LA CATASTATION TRES APELPISTIQUE

Εκεί στους δρόμους της Μυτιλήνης, στην εμπορική οδό Ερμού (γνωστή και από τον ακρωτηριασμό των κεφαλών των Εμποράκων εκ του Αλογοσκούφη) παρά τω Yeni Cami, (δηλαδή το Νέο Τζαμί της πόλης το οποίον πλέον εγκαταλείφθηκε στην τύχη του μετά την αποχώρηση των Τούρκων από το νησί και την επέλαση της Alpha Bank, της Eurobank, της Citibank και άλλων ατάκτων και ανεξέλεγκτων πλιατσικολόγων), εκεί άγνωστος χείρ έγραψε το εικονιζόμενον σύνθημα εκφράζουσα όχι μόνον την ιδίαν κατάστασιν αλλά το Πανελλήνιον.

Ναι, la catastation est tres apelpistique. Δηλαδή ο πολύς ο κόσμος μετά την διάλυσιν της μεσαίας τάξης από το ΠΑΣΟΚ με το χρηματιστήριον και την λαμογιοκρατία και την άνευ όρων παράδοσιν εκ της Νέας Δημοκρατίας των λοιπων περιουσιακών στοιχείων εις τα ολιγοπώλεια και τους λοιπούς συγγενείς, οι δυστυχείς πολίτες αυτής της χώρας παρακολουθούν τις μεν Τράπεζες, τα Unreal Estate και τους μαυραγορίτες να τους υποδουλώνουν, παίρνοντας τους ακόμα και την στέγη πάνω από τα κεφάλια τους, ενώ άτακτες και αναξέλεγκτες ορδές βαρβάρων εξ ανατολών και εκ του βορά τους αδειάζουν εν συνεχεία και εκ της οικοσκευής και της κινητής περιουσίας, ενίοτε δε και από τυχόν χρυσά δόντια.

Πλην όμως ουδέν κακόν αμιγές καλού. Τώρα που όλη αυτή η ψευδαίσθηση του ευδαιμονισμού (=εκ του δαιμονισμού) καταρρέει, τώρα επιτέλους θα αντιληφθούν και οι οπαδοί της "Ευρωπαϊκής Ολοκληρωσης" πως τόσα χρόνια που μιλαμε περί "ολοκληρώσεως" στην πραγματικότητα επρόκειτο περί υποκρινόμενων οργασμών.

Τώρα λοιπόν που και οι οπαδοί της ύλης απογυμνώνονται, αφού η κοσμοθεωρία τους που θεωρεί τα πάντα ως εμπόρευμα μας οδηγεί στην συντέλεια του παρόντος αιώνος, τώρα και ημείς απελπισμένοι όντες αναζητώμεν την ελπίδα προς Εκείνον που χλευάσαμε.

Μην αυταπατώμεθα όμως αγαπητοί. Διότι και εδώ ελλοχεύουν παγίδαι. Διότι άλλος εις κατάστασιν tres apelpistique ων, αναζητεί τον Θεόν απλά και μόνον για να περισώσει το τομάρι του ώστε να μην καταστεί αυτό υποπόδιον σε κανένα Ελβετικό chalet μεταξύ μιας άρκτου και μίας ζέβρας, αλλά και για να εξασφαλίσει εκ νέου την ευημερία του απαλασσόμενος από τα δεινά (κατά το αρχαίον ρητόν "μακρυά απ' τον κώλον μας και όπου θέλει ας μπεί"), ενώ άλλος συνειδητοποιών πως οι δρόμοι μας οδηγούν προς τον κρημνόν στέκεται εις το σταυροδρόμι και αναφωνεί: Γνώρισόν μοι, ὁδόν, ἐν ᾗ πορεύσομαι, δια να μην κάνω ξανά τα ίδια λάθη.

Γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν, ἐν ᾗ πορεύσομαι, καθώς και τον άγνωστον επιγραφέα της οδού Ερμού, μήπως και συναντηθούμε στο σταυροδρόμι, Αγάπης και Αλήθειας γωνία.

