ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ ΛΟΜΠΥ
Νομίζω πως είναι πασιφανές και πρόδηλο πως πλέον η Show Biz και ο κινηματογράφος ειδικότερα Εβραιοκρατείται. Και μάλιστα όσο περνούν τα χρόνια τόσο η κατάσταση επιδεινώνεται. Εταιρίες, παραγωγοί, σκηνοθέτες, σεναριογράφοι, ηθοποιοί ολοένα και περισσότερο είναι Εβραίοι, είτε ανοικτά φιλικά προσκείμενοι προς τον Ιουδαϊσμό, όπως για παράδειγμα μέχρι και η Madonna πως ξαφνικά ανακάλυψε το "φώς της αλήθειας" στην Ιουδαϊκη Kabbalah.
Από την τελευταία αμελητέα σειρά της τηλεόρασης (Grey's Anatomy, Sex and the City κλπ) ακόμα και τον Μπομπ Σφουγγαράκη μέχρι άσχετες ταινίες, όχι μόνο βασικοί συντελεστές είναι μονίμως και πάντα Εβραίοι, αλλά φροντίζουν συνειδητά και συστηματικά να προβάλουν μονομερώς την "αίγλη του Ιουδαϊσμού" στην Αμερική και μάλιστα σε μια εποχή που οι άλλες θρησκείες φημώνονται ούτως ώστε "να μην θίγονται τα πιστεύω των άλλων πολιτών".
Αυτό κατ' αρχήν φανερώνει πως το σύστημα της Αμερικανικής (και όχι μόνο) Show Biz λειτουργεί σαν μια άτυπη Μασωνία. Δεν σημαίνει κατ' ανάγκην πως όσοι τελικώς προβάλλονται είναι ατάλαντοι (κάθε άλλο μάλιστα) αλλά ότι έχουν πολύ περισσότερες ευκαιρίες από οποιονδήποτε άλλον αντιστοίχων προσόντων, αφού ο Ιουδαϊσμος τους και μόνο τους ανοίγει τις πόρτες.
Οι μηχανισμοί του λόμπυ όμως πέραν από την ανακύκλωση και συγκέντρωση του παγκόσμιου χρήματος σε Εβραϊκα χέρια λειτουργούν και σαν φιλοεβραϊκή, Σιωνιστική, συχνά δε και σαν χοντροκομμενη αντιχριστιανική προπαγάνδα.
Συγκεκριμένα
α) Προβάλλουν τον Ιουδαϊσμό και τον Σιωνισμό με πλάγιο τρόπο. Θα αναφέρω για παράδειγμα την παρακάτω κραυγαλέα λεπτομέρεια: Σε άσχετη ταινία εμπορικής επιτυχίας οι δύο πρωταγωνιστές συζητούν στην είσοδο ξενοδοχείου. Από όλες τις σημαίες της πρόσοψης του ξενοδοχείου η σημαία του Ισραήλ έχει τοποθετηθεί σε τέτοια θέση ώστε όταν η κάμερα παίρνει το διαλογο γκρο πλαν, να ανεμίζει (και μόνον αυτή) ανάμεσα στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών.
β) Προβάλλουν τον Ιουδαϊσμό και τον Σιωνισμό με άμεσο τρόπο λόγου χάριν με την προβολή των Εβραϊκων εθίμων και ηθών μέσα από Εβραίους πρωταγωνιστές. Όπως για παράδειγμα η ταινία Meet the Fockers που αναφέρεται ως "ειρήσθω εν παρόδω" σε μια οικογενεια Εβραίων χωρίς όμως να είναι αυτό το θέμα της όπως στο Big Fat Greek Wedding.
γ) Απαξιώνουν την Χριστιανική πίστη και Εκκλησίες είτε με ταινίες που έχουν σαν άμεσο αντικείμενο την στοχοποίησή τους (π.χ. Amen, Magdalene Sisters) είτε με προσβλητικά τεχνάσματα όπως στις ταινίες The Big Lebowski και Burn After Reading των γνωστών αδελφων Ethan & Joel Coen (στην πρώτη ο κακός της ταινίας που έχει καταδικαστει και για παιδεραστία λέγεται Jesus και μάλιστα αναφωνεί "Jesus will f**k you all" ενώ οι καλοί της ταινίας είναι Εβραίοι, ενώ στην δεύτερη ένας από τους πρωταγωνιστες, νυν ιδιοκτήτης γυμναστηρίου, ήταν πριν Ελληνορθοδοξος παπάς που πέταξε τα ράσα επειδή "απογοητεύτηκε από την πίστη του") είτε την περιθωριοποίηση της Χριστιανικής ηθικής γενικότερα (ευθανασία, ομοφυλοφιλία κλπ). Γνωστά είναι εξ άλλου και τα αντιχριστιανικά "ντοκυμαντερ" του εβραϊκων πλέον συμφερόντων National Geographic.
δ) Τέλος υπάρχει μια σειρά ταινιών που αναφέρονται εξ ολοκλήρου στο Ολοκαύτωμα και το Ισραήλ. Σε αυτες θα αναφερθώ λίγο πιό αναλυτικά διότι στην ουσία αποτελούν την κεκαλυμμένη Σιωνιστική, Ισραηλινή προπαγάνδα με χρήματα του Hollywood, ή μαλλον με τα δικά μας χρήματα αφού πάμε και τις πληρώνουμε.
Και δεν περιορίζονται μόνο σε ταινίες. Σας θυμίζω πως μέχρι και ο δικός μας Καρβέλας (ο βαθυστόχαστος συνθέτης των Παρατράγουδων) και η τότε σύζυγός του Άννα Βίσση κατελήφθηκαν μια ωραία πρωϊα από οίστρο να ασχοληθούν στα καλά καθούμενα με το Ολοκαύτωμα, έγραψε την Ροκ όπερα "Μάλα, η Μουσική του Ανέμου" και μυστηριωδώς βρήκε και τα χρήματα να ανεβάσει μια εμπορική αποτυχία.
Ο σκοπός των ταινιών αυτών περί Ολοκαυτώματος που εμφανίστηκαν την τελευταία 20ετία κυρίως, (δηλαδή 65 ολόκληρα χρόνια μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η σημασία του οποίου κοντεύει να υποβιβασθεί σε αποκλειστική Εβραϊκη ιστορία) την στιγμή που ταινίες για γενοκτονίες άλλων λαών ελάχιστες ή καμμία δεν έχουν γινει, είναι διττός.
Ο πρώτος είναι να δικαιολογήσει και να νομιμοποιήσει ηθικά την δημιουργία του κράτους Ισραήλ. Ο Spielberg μαλιστα το ξεκινησε από την "λιστα του Schindler" και το έφτασε το 2005 στο "Munich" που αναφερεται στην επίθεση των Παλαιστινίων στην Ισραηλινή ομάδα στους Ολυμπιακούς του Μονάχου το 1972. Ο σκοπός είναι προφανής: Καθίκια Παλαιστίνιοι σας αξίζουν αυτά που σας κάνουμε.
Ο δεύτερος λόγος είναι να αποενοχοποιήσει τους Εβραίους όχι για τον (δυστυχώς συχνά δικαιολογήσιμο) αντισιμιτισμό του παρελθόντος, αλλά κατά την ταπεινή μου γνώμη γι αυτά που θα επακολουθήσουν με βάση των γεωπολιτικό και στρατηγικό σχεδιασμό των Αμερικανοεβραίων στο μέλλον.
Για του λόγου το αληθές χαρακτηριστικό είναι που όσο οι προσπάθειες του Ισραηλ να εξοντώσουν τους Παλαιστίνιους εντείνονται τόσο το Hollywood παράγει ταινίες για το Ολοκαύτωμα. Και όσες περισσότερες ταινιές για το Ολοκαυτωμα βλέπω να παράγονται, τόσο περισσοτερο ανησυχώ για το μέλλον της ανθρωπότητας. Γιατί αντιλαμβάνομαι πως μαζί με τις ταινίες και κάτι άλλο θα έχουν στα σκαριά.
Για την σαιζον 2008-2009, περίοδο που με βάση σχεδιασμού οργανώνεται το Ολοκαυτωμα των Παλαιστινιων κυκλοφορούν 6 νέες ταινίες σχετικές με το Ολοκαυτωμα των Εβραίων πριν από 65 χρόνια, The Boy in the Striped Pajamas, The Reader, Defiance, Valkyrie, Adam Resurrected, Good. Όσο δηλαδή οι Σιωνιστές κοσμοκράτορες αποθρασύνονται ως δράστες τόσο οι Εβραίοι παρουσιάζονται ως θύματα.
Βέβαια τα θύματα των Σιωνιστών είναι πολλά. Αλλά ανάμεσα σε όλους είναι και οι "δικοί" τους άνθρωποι, οι καθημερινοί φουκαράδες Ισραηλινοί της βιοπάλης, που ενώ θα μπορούσαν κάποτε να τους είχαν σώσει, τους άφησαν να τους ξεπαστρέψουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης , ώστε να τους χρησιμοποιήσουν σαν άλλοθι, εν συνεχεία τους μετέτρεψαν σε ανθρώπινες ασπίδες για τα σκοτεινά έργα τους, τους τσουβάλιασαν, τους έστειλαν με καραβιές στο Ισραηλ και τους έριξαν σαν ανθρωποβόμβες πάνω στα κεφάλια των ακόμα πιό άμοιρων Παλαιστινίων, ως κομπάρσους σε ένα θέατρο του παραλόγου και σε ένα λουτρό αίματος που θυμίζει Χολυγουντιανή υπερπαραγωγή Εβραϊκών συμφερόντων.
17 σχόλια:
ξέρεις τι μου θύμισε η ανάρτηση;
τις δικές μας σειρές για το μικρασιατικό.
Νομίζω παραβλέπεις κάποιες παραμέτρους:
1.Δεν έχουν όλες οι ταινίες που αναφέρεις απαραίτητα "φιλοσιωνιστικό περιεχόμενο". Η Λίστα του Schindler για παράδειγμα αφηγείται μια ιστορία για έναν επιφανή ναζί, του οποίου ο βίος είναι αυτός που περιγράφεται στην ταινία. Δεν υπάρχει καμία προπαγάνδα. Το ίδιο και με την Σοφί Σολ.
2.Οποιοδήποτε έθνος οδηγούνταν στα κρεματόρια, πιστεύεις θα άφηνε το γεγονός να περάσει έτσι;Δεν θα εκδικούνταν εις τους αιώνας των αιώνων;Με αποζημιώσεις, με ταινίες με...με...εμείς οι ταλαίπωροι μια ψωροαποζημίωση για τα Καλάβρυτα δεν μπορούμε να πάρουμε.
3.Όσα είδα εγώ προσωπικά σε τέτοιες ταινίες, νομίζω αντιστοιχούν πάνω- κάτω στην πραγματικότητα. Αμέτρητοι Εβραίοι σφαγιάστηκαν από τους ναζί και από τα φιλαράκια τους (Ουκρανούς, Βόσνιους,Κροάτες κλπ ομοϊδεάτες).Ολόκληρες συνοικίες από εβραίους εξαφανίστηκαν σε πολλά μέρη της Ευρώπης.Δεν νομίζω πως αυτό έγινε με την σύμφωνη γνώμη των Εβραίων της Αμερικής. Ίσως να αδιαφόρησαν, σωστό. Αλλά ο διαχωρισμός των ανθρώπων σε άξιους να ζουν και σε ανάξιους έγινε πιο πριν από μια άλλη προσωποποίηση του Σατανά, τον εθνικοσοσιαλισμό.
Αντίθετα:
Αν και δεν συμφωνώ συλλήβδην με τον χαρακτηρισμό "σιωνιστική προπαγάνδα" για όλες τις ταινίες που προανέφερες, επαυξάνω για την ύπαρξη συγκεκριμένων σκηνών και λεπτομερειών με αντι-χριστιανικό ή φιλοσιωνιστικό μήνυμα.Κορυφαίο το "Dont fuck with Israel" από την ταινία "Μόναχο". Δεν το απολυτοποιώ αλλά υπάρχει. Αν και με ανατριχιάζει μια απίστευτη φράση από την ταινία The Man who cried με τον Johhny Depp, όπου η "κυνηγημένη από τους ναζί" Christina Ricci δηλώνει: Όταν σκοτώνεις, πρέπει να είσαι σίγουρος πως ο Θεός είναι μαζί σου." Προφανώς κάποιοι έχουν τον Θεό καβάντζα και καθαρίζουν όποιον θέλουν.
@Ocean Soul
Δε καταλαβα ακριβως τι εννοεις.
@Vaterpanajiotis
Ούτε ο Ναζισμος ουτε το Ολοκαυτωμα θα πρεπει να ξεχαστει. Και καλως εγιναν και μερικες ταινιες ιστορικου ενδιαφεροντος. Αλλα τι στην ευχη γιατι το Χολυγουντ δεν εχει κανει ουτε μια ταινια για τις σφαγες των Ελληνων και των Αρμενιων από τους Τούρκους ή άλλες λιγοτερο γνωστες και σε μας.
Επίσης ίσως δεν ενοχλουσε η παραγωγη τοσων ταινιων για το Ολοκαυτωμα αν δεν ενοχλουσε πρωτα πως η κινηματογραφικη βιομηχανια δεν εχει περιελθει σε Εβραϊκα χερια τα οποία ενορχηστρωνουν την παγκοσμια εμεση προπαγανδα και στηριζουν την Αμερικανοεβραϊκη εξωτερικη πολιτικη.
Και το πραμα προχωραει περισσοτερο και βαθυτερα από τον κινηματογραφο. Η ομαδα αυτη επιβαλλει σε Υπουργεια Παιδειας άσχετων χωρων την προβολη του Ολοκαυτωματος των Εβραιων στα σχολεια. Εχω στα χερια μου και εγγραφα του Υπουργειου Παιδειας της Ελλαδας με Σιωνιστικο Οργανισμο που προωθει συγκεκριμενα στα σχολεια μας την προβολη του Ολοκαυτωματος την ιδια στιγμη που το μακελειο της Σμυρνης ονοματιζεται "συνωστισμος" και παλι εξ αιτιας των ιδιων Αμερικανοεβραϊκων συμφεροντων.
Το Χολυγουντ δεν εχει κανει ούτε μιση ταινια που να αναδεικνυει (ακομα και χωρις να δικαιολογει) το δραμα των Παλαιστινιων. Μια ταινια μονο βγηκε προσφατα αλλα από Ισραηλινό σκηνοθετη το Lemon Tree.
Προσωπικά σε ολες αυτες τις ταινιες με ενδιαφερει το παρασκηνιο, η σκηνοθεσία και η αναγνωση ανάμεσα στους... υποτιτλους περισσοτερο από την ταινια αυτη καθ' εαυτη. Η προπαγανδα και η αδελφη της, η Διαφήμιση, χρησιμοποιουν μεθοδους και σημειολογια να περνανε το μηνυμα που θελουν ενιοτε χωρις να το λενε και τοσο χοντροκομενα όπως στην ταινία "Μόναχο" που προαναφερες.
Αποκαλυπτικό το άρθρο σου Theprovlite.
Έχω την εντύπωση ότι είναι κι άλλες ταινίες, αλλά τώρα δεν μπορώ να θυμηθώ.
Στο μεταξύ...
Ο χριστιανικός σιωνισμός καλά κρατεί στην Δύση και έχει αλώσει το μεγαλύτερο κομάτι του Προτεσταντικού χώρου. Οι περισσότερες ευαγγελικές και πεντηκοστιανές εκκλησίες έχουν ημέρα "αφιερωμένη στο Ισραήλ"! (Γνωστή μου επισκέφθηκε πριν καιρό πεντηκοστιανή συνάθροιση στην Σουηδία και το αστέρι του Δαβίδ προβαλόταν με video wall στον τοίχο!!) Ειλικρινά, δεν ξέρω αν έχουν ημέρα αφιερωμένη στην δική τους χώρα! Το βλέπω "χλωμό" στο σημερινό κοινωνικό - θρησκευτικό πολυπολιτισμικό γίγνεσθαι.
Φιλοσιωνιστικές χριστιανικές οργανώσεις κάνουν συνεχώς προσευχές και μετάνοιες για την αμαρτία του αντισημιτισμού, παλιού και νέου. Και αποστέλουν μισσιονάριους να διδάξουν και τους αδαείς.
Υπάρχει οργάνωση στην Γερμανία, που μαζεύει παιδιά και εγγόνια Γερμανών στρατιωτών του Γ΄Ράιχ, για να προσευχηθούν και να ζητήσουν συγνώμην για τα εγκλήματα των παπούδων τους! Η οργάνωση δεν είναι εβραική. Όχι είναι χριστιανική!!
Αυτή είναι η αμαρτία που πρέπει να εξαλειφθεί; Εκεί τελειώνει η μετάνοια; Αυτή είναι η αποστολή της χριστιανικής Εκκλησίας; Αυτά δίδαξαν οι Απόστολοι; Τρέλα σκέτη...
Όποιος θέλει ας ρίξει μια ματιά στο σημερινό άρθρο του ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ. Μου πήρε πολύ χρόνο, αλλά αξίζει. Έμαθα κι εγώ πράγματα που δεν ήξερα..
http://redskywarning.blogspot.com/2009/01/blog-post_14.html
"...Μια ταινια μονο βγηκε προσφατα αλλα από Ισραηλινό σκηνοθετη το Lemon Tree."
Σε πιάνω αδιάβαστο. Αυτή τη στιγμή παίζεται το συγκλονιστικό και εντελώς αντιισραηλινό "Βαλς με τον Μπασίρ" (εξαιρετικό) από ισραηλινό σκηνοθέτη, πέρσι το επίσης αντιμιλιταριστικότατο "The Bubble", επίσης ισραηλινού, και πριν 2-3 χρόνια μια από τις ελάχιστες παλαιστινιακές ταινίες που έχουν γυριστεί, που δεν θυμάμαι δυστυχώς τον τίτλο, και φυσικά ήταν αντιισραηλινό.
Το Ισραήλ έχει πολύ καλό σινεμά και παράγει αρκετές ταινίες, από τις οποίες παίζονται στην Ελλάδα ελάχιστες (κυρίως οι αντιισραηλινές, πράγμα που βρίσκω λογικό). Αντίθετα η Παλαιστίνιοι, όπως είναι φυσικό, έχουν ελάχιστη (ποσοτικά μιλάω) έως και καθόλου κιν/κή παραγωγή, όπως άλλωστε συμβαίνει π.χ. και με τις υποσαχάριες αφρικάνικες χώρες.
Γενικά πάντως και πέρα από συνωμοσίες, παίζονται στην Ελλάδα, όπως ακριβώς και σε ολόκληρο τον κόσμο, ελάχιστες ισραηλινές και ακόμα λιγότερες παλαιστινιακές ταινίες για τον ίδιο ακριβώς λόγο που παίζονται ελάχιστες νορβηγικές ή μαροκινές ή ινδικές ή αργεντινές ή σέρβικες.
@Skywatcher
Σιγουρα ειναι πολυ περισσοτερες οι φιλοισραηλινες ταινιες. Εγω απλά ανέφερα τις βραβευμενες, τις πιό γνωστές και τις πιό προσφατες. Να ας πουμε μια ακομα: Ο Βιολιστης στη Στεγη.
Να ξεκαθαρίσω πως δεν λεω πως οι ταινιες ειναι κακες. Μερικες όντως μπορει να ειναι και κινηματογραφικά αριστουργηματα. Ούτε ειμαι εναντιον του καυτηριασμου των ναζιστων, ουτε υποτιμω το ανθρωπινο δραμα των Εβραιων. Και εαν ποτε γινοταν διωγμος στην Ελλαδα αβιαστα θα δεχομουν να κρυψω στο σπίτι μου Εβραιους ακομα και ρισκαροντας την δικη μου ασφαλεια. Αλλά έτερον εκάτερον. Δεν ειναι ζητημα θρησκευτικης ή ρατσιστικης γκετοπιησης ενος λαου αλλα αυτονόητη αυτοαμυνα στα κέντρα που τους κατευθυνουν.
Περι των Σιωνιστων Χριστιανων δυστυχως ετσι ειναι οπως τα λες. Εχω και φιλο Ελληνα Προτεσταντη ο οποιος με βομβαρδισε με απαραδεκτα χαλκευμενα emails που ουτε λιγο ουτε πολυ δικαιολογουν την ανθρωποσφαγη στην Γαζα. Δυστυχως αυτη ειναι μια ακομα παρενεργεια της στρεβλης εσχατολογιας του Νεοπροτεσταντικου κόσμου.
@Vandimir
Οποία τιμη! Ε βεβαιως και είμεθα αδιαβαστοι μπροστα στον Vandimir Putin του κινηματογραφου. Χαιρομαι που υπαρχουν και περισσοτερες Ισραηλινές φιλοπαλαιστινιακες τετοιες ταινιες. Δεν είναι ολα άσπρα ή μαύρα. Κριμα που δεν προβαλλονται μαζικα.
Ετσι και αλλοιως όπως παει η κατασταση με τις κινηματογραφικές αίθουσες που έχουν σχεδον μεταβληθει σε μέρος των καθετων μοναδων παραγωγής-διανομής-προβολής ειναι σχεδον αδύνατον να δεις κατι εκτος των τετριμενων ή των επιβεβλημένων. Και παρατηρώ πως η κατάσταση χειροτερεύει. Ευτυχως που υπάρχει και κανενας σινεφιλ ή κανενας Δημοτικός κινηματογράφος ακόμα.
Τις προαλλες ψαχναμε να βρουμε προς τα Βορεια Προαστεια κατι να δουμε με την κα Θεοπροβλήτου και σε ολες τις μοναδες προβολής (Stear, Cinemax, Village, Kosmopolis κλπ) έπαιζε τα ίδια και τα ίδια. Η ταινια που θα θέλαμε να δουμε προβαλόταν στο ΑΣΤΥ στην Κοραή και έτσι συμβιβαστήκαμε με το Ελληνικό ΒΑΝΚ BANG το οποιο είχε πανεξυπνο σενάριο και ήταν πολύ καλύτερο από ότι περιμέναμε.
Το Βαλς με τον Μπασιρ που παίζεται; Γιατι δεν κανεις μιαν αναρτηση; Πρέπει να αναδεικνυουμε και τον όποιο αντίλογο υπάρχει γιατι με το ένα και το άλλο οδηγουμαστε σε ένα παγκοσμιο μισος κατα των εβραιων το οποίο παντως εκ των γεγονότων δεν ειναι θεμα προκατάληψης.
Ήδη σήμερα στα Πατησια είδα το πρωτο ανησυχητικό σημαδι: Στους τοίχους του 18ου Γυμνασιου έχουν γράψει Jew Nazis με το αστέρι σε συνδιασμό με την σβάστικα. Και δεν πρεπει να ήταν από Χρυσαυγίτες (με ροζ μπογιά) αλλά από πιτσιρικάδες που άλλη φορα τους είχα τσακώσει να κάνουν γκραφιτι.
Ασχετο, για να μαθαινουν και οι αμόρφωτοι φίλοι μου. Υπαρχουν σινεφίλ videoclub ή αλυσίδα videoclub που να βρισκει κανεις και ταινίες σαν αυτές που περιέγραψες;
Συμφωνώ με τον προλαλήσαντα: Οι ταινίες που παραθέτεις έχουν πολύ διαφορετικές ρίζες και στόχους. Πολλές από αυτές μάλιστα αξίζουν να συζητηθούν από μόνες τους. Ας πούμε το "Μόναχο", έτσι όπως το είδα εγώ τουλάχιστον, δείχνει το αδιέξοδο του κράτους του Ισραήλ. Ο ήρωας βρίσκει καταφυγή στις ΗΠΑ. Το Valkyrie έγινε από τον Τομ Κρουζ, γνωστό σαϊεντολόγο, σαν απάντηση στον πόλεμο που του κήρυξε η Γερμανία κτλ.
Ένα άλλο θέμα είναι σημαντικό κατά τη γνώμη μου: Το Χόλυγουντ δεν "εβραιοκρατείται" "πλέον", δημιουργήθηκε εξ αρχής από Εβραίους. Κακά τα ψέμματα: Όταν οι Έλληνες μετανάστες έφτιαχναν εστιατόρια, οι Εβραίοι έχτιζαν στούντιο. Και μη νομίσει κανείς ότι τους χαρίστηκε τίποτα. Το σκατό τους παξιμάδι έκαναν, αλλά διέβλεψαν την δύναμη του μέσου. Το ίδιο και οι Ιταλοί: Αν τα βάλεις κάτω, θα δεις ότι το Χόλιγουν Ιταλοκρατείται. Οι ταινίες για την Ιταλική κουλτούρα είναι πολύ περισσότερες. Οπότε...
Λυπάμαι και εγώ πραγματικά για το κατάντημα πολλών προτεσταντικών κλάδων. Από μεγάλες μορφές στον χώρο της θεολογίας όπως ο A.Harnack, Dietrich Bonhöffer(τον εκτέλεσαν οι ναζί ως..παρακμιακό χριστιανό)και Rudolf Otto, φτάσαμε στους "ροζ" και σε αυτούς που ο μόνος σκοπός τους είναι να "βοηθήσουν στην επιστροφή των Εβραίων στην Παλαιστίνη" διότι μόνο έτσι θα επέλθει ο Μεσσίας (των Εβραίων). Αν ζούσε ο Λούθηρος θα σκεφτόταν πολύ αν θα έγραφε εκείνο το Sola Scriptura. Πράγματι, πολλές παρόμοιες παραφυάδες πραγματοποίησαν και εδώ pro-Israel συγκεντρώσεις.
Μήπως τελικά αξίζει να ασχοληθεί κανείς με το "σημείο φυγής", το σημείο που συγκλίνουν όλες αυτές οι φαινομενικά ασύνδετες καταστάσεις (ακατανόητη συνεργασία σιωνιστών/προτεσταντικών δογμάτων, ακατανόητη δουλοπρέπεια όλων μας ως δυτικών πολιτών απέναντι στο "Ισραήλ", υπερ-διάδοση μεταnewage κουλτούρας/τρόπου ζωής, αναβίωση του σατανισμού/ακραίου παγανισμού, κλπ κλπ.)? Θέλω να πώ, σαν πολλές συμπτώσεις δεν μαζεύονται? Κάπου εδώ υπάρχει χώρος για την Αποκάλυψη... μας αρέσει δεν μας αρέσει.
Το "Βαλς με τον Μπασίρ" παίζεται στο κεντρικότατο Ιντεάλ, έχει πάρει ένα σωρό βραβεία σε πολλά φεστιβάλ ανά τον κόσμο και 3 με 4 αστεράκια από όλους τους έλληνες κριτικούς.
Έχω γράψει γι' αυτό στο μπλογκ πριν μια βδομάδα περίπου.
Δυστυχώς δεν έχω ιδέα περί βιντεοκλάμπ και έτσι δεν ξέρω πού και αν μπορούν να βρεθούν οι υπόλοιπες ταινίες.
@Photis
Υπάρχουν και οι παράλληλοι στόχοι όμως. Η καλη η προπαγανδα δεν χρειαζεται να ειναι κραυγαλεα. Ας πουμε, προτιμοτερο είναι να γυριζοντουσαν μερικες δεκαδες ταινιες, θριλερ, αισθηματικες,ψυχολογικα δραματα κλπ. που να είχαν στο φόντο θεματα ελληνικου ενδιαφεροντος και να τα πρόβαλλαν εμεσως πλην σαφως τις ελληνικες θεσεις παρα μια καθαρα ιστορική.
Σκεψου να ειχαν γυριστει ταινιες άσχετες μεταξυ τους που να προέβαλαν πχ την γενοκτονια των Ποντιων, τα Σεπτεμβριανα στην Κωνσταντινουπολη, την μικρασιατικη καταστροφή ή το Μακεδονικό σε ένα φαινομενικα άσχετο σεναριο.
Ακόμα και Αμερικάνικο πορνό να γινόταν που να παρουσιαζει τον Μεγα Αλέξανδρο ως έκφυλο Ελληνα βασιλια που κάνει όργια με σκλαβες Περσιδες είναι μια προβολή των Ελληνικών θέσεων η οποία μάλιστα θα μπει και στο σπίτι και του τελευταίου Αμερικάνου βλάχαρου καουμπόυ τσοντάκια.
Ένα αισθηματικό δράμα που αφορά στην Σμύρνη πριν την καταστροφή και πρόσωπα της Χριστιανικής παροικίας ακόμα και αν δεν δείξει καθόλου τη καταστροφή την ίδια περνά τις Ελληνικές θέσεις. Αλλά όπως και να το κάνουμε δεν παυει να είναι Ελληνική προπαγάνδα, (δικαιολογητέα ή όχι). Τωρα ας πούμε το Υπουργειο Τουρισμου έδωσε γη και ύδωρ στην Nia Vardalos για να γυρισει το My life in Ruins με φοντο τον Ελληνικο τουρισμό. Δεν ξερω αν και για το Mamma Mia επαιξε ρολο και κανενας έλληνας ή είμαστε ΤΟΣΟ μπουνταλαδες που οι ξενοι μας ψαχουν μονοι μας.
Επίσης, ενω όλοι περιχαρείς ζητωκραυγαζαν για την ταινια 300 κυρίως οι υπερπατριωτες, εγω τους ΚΑΤΕΚΡΑΞΑ. Και αυτό γιατί ακριβως μόλις οι Εβραίοι στοχοποίησαν το Ιραν, ξέθαψαν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας τον Λεωνίδα ο οποίος σαν ευγενής εκπρόσωπος του "Ελευθερου Κόσμου" (θυμήθηκα και την χουντική εφημερίδα) τα έβαλε με τους παρα μα παρα πολυ κακους Ιρανούς (εε, συγνωμη Πέρσες) και τον παρα πολύ κακό βασιλιά τους. Πλήρωσαν και έναν Εβραιο σκηνοθέτη (για να είναι το μισος του έμφυτο για τους Πέρσες) βρηκαν μεχρι και Περσίδα αντικαθεστωτική να γράψει το soundtrack, et voila! Ετσι γινεται κομψα η Ισραηλινή προπαγάνδα σήμερα. Τωρα εμενα προσωπικά απο αυτην την ταινια (300) όσο και να μου άρεσε ή να μην μου άρεσε, όσο και να "προέβαλλε" την Ελλάδα το βαχω σε δευτερη μοιρα μπροστα στις Εβραϊκες κουτοπονηριες. Δυστυχως ή ευτυχως (το έχω ξαναγραψει) το κουσουρι που μου αφησε η Διαφημιση είναι να μην με απασχολει τοσο το τελικο προϊον αλλα η στρατηγική αυτου που το χρηματοδότησε και τι θελει να επιτύχει.
Ειναι γνωστό πως υπάρχει και Ιταλικό λόμπυ και στο σινεμα (ενδεχεται να κρυβεται και η μαφια από πίσω - βλέπε Σινατρα) αλλα κατα την γνώμη μου έχει ξεμείνει πολύ πίσω. Οι διασημοι πλεον Ιταλοι σταρς έχουν πλεον πουρέψει (Al Pacino, Travolta, De Niro, Stallone). Δεν ξερω αν ο Di Caprio προωθηθηκε από τους Ιταλους ή είναι απλά θεμα συμπτωσης. Μπορώ να ισχυρισθώ πως μιλάμε σχεδόν για μονοκρατορία των Εβραίων. Καθησε ένα απόγευμα στην τηλεοραση και δες τους τίτλους των ταινιών ή των σειρων που προβάλλονται. Εννοώ τα μεγάλα ονόματα (παραγωγοί, σεναριογράφοι, σκηνοθέτες κλπ). Άσε πια τα κινούμενα σχεδια. Το σκορ Εβραιων vs Ιταλών είναι συντριπτικά υπερ των πρώτων. Όπως επίσης και η συγκέντρωση των ΜΜΕ σε
Εβραϊκα χερια που εξαγορασαν (προφανως λογω οικονομικής δύναμης) κανάλια και τύπο.
Τώρα αν οι Εβραίοι φρόντισαν αντί να κανουν εστιατόρια να δημιουργουν κινηματογραφικά στουντιο ή τηλεοπτικά κανάλια αυτό δεν είναι ελαφρυντικό αλλά επιβαρυντικό διοτι δείχνει πως ο έλεγχος και η καθοδήγηση της σκέψης των μαζών μεσα από την τέχνη και την ενηνέρωση ήταν ΕΞ ΑΡΧΗΣ ο σκοπός τους.
Μάλιστα ο προλαλήσας κος Vandimir έχει γραψει και μια προφητική αυτοτελή ιστορία φαντασίας "Η Μουσική στο Κεφάλι μου" εκδόσεις Δίαυλος, όπου αν θυμαμαι καλά προβλέπει τον έλεγχο των μουσικών παραγωγών από μεγαλοεταιρίες.
Στο Hollywood σημερα οι πρωτοκλασσατες παραγωγες που προβαλλονται ταυτόχρονα σε όλες τις αλυσίδες κινηματογραφικών αιθουσων ανήκουν στις Εβραϊκες μεγαλοεταιριες. Οι άλλες που προβάλλονται εδω και εκει λεγονται (το λεει και η λεξη) ανεξάρτητες παραγωγες.
@Vaterpanajiotis & Αθαναση
Αυτους τους νεοπροτεσταντες θα έπρεπε καποια στιγμη να τους αντικρουσει καινεις και θεολογικά. ΔΗλαδη ήδη βλεπω καποια κραυγαλεες αντιφασεις στη θεολογια τους.
π.χ. Από την μια λενε πάντα τα έθνη-από την άλλη μιλουν για περιουσιο λαό, από την μια μιλουν για Βασιλειο Ιερατευμα και σχισιμο του καταπετασματος του Ναού και μαλιστα δεν θεωρουν τους ναους ως ιερους χωρους όπως οι Ορθόδοξοι και από την αλλη μιλουν για την αναγκαιοτητα του κτισιματος του Ναου του Σολομώντα (για να λατρευτεί ποιος άραγε;). Από την μια μιλουν κατά του νηπιοβαπτισμού ακόμα και από χριστιανους γονεις αλλα από την άλλη αποδεχονται πως το να εχεις εβραια μαννα (μιλαμε για την ΚΑΡΔΙΑ του ρατσισμου και του εθνοφυλετισμου αφου ο πατερας δεν πιάνεται) και να εχεις κανει περιτομη και μονο αυτοματως σε καθιστα λαό του Θεού, από την μια μιλουν για την βασιλεια των Ουρανων και από την άλλη μιλουν για την Βασιλεια του Ισραηλ ως κρατος με γεωγραφικες συντεταγμενες.
Το ειπα εμεσως πλην σαφως και σε Προτεσταντη φιλο μου. Αν θα έρθει κάποτε ο Αντιχριστος (συμφωνα με την δικη τους εσχατολογια) ποιοι θα ειναι εκεινοι που θα τον προσκυνήσουν; Ο Τσίπρας; Οι όλοι αυτοι οι Χριστιανοι που καθαγιαζουν μεχρι κσι γενοκτονίες αρκει να γινονται από Ιουδαϊκα χερια;
Σχετικά με την ταινία "300" μεταφέρω από το blog "Eco - Cinema" μία άλλη άποψη...
http://eco-cinema.blogspot.com/search/label/300
"...Ως γνωστόν, η ταινία «300» έχει δεχθεί διθύραμβους από τους ακροδεξιούς κύκλους και τους απολογητές των πολέμων του Μπους, αλλά και σφοδρές κριτικές από τους αριστερούς κύκλους ως ένα φθηνό εθνοπατριωτικό μιλιταριστικό κατασκεύασμα που γυρίστηκε ειδικά στην συγκυρία της δαιμονοποίησης του Ιράν και του Ιράκ (Δεσποτική Ανατολή της Περσικής αυτοκρατορίας) και της εξιδανίκευσης της Δύσης του Διαφωτισμού και της ελευθερίας στο πρόσωπο των αρχαίων Ελλήνων και του έπους των Θερμοπυλών που αντιστέκονται στην τρομοκρατία των σκοταδιστών και των φανατικών.
Είναι όμως τα πράγματα έτσι; Ο Slavoj Zizek μας φέρνει τα πάνω κάτω με την ανατρεπτική του προσέγγιση κι εγώ ανάσανα επιτέλους με ανακούφιση και κατανόηση μετά από μήνες ενοχών και αυτοκριτικής για την γοητεία που τόλμησε να μου ασκήσει μια ταινία που υμνήθηκε από τον ακροδεξιό χώρο, αλλά και από τους απολογητές των πολέμων του Μπους. Αλλά καλύτερα ας τον αφήσουμε να μας τα πει ο ίδιος (ελεύθερη μετάφραση από μένα, το πρωτότυπο κείμενο εδώ):
Πρώτα από όλα, πρόκειται για την ιστορία μια μικρής και φτωχής χώρας (Ελλάδα) που δέχεται επίθεση από μια πολύ μεγαλύτερη (Περσία) και πολύ πιο ανεπτυγμένη σε πολεμική τεχνολογία (δεν αποτελούν οι πολεμικοί ελέφαντες, οι γίγαντες και τα φλεγόμενα βέλη την αρχαία εκδοχή των όπλων υψηλής τεχνολογίας;). Όταν η τελευταία χούφτα επιζώντων με τον Λεωνίδα σκοτώνονται από βροχή βελών, δεν γίνεται με έναν τρόπο που θυμίζει βομβαρδισμό από super-tech στρατιώτες, έξυπνα όπλα που πυροδοτούνται από ασφαλή απόσταση, όπως οι σημερινοί αμερικάνοι που αμολάν πυραύλους από τα πολεμικά πλοία από απόσταση ασφαλείας στον Περσικό Κόλπο;
Επιπλέον, τα λόγια του Ξέρξη, όταν προσπαθεί να πείσει το Λεωνίδα να δεχθεί την Περσική κυριαρχία, δεν ηχούν καθόλου ως λόγια ενός φανατικού ισλαμιστή φονταμενταλιστή: Προσπαθεί να δελεάσει τον Λεωνίδα στην υποταγή με το να του υπόσχεται ειρήνη και αισθησιακές απολαύσεις αν προσχωρήσει στην Περσική παγκόσμια αυτοκρατορία. Το μόνο που ζητάει είναι μια τυπική κίνηση, την γονυκλισία αναγνωρίζοντας την Περσική υπεροχή, αν οι Σπαρτιάτες το κάνουν, θα τους δοθούν υπερεξουσίες σε όλη την Ελλάδα. Δεν είναι το ίδιο με αυτό που ζητούσε ο Ρήγκαν από τους Σαντινίστας στη Νικαράγουα; Και μήπως η αυλή του Ξέρξη δεν αναπαρίσταται ως ένας πολυεθνικός, με διάφορα λάιφ στάιλ, υποκουλτούρες, κλπ, παράδεισος; Ο καθένας λαμβάνει μέρος σε όργια, διάφορες φυλές, λεσβίες, γκαίη, ανάπηροι, κλπ; Μήπως οι Σπαρτιάτες με την πειθαρχία και το πνεύμα της αυτοθυσίας δεν είναι πιο κοντά σε κάτι που θυμίζει τους Ταλιμπάν που υπερασπίζονται το Αφγανιστάν ενάντια στην κατοχή από τις ΗΠΑ; Ή έστω με την παρόμοια διάθεση της Ιρανικής κυβέρνησης να αντιμετωπίσει με κάθε τίμημα μια Αμερικανική επίθεση;
Το κύριο όπλο των Ελλήνων ενάντια στην συντριπτική στρατιωτική υπεροχή είναι η πειθαρχία και το πνεύμα της αυτοθυσίας. Όπως γράφει και ο Alain Badiou: «Χρειαζόμαστε μια λαϊκή πειθαρχία. Θα έλεγα ότι αυτοί που δεν έχουν τίποτε, έχουν μόνο την πειθαρχία τους. Οι φτωχοί, οι αδύναμοι, χωρίς οικονομικά ή στρατιωτικά μέσα, ό,τι έχουν στη διάθεσή τους είναι μόνο η πειθαρχία , η ικανότητα να μπορούν να δρουν μαζί ενωμένοι. Αυτή η πειθαρχία είναι ήδη μια μορφή οργάνωσης» Την σημερινή εποχή της ηδονιστικής ελευθεριότητας ως κυρίαρχης ιδεολογίας, έχει έρθει η ώρα για την Αριστερά να επανοικειοποιηθεί την πειθαρχία και το πνεύμα της αυτοθυσίας. Δεν υπάρχει τίποτε το εγγενώς «φασιστικό» σε αυτές τις αξίες.
Επίσης η φονταμενταλιστική ταυτότητα των Σπαρτιατών είναι πιο διφορούμενη. Η τελευταία ατάκα με την οποία κλείνει η ταινία «ενάντια στο βασίλειο του μυστικισμού και της τυραννίας, οδεύοντας προς ένα φωτεινό μέλλον» αποτελεί τον κανόνα της Ελευθερίας και του Ορθού Λόγου, ηχεί σαν τις βασικές ιδέες του Διαφωτισμού με μια μάλιστα Κομμουνιστική χροιά! Θυμηθείτε ότι στην αρχή ο Λεωνίδας απορρίπτει ασυζητητί τον χρησμό των διεφθαρμένων μάντεων να μην αντιμετωπίσουν την Περσική εισβολή ως θέλημα των θεών, ενώ αποδείχθηκε ότι ήταν πληρωμένη απάντηση από τους Πέρσες. Κάτι ανάλογο με το υποτιθέμενο θέλημα Θεού να φύγει ο Δαλάι Λάμα από το Θιβέτ το 1959, το οποίο όμως όπως αποδείχθηκε έγινε με χρηματοδότηση από την CIA.
Ακόμα και η ακραία στρατιωτική πειθαρχία των Σπαρτιατών με την απόρριψη των αδυνάτων μπορεί να ερμηνευτεί με το γεγονός ότι η ελευθερία δεν είναι κάτι που δίνεται, είναι κάτι που κερδίζεται με σκληρό αγώνα στον οποίο πρέπει να ρισκάρει κανείς τα πάντα. Η αληθινή ελευθερία δεν είναι μια απλή ελευθερία επιλογής μεταξύ δύο καταναλωτικών αγαθών, η αληθινή ελευθερία είναι συνυφασμένη με την αναγκαιότητα, κάποιος κάνει μια πραγματικά ελεύθερη επιλογή όταν η επιλογή του διακυβεύει την ίδια του την ύπαρξη, με άλλα λόγια, όταν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Όταν η χώρα σου είναι υπό ξένη κατοχή και καλείσαι να προσχωρήσεις στην αντίσταση, δεν είσαι «ελεύθερος να επιλέξεις», αλλά να μπορείς να δεις ότι «είναι το μόνο πράγμα που μπορείς να κάνεις για να διατηρήσεις την αξιοπρέπειά σου». Δεν είναι περίεργο που ακόμα και οι πρώτοι ριζοσπάστες της ισότητας και της ελευθερίας, από τον Ρουσώ ως τους Ιακωβίνους ήταν θαυμαστές της αρχαίας Σπάρτης και της κοινωνίας της. Υπάρχει ένας γοητευτικός απελευθερωτικός πυρήνας στο πνεύμα της σπαρτιατικής πειθαρχίας που παραμένει όταν αφαιρέσουμε τις αποκρουστικές της όψεις των κοινωνικών τάξεων, της ρατσιστικής και μιλιταριστικής ωμότητας, της δουλείας, κλπ
Επίσης ενδιαφέρον έχει και το σκηνοθετικό τοπίο της ταινίας: ειδική ψηφιακή επεξεργασία ώστε οι ήρωες και το σκοτεινό background να εκπέμπουν μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, σαν η ταινία να μην λαμβάνει χώρα σε ανοιχτούς ορίζοντες όπου έχεις πολλές επιλογές, αλλά σε έναν κλειστό και περιορισμένο κόσμο, δημιουργώντας ένα αισθητικό αποτέλεσμα μιας πραγματικότητας που έχει χάσει την αθωότητά της και αποτελεί μια πολύ καλή αναπαράσταση της κοινωνικο-ιδεολογικής κατάστασής μας με ελάχιστους βαθμούς ελευθερίας.
Η πειθαρχία και η αυτοπειθαρχία λοιπόν είναι όντως προϋποθέσεις της αυθεντικής απελευθέρωσης και δεν έχει να κάνει απαραίτητα με φασισμό (απλώς ίσως εξηγεί εν μέρει την γοητεία που ασκεί αυτός στις μάζες), αφού ακόμα και ο Γκάντι σε αυτήν βάσισε την φιλοσοφία του, την δύναμη της μη βίας και τις αναίμακτες νίκες του, το ίδιο και για κάθε μη βίαιο ακτιβιστικό κίνημα..."
@Skywacker
Νομιζω πως για την ταινια 300 ισχυει το ΟΛΟΙ εχουν δικιο. Δηλαδη και οι πατριωτες που την εκθειαζαν (και αλοιμονο αν φτασουμε στο σημειο να αισθανομαστε ενοχες για την ιστορια μας, τουλαχιστον τις φωτεινες στιγμες της) αλλα και αυτοι που την βλεπουν και ως αντιϊρανικη προπαγανδα. Κυριως λογω του timing.
Εχω την αισθηση παντως πως οσοι ψευτοαριστεριζοντες την κατεκριναν δεν το εκαναν τοσο επειδη ηταν "αντιιρανικη" αλλα επειδη εχουν αλεργια σε οτιδηποτε αφορα την ιστορια μας και ειναι οπαδοί του... συνωστισμου στις θερμοπύλες.
Γι αυτο και ο... Λεβέντης έκανε το εστιατοριο στην παλια εθνική στα Καμμενα Βουρλα, ωστε να σταματουν τα ΙΧ και τα λεοφωρεια. (αν και μου ειπαν πως τωρα με τον νεο δρομο του Σουφλια έκλεισε και αυτός)
Έκλεισε ο Λεβέντης;;;;Ε, όχι!!!Ούτε αυτός μπόρεσε να βαστάξει τις Θερμοπύλες...
μάρεσε το προηγουμενο σχόλιο.
λοιπον Θεοπρόβλητε ,εννοω ότι καμια φορά οι ταινιες και οι σειρές ειναι και για εσωτερική κατανάλωση. Δηλαδή συσφιξη του εθνους, προβολή της ιστοριας τους της πιο προσφατης, γιατι ένα έθνος πρεπει να έχει ιστορια και οχι μονο σύνορα, κά.
και κάτι άλλο... Οι νικητές διαμορφώνουν την ιστορία. Αν ειχαν κερδισει τη μάχη οι Ναζί τωρα δε θα μιλουσαμε για ολοκαύτωμα.
Δημοσίευση σχολίου