, αλλα και πολλοι που ειναι εκτος εξουσιας σπευδουν να ομοδοποιηθουν αγεληδον κατω απο ιδεολογηματα (π.χ. αντιρατσισμος) τα οποια για καποιον που εχει και λιγο νιονιο ειναι προφανες οτι μανιπουλαρονται από την εξουσια.

Εξουσια όπως και ιδεολογηματα τα απαιχθανομαι. Σιχαινομαι δε επίσης οταν και καποιες αξιες που πιστευω της καταντουν επίσης ιδεολογηματα και μαλιστα ΕΜΠΟΡΕΥΣΙΜΑ, οπως την εκκλησια, το εθνος ή την πατριδα.

Σχετικα με την προσωρινη διακοπη κειμενογραφιας οφειλεται οτι δεν ειχα χρονο να καταπιαστω και λογω καποιων προβληματων (ευτυχως οχι υγειας) που κοιταζω να ξεπερασω.

Σχετικα με την απαγορευση, αυτο εγινε για ανοητη αφορμη, απλά ηθελα να γραψω ενα σχολιο ως ανωνυμος σε καποιο blog προσωπου με το οποιο εχω επαγγελματικη σχεση αλλα τελικα βγηκε η ταυτοτητα μου σε εκεινο το blog και δεν ηθελα να εχουν προσβαση αγνωστοι στην σελιδα μου.

Δυστυχως για να αντιληφθεις τι λεει ο αλλος χρειαζεται και σοφια και διακριση, προσον το οποιο απουσιαζει απο τους πολλους και ευκολα καποιος μπορει να παρεξηγησει, ηθελημενα ή αθέλητα, αυτα που γραφεις.

mnk είπε...

Γειά σου Θεοπρόβλητε. Χαιρομαι που γύρισε κοντά μας ένας απ' τους πιο συμπαθείς "συν-τρελούς". Η "τρέλα" θέλει παρέα, στην μοναξιά δεν την βγάζει.

Φαίνεσαι να έχεις πάρει ανάποδες, αλλά μην δίνεις σημασία, θα περάσει κι αυτό. Ψυχραιμία, φίλε μου.

Theoprovlitos είπε...

Μαγος εισαι; Αυτο ειναι που ειπες. Η τρελα θελει παρεα στην μοναξια δεν την βγαζει και ειναι αποκαρδιωτικό να ΜΗΝ βλεπεις τρέλα εκει που θα την έψαχνες και αντ αυτου να βλεπεις μια αφομοιωση με τον παρόντα αιωνα.

Σκληρο ειναι να μην σε στηριζουν αυτοι που προσπαθεις να στηριζεις.
Διοτι τοτε ειναι που εγειρονται ερωτηματικα για το αν εχασες το χρονο σου και τα χρονια σου. Και αναρωτιεσαι αν τελικα ο Χριστος ΔΕΝ υπαρχει εκει που τον νομιζες.

Βλεπε και παλαιοτερη αναρτηση περι υποτιθεμενου αναχωρητισμου.

Εγω ισως να το προσπερασω. Αυτο ομως δεν το βλεπω να περναει. Οταν διαμορφωνεται μια κατασταση οπου οι συνειδησεις εφησυχαζουν αυταπατωμενες δυσκολα να ερθουν εις εαυτον.

Ευτυχως που ο Χριστος όποιον θελει να κερδισει κοντα Του τον τυφλωνει.

mnk είπε...

Φίλε μου, μην απατάσαι. Οι Τελώνες κι οι Φαρισαίοι κάνουν ακόμα κουμάντο -όπως πάντα. Κι ο Χριστός κάνει ακόμα παρέα με πόρνες, τελώνες, χήρες και τα μωρά του κόσμου τούτου -όπως πάντα. Αυτό που λέω, βεβαία, ίσως να φαίνεται βλάσφημο σε κάποιους, όμως μήπως άλλαξε η ανθρώπινη κοινωνία; Ή μήπως άλλαξε ο Χριστός;

mnk είπε...

* λάθος εκ παραδρομής:

Το σωστό φυσικά είναι "οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι".

zoro είπε...

εδώ είμαστε όλοι οι ανώνυμοι και επώνυμοι σαλλοι :)
διότι ή σαλλος θα είσαι ή αυτοκαταστρέφεσαι καθημερινά. μα σάμπως δεν είναι αλήθεια? όσο περισσότερα περιμένουμε τόσο λιγότερα λαμβάνουμε! λάβε το στερητικό α- απαρνήσου το "παν" και θα έχεις το "άπαν" :D

Theoprovlitos είπε...

Καλον ειναι παντως να γνωριζει κανεις πως οταν ασχολειται με τα της Εκκλησιας συστηματικά αν δεν ειναι πορωμενος και με ναρκωμενη συνειδηση ή και διαστρεβλωμενη συνειδηση πως τιποτα σχεδον δεν ειναι οπως θα επρεπε να ειναι για να μην απογοητευεται.

Επισης καλον ειναι να αποφευγει καθε ενασχοληση με ιερατεια, γραφεια και μοναστηρια διοτι τα σκανδλα θα ερχονται σαν τις σφαλιάρες.

Επισης καλον ειναι να μην μιλα ποτε με ζηλο εκθειαζοντας την μονη Α ή Β διοτι ξαφνικα ανακαλυπτεις την αλοιωση του Ορθοδοξου πνευματος. Και οσο πιο πλουσιο και διασημο το μοναστηρι τοσο χειροτερα.

Επισης κακον ειναι να πιστευει κανεις πως η ανθρωποι της εκκλησιας ειναι ψυχικά και πνευματικά υγειεις και πως δηθεν δεν κινδυνευεις από αυτους.

Λαθος μεγα! Απο ΑΥΤΟΥΣ ακριβως κινδυνευεις διοτι ο Σατανας μεταβαλεται εις αγγελον φωτος και στην φερνει εκ των νωτων. Ενω εξω στον κοσμο εισαι τουλαχιστον προετοιμασμενος και κυκλοφορεις με τσιγκινο σωβρακακι.

Παιδες εχετε δικιο. Τα ξερω ολα αυτα. Απλα δεν μπορω να γυρισω τον χρονο πισω και να αλλαξω τα λαθη που εκανα από μια τραγικη αντιλήψη ότι η καλοι ειναι στην εκκλησια και οι κακοι στην... φυλακη.

Βεβαιως η αρρωστεια που κυκλοφορει στον κοσμο δεν περιγραφεται. Μην φτασουμε δηλαδη και στο αλλο ακρο. Απλα και στον κοσμο υπαρχουν ανθρωποι που χωρις να εχουν γνωρισει τον Χριστο σαν Προσωπο εφαρμοζουν τις εντολες Του ενω τουναντιον αρκετοι εχουν την ψευδαισθηση πως Τον γνωρισαν (μεταξυ τους ισως και εγω) ενω μπορει να ειναι χειροτεροι απο αυτους εκει εξω.

Τουτεστιν, ασφαλης δεν εισαι πουθενα και τελικα η εκκλησια καταληγει να ειναι αντι κοινοτητα και συνισταμενη ο σωσον ευατον σωθειτο.

Δεν ειναι λιγες οι φορες που σκεφτομαι για καποιον που θελει να γνωρισει τον Χριστο. Εσένα, ΠΟΥ να σε στειλω τωρα;

Γι αυτο και εγραψα παραπάνω, ευτυχως που ο Χριστος τυφλωνει αυτους που αγαπα.

Αλλο ειναι παντως να σε τυφλωνει ο Χριστος και άλλο ειναι να σε τυφλώνουν τα παθη σου ιδιαίτερα όταν τα ντυνεις με ρασακι.

zoro είπε...

φιλε μου η απογοήτευση σου βαράει κόκκινο. νόμιζα ότι τα ήξερες όλα αυτά. όπως μας έλεγε ένας παπας: "ακούτε αυτά που λέμε μα μη βλέπετε αυτά που κάνουμε, αλλα μη σταματάτε να έρχεστε σε εμάς αφού ακόμα και το σκουριασμένο σύρμα μπορεί να περάσει λίγο ηλεκτρικό ρεύμα." εξάλλου η εκκλησια είναι ένα νοσοκομείο με τους καλους και κακούς γιατρούς, εμείς ψάχνουμε τον καλο, έτσι?
από ένα δέντρο θα διαλέγουμε τους πιο καλους καρπούς ;)

Theoprovlitos είπε...

Ζορο αυτο που λες ετσι ειναι. Ελα μου ντε που εκανα το λαθος και συνδεθηκα με ολα αυτα ΚΑΙ επαγγελματικα. Και εξαρτησα την επιβιωση μου όπως και της οικογενειας μου από μοναστηρια και θρησκευτικα περιβαλλοντα.

Ναι δεχθηκα απειρες ευλογιες και γνωρισα και αυτους που αναφερεσαι. Αλλα σκεψου να εχεις αφιερωθει στην εκκλησια ιεραποστολικά και με την αφελεια να θελεις να βοηθησεις τα μοναστηρια και τελικα σιγα σιγα να ανακαλυπτεις πως μερικα προκεινται περι Χριστεμπορων.

Εμπορευονται οι ταδε μοναχες τους λογους του ταδε γεροντα. Και να γραφουν τα βιβλία περι θειας και ανθρωπινης δικαιοσύνης και να βλεπεις η μονη να μην εφαρμόζει ουτε καν την ανθρωπινη.

Αυτο το καταπινεις και κανεις τον βλακα για να μην σκανδαλιζεται ο κοσμος από την προσοδοφόρα γεροντοκαπηλεία. Το αγνοεις, το παραβλεπεις. Σε πληγωνει αλλα το παιρνεις αποφαση.

Παιρνεις αποφαση και οτι αν δεν κυκλοφορεις με κουστουμι και γραβατα, περγαμηνες και πορτοφολι που να διαφραφεται κατω απο το κουστουμι εχεις λιγοτερες πιθανοτητες να εκτιμησουν την δουλεια σου από το να ησουν καρχαρίας που θα ειχε τα παραπάνω "προσόντα" (αλλιως δεν θα ηταν καρχαρίας).

Πλην ομως οταν το χριστεμποριο φτανει να σου στερησει και την μπουκια που τρωει η οικογενεια σου διοτι λειτουργουν ολοι οι εμπλεκομενοι με τους κανονες της ζουγκλας και χειροτερα (διοτι στους θρησευτικους κυκλους υπαρχει και το μασκαρεμα της θεοσεβειας, και ο παρασιτισμος κλπ) και αναγκαζεσαι να κλεισεις την επιχειρησή σου μετά από 14 χρονια θυσιων, αυτο πως να το ξεπερασεις;

Να πας στον ταφο του τάδε γεροντα ή την δεινα μονη να προσευχηθεις, αφου ΑΥΤΟΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ειναι το προβλημα σου.

Αλλη επιλογη δεν εχεις παρα να κλειστεις στο ταμειον σου και να προσευχεσαι μονος μονω.

Σημεια των καιρων αδελφε μου.

ΙΑΤ είπε...

Καλώς τον πίσω πάλι...Συμμερίζομαι τους προβληματισμούς σου, μονο μη παψεις να ψάχνεις τον δρόμο της Δαμασκού...

Ανώνυμος είπε...

επιτέλους ξανάρθες!!! μας ελειψες θεοπροβλητεεεεεεε:-) ν΄αγιάσει το στόμα σου αδελφέ. Αναμένωμεν και χειρότερα.. κρατά γερά το τιμόνι

Theoprovlitos είπε...

yanni61

Τι τραγικο που ειναι να εισαι μονος ενω ΞΕΡΕΙΣ πως δεν εισαι. Πως υπαρχουν δεκαδες αλλοι σαν κι εσενα που αρνουνται να συμμορφωθουν με τον παροντα αιωνα.

Το ευτυχημα ειναι παντως πως οταν περπατας πεζός μπορεις να παρεις μαζι σου όσους θελεις. Ενω οταν εισαι εποχούμενος παντα θα εχεις περιορισμενο αριθμό θεσεων διπλα σου.

Πεζοι λοιπον για την Δαμασκο.