Για όποιον δεν ενδιαφέρεται υπάρχει και η Αττική Οδός.

_________________________

Φωτο: Εμποράκος παρά το Yeni Cami της οδού Ερμού εις Μυτιλήνην, πριν αναφωνήσει προς τον φωτογραφον "Τι βγανς τώρα, τί βγανς; Τα χάλια μας βγάνς;"

TAXIMETER

Η σημαία έπεσε με το που μπήκες στο ταξί. Αυτός ειναι ο κανόνας. Καθε άνθρωπος που μπαινει στο ταξί και λέει "ξεκίνα" έχει αυτην την επιβάρυνση. Δεν μπορεί να γλυτώσει κανείς. Και εαν κουβαλάς και κάποιο φορτίο, ας πούμε μπαγκαζια, χρεώνεσαι ακομα περισσότερο.

Και στην συνεχεια το ταξιμετρο γραφει, και γραφει και γραφει. Και εσυ χρεώνεσαι. Και όσο η ώρα περνά χρεώνεσαι περισσότερο. Άλλος κατεβαίνει πιό γρήγορα άλλος γρηγορότερα. Και οσο το ταξί πηγαίνει πιό μακρυά τόσο μεγαλωνει και το ποσό της οφειλής σου. Και εαν γουστάρεις να κυκλοφορείς σε μέρη σκοτεινά και μεταμεσονύκτια η ταρίφα πάει διπλή. Και το ποσο μαζεύεται.

Στον δρομο πιάνεις και κουβεντούλα με τον ταξιτζή. Τον γουσταρεις - δεν τον γουσταρεις καπως αναποφευκτο ειναι. Ε, ούτως ή άλλως δεν ειναι δυνατό να συμφωνείτε και στα πάντα. Αν παρει δε και διπλοκούρσα, σε κοβει από τον καθρεφτη πως συνομιλείς και συμπεριφέρεσαι προς τους συνεπιβάτες σου.

Μεχρι που φτάνεις στο προορισμό σου. Και έρχεται η ώρα να ανοίξεις το προρτοφόλι σου. Και βλέπεις πως ξεγελάστηκες γιατί νομιζες πως είχες μέσα φράγκα.

Και τώρα που δεν σε φτάνουν;

Καλυτερα να πεις στον ταξιτζή "φιλαράκο την πάτησα. Νομιζα πως είχα και δεν με φτάνουν."

Και εκεινος θα σου πει "δωσε ότι έχεις και είμαστε εντάξει. Ανθρωπινα ειναι αυτά, συμβαίνουν."

Μην τολμήσεις μονο να το παίξεις ξύπνιος, να του πουλήσεις παραμύθα ή να του την πεις πως δήθεν "σε έκλεψε και σε πήγε από άλλη διαδρομη" για να δικαιολογηθείς. Ιδιαίτερα αν ήσουν κακότροπος και σκληρός με όλους στην κούρσα. Έχει βαρύ χέρι.

Το ιδανικό είναι πάντως να τον σταματήσεις και να πείς "Πηγαινέ με όπου θέλεις ταξιτζή. Δεν έχω που να πάω και σαν τρελλός γυρνάω". Θα σε γυρίσει παντού και στο τέλος δεν θα σου πάρει και τίποτα.

Έχει κανει εκατομμυρια δρομολόγια. Έχει παρει δημοσιογράφους, καλλιτεχνες, χωριάτες, επιχειρηματίες, φοιτητές, τουρίστες, αλλοδαπούς, νεόπλουτους, μπατήρηδες, πρεζόνια, πολιτικούς, γέρους, τραβεστί, παπάδες, μιλάμε για πολύ κόσμο. Κόβει πιά το μάτι του. Ξέρει ποιός δεν μπορεί πραγματικά να πληρώσει και τίνος η ιστορία είναι μούφα.

Το ταξιμετρο απλώς καταγράφει. Αλλά οδηγός ορίζει και το ταξί και το ταξίμετρο.