3/3/09

ΗΣΥΧΙΑ

Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ

Όχι δεν μου προέκυψε η ησυχία εκ προμελέτης. Μαλλον δεν μου την επέβαλλε καν η Σαρακοστή. Με κουράζει να πρέπει να είμαι ντε και καλά σε έναν παροξυσμό πνευματικότητας. Με κουράζει όμως εξ ίσου και αυτή η νέκρα που καμμια σχέση δεν έχει με την ησυχία και την σιωπή.

Αλλοτε η σιωπή σε σώζει, τότε που αφηνιασμένοι δαίμονες ψάχνουν να σε βρουν και εσύ με την σιωπή σου τους αφήνεις να σε προσπεράσουν χωρίς να σε ανακαλύψουν εκεί που κρύβεσαι, και άλλοτε η σιωπή σε σκοτώνει: Τότε που σε κάνει συνένοχο στην σφαγή των αμνών, αφού πρώτα σου απονείμει το οφφίκιο του "παρατηρητή".

Άλλο το "δε βλέπω, δεν ακούω και δεν λέω τίποτα" για να δω και λιγακι μέσα μου και άλλο το "δε βλέπω, δεν ακούω, δεν μιλάω" γιατί "από πίτα που δεν τρώγω τι με νοιάζει κι΄αν καεί", γιατί "κάθομαι ήσυχα στ' αυγά μου", γιατί "μακρυά από εμένανε κι όπου θέλει ας πάει", γιατί "όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες" και άλλες θανατηφόρες ασθένειες που έχουν σαν πρώτο σύμπτωμα την σιωπή.

Αλλά τώρα γιατί σιωπώ; Το πήρα απόφαση πως τίποτα δεν θα αλλάξει όσο και να μιλώ, κινδυνεύοντας μάλιστα να καταστώ γραφικός και γελοίος σε μιά πνευματική αιμορραγία ή από ανάγκη για ενδοσκόπηση και εξοικονόμησης ενέργειας;


Μηχανικά θα βάλω τα παπούτσια μου και το μπουφάν μου, μηχανικά θα μπω στο ασανσερ που θα με προσγειώσει. Μηχανικά θα ακολουθήσω την ίδια Κυριακάτικη διαδρομή και μηχανικά θα ανέβω τα σκαλιά της Εκκλησίας. Μηχανικά θα ανάψω ένα κερί και μηχανικά θα ασπαστώ τις εικόνες. Μηχανικά θα παρακολουθήσω τον Εσπερινό της Συγγνώμης.

Μια στιγμή όμως. Και η καρδιά μου μηχανικά κτυπάει! Τουλάχιστον ζώ! Εκεί έξω η πτωμαϊνη σε παίρνει πιά απ' τη μύτη...

8 σχόλια:

fvasileiou είπε...

Υπάρχει η σιωπή που μιλάει. Που είναι πιο εκκωφαντική από οποιοδήποτε σύνθημα, από οποιαδήποτε κραυγή. Που καίει τις καρδιές και κινητοποιεί συνειδήσεις.
Υπάρχουν και τα λόγια που είναι κενά, πορδές στον άνεμο, φτηνό μπλα-μπλα για να περνάμε τις ώρες μας.

Φυσικά υπάρχουν και τα αντίστροφα: Η σιωπή που είναι αποτέλεσμα παραλησίας και τα λόγια που χαράζουν τις ψυχές.

Τελικά όλα είναι θέμα διάκρισης.

Katerina είπε...

σιωπηλα μιλάς στο Θεο

Ανώνυμος είπε...

η σιωπή ειναι πόνος και ο πόνος ειναι σταυρός. το Θείον λατρευεται δια της σιωπής που ειναι ανώτερη και απο την προσευχή!

Theoprovlitos είπε...

Από τις καλυτερες και χειροτερες στιγμες μου στο Αγιον Όρος ειναι οταν έχω παει μονος και περπατησει στα μοναστηρια.

Από τις χειροτερες ειναι γιατι αν ο αρχονταρης σε δει μαγκουφη μπορει να σε βαλει μπαλαντερ στο ιδιο δωματιο με κανενα κρετινο ή και περισσοτερους (μου εχει συμβει επανειλημενως).

Απο τις καλυτερες γιατι οταν μεσα στην απεραντοσυνη δεν εχεις κανεναν να μιλησεις ακους την σιωπή και μιλας στο Θεο.

Cacofonix είπε...

Theoprovlite
κρετίνος; Εγώ πάντως παρακαλώ να μείνω με κρετίνους. Νιώθω πιο κοντά τους όταν είμαι στο ΑΟ...

Γιατί δεν πιστεύω ότι είμαι καλύτερος τους. Αρκεί βέβαια να μην μιλά για την απιστία. Γιατί τότε αλλάζουν τα πράματα...

Ανώνυμος είπε...

ΦΙΛΕ ΘΕΟΠΡΟΒΛΗΤΕ ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ.
ΚΑΙΡΟΣ ΤΟΥ ΣΙΩΠΑΝ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΤΟΥ ΟΜΙΛΕΙΝ.ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ, Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΜΑΧΕΣΑΙ Η ΝΑ ΑΠΕΧΗΣ,ΝΑ ΝΙΚΑΣ Η ΝΑ ΗΤΤΑΣΑΙ,ΕΙΤΕ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΕΙΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ ΣΟΥ.
Ο ΚΑΙΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΤΟΥ ΟΜΙΛΕΙΝ ΝΟΜΙΖΩ,ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΙΩΠΗΣ ΚΙΑ ΝΑ ΙΣΟΡΟΠΠΟΥΝ ΚΑΠΩΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ,ΕΙΤΕ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΛΟΥΦΑ ΣΤΑ ΔΑΙΜΟΝΙΑ,ΕΙΤΕ ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΘΕΟ.
ΓΡΑΦΙΚΟΙ ΚΑΙ ΓΕΛΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΥΤΩΣ Η ΑΛΛΩΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ,ΟΠΩΣ ΓΡΑΦΙΚΟΣ ΚΑΙ ΓΕΛΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ,ΟΤΑΝ ΑΥΤΑ ΞΕΘΟΛΩΝΟΥΝ ΚΑΠΩΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΘΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΒΙΩΤΙΚΕΣ ΜΕΡΙΜΝΕΣ.
ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΤΙ ΘΕΟΠΡΟΒΛΗΤΕ?ΚΑΙ Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΑΚΟΜΑ ΟΤΙ ΜΕΣΑ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΑΙ ΑΝΩΝΥΜΟ ΠΛΗΘΟΣ ΕΧΕΙΣ ΠΕΝΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΟΜΟΓΝΩΜΗΣ,ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΜΑΣ.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΜΗΧΑΝΙΚΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ,ΜΑΖΕΥΕ ΚΙ΄ΑΣ ΕΙΝ'ΚΑΙ ΡΩΓΕΣ.ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.ΚΙ'ΕΝΑ ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΣΤΑΥΡΟΚΟΠΗΜΑ ΣΟΥ ΑΝΟΙΓΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΟΡΤΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ,ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΕΙΣ ΞΑΦΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΡΟΣΜΕΝΑ ΣΕ ΑΝΑΨΥΧΗ.
Ο ΘΕΟΣ ΑΠΟ ΟΡΘΙΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΟΡΘΙΟ ΣΤΑΥΡΟ,ΑΠΟ ΞΑΠΛΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ.
ΣΚΕΨΟΥ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ,ΠΟΣΟΙ ΖΟΥΝ ΩΣ ΜΗ ΕΧΟΝΤΕΣ ΕΛΠΙΔΑ.ΟΥΔΕΝ Η ΛΙΓΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ,ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΜΗΔΕΝ ΚΑΤΕΧΟΥΝ.
ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΟΥ ΛΟΙΠΟΝ,ΓΡΑΦΕ,ΣΙΩΠΑ,ΑΝΕΧΟΥ,ΑΠΕΧΕ,ΠΡΟΣΕΥΧΟΥ[ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΤΑ ΛΕΩ].
ΑΝΤΕ ΑΔΕΛΦΕ,ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ.
ASLAN

Ανώνυμος είπε...

πραγματικά αυτός ο καιρός της σαρακοστής πολύ μου αρέσει.
"τον πάω" όπως έλεγε κάποιος! όχι για κάποιο συγκεκριμένο λόγο, έτσι χωρίς εξηγήσεις. ίσως έχω όμορφες παιδικές αναμνήσεις. όμως τώρα που το λέω σκέφτομαι ποσο πιο όμορφος ήταν ο κόσμος όταν ήμουν παιδί και ποσο έχει χαλάσει τώρα! έτσι είναι όντως ο κόσμος η εγώ τον βλέπω έτσι?
πως γίνεται να τα ξαναδώ όλα ρόδινα όπως τότε? να ζω και να υπάρχω μέσα στη χάρη Του έστω και για λίγο!
ναι, η σαρακοστή μου θυμίζει λίγο από τον ρόδινο κόσμο.
είμαι πάλι εκτος θέματος, αλλα όσο μου αρέσει η ησυχία τόσο προσπαθώ να τη χαλάσω θορυβώντας :D

Ανώνυμος είπε...

theoprovlite και αγαπητοί φίλοι
Καλή Σαρακοστή.

Θα ήθελα να μοιραστώ έναν προβληματισμό μου μαζί σας. Αφορά τους 1500 Αρχιμανδρίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος που ιερουργόυν και είναι προϊστάμενοι σε Εκκλησίες μεγάλων πόλεων(Αθήνα, Θεσσαλονίκη και αλλαχού). Η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να γυρίσουν και να εγκαταβιώσουν ΜΟΝΙΜΑ στα μοναστήρια στα οποία είναι τυπικά και μόνο εγγεγραμμένοι. Η παρουσία τους, άγαμοι όντες, στον κόσμο γίνεται αφορμή πρόσκληση διαφόρων σκανδάλων(ηθικού περιεχομένου, έχουμε διαβάσει και ακούσει τόσα πολλά) και η άτακτη διαγωγή κάποιων αρχιμανδριτών απομακρύνει πιστούς από την Εκκλησία. Πότε επιτέλους οι αρμόδιοι Ιεράρχες θα λάβουν την απόφαση να περιορίζονται οι αρχιμανδρίτες σε μοναστήρι και να μην κυκλοφορούν στις πόλεις ανάμεσα στους πιστούς? Μακάρι να κάνει κάτι ο Ιερώνυμος προς αυτήν την κατεύθυνση αλλά δεν το βλέπω. Δυστυχώς. Κατά τη γνώμη μου- και κλείνω με αυτό - ο αρχιμανδριτισμός είναι μιά πληγή στο Σώμα της Εκκλησίας